Orzeczenia arbitrażowe są ostateczne i wiążące. W pewnych okolicznościach, jednak, można je zakwestionować lub unieważnić w drodze postępowania sądowego. Unieważnienie wyroków arbitrażowych (znany również jako „odłożyć na bok”Lub„być oszczędzonym”) odnosi się do procesu prawnego, w wyniku którego sąd uchyla lub unieważnia orzeczenie arbitrażowe wydane przez trybunał arbitrażowy.
Proces dochodzenia unieważnienia zwykle polega na złożeniu wniosku do właściwego sądu, który następnie analizuje uzasadnienie przedstawione przez wnoszącego odwołanie i podejmuje decyzję o uchyleniu wyroku. Proces ten różni się od odwołanie, co obejmuje ocenę nagrody pod względem merytorycznym.
Podstawy unieważnienia i procedury dochodzenia unieważnienia mogą różnić się w zależności od jurysdykcji. Niemniej jednak, większość krajowych systemów arbitrażowych przyjęła zasadniczo podobne podejście do dostępnych podstaw unieważnienia. W większości jurysdykcji, podstawy unieważnienia ograniczają się do podstaw mających zastosowanie do nieuznania orzeczeń określonych w art. V Rozporządzenia Konwencja Narodów Zjednoczonych o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych („Konwencja nowojorska”). Dzieje się tak szczególnie w przypadku kilkudziesięciu krajowych systemów arbitrażowych opartych na UNCITRAL Model ustawy o międzynarodowym arbitrażu handlowym 1985 (ze zmianami przyjętymi w 2006)(„Prawo modelowe UNCITRAL”).[1]
Domniemana ważność orzeczeń arbitrażowych
Artykuł 34 Ustawy Modelowej UNCITRAL określa „domniemana ważnośćmiędzynarodowych orzeczeń arbitrażowych; mają one moc obowiązującą i skutki wyłączne od chwili ich dokonania i podlegają natychmiastowemu uznaniu przed sądami krajowymi i zagranicznymi.[2] Ten "domniemana ważność” podlega ograniczonej liczbie wyjątków określonych w Ustawie Modelowej UNCITRAL, Rozdział VII (Skarga na nagrodę), Artykuł 34, i rozdział VIII (Uznawanie i wykonywanie nagród), Artykuł 36.
Unieważnienie orzeczeń arbitrażowych Zgodnie z art 34 prawa modelowego UNCITRAL
Artykuł 34 Ustawy Modelowej UNCITRAL reguluje unieważnianie lub uchylanie orzeczeń arbitrażowych. Zawiera wyczerpujący wykaz ograniczonych i wąsko zdefiniowanych podstaw uchylenia, co jest zgodne z proarbitrażowym uzasadnieniem Ustawy Modelowej UNCITRAL. Twórcy Ustawy Modelowej UNCITRAL posłużyli się artykułem V Konwencji Nowojorskiej jako inspiracją i jedynie przytoczyli te same podstawy, na które można się powołać, aby sprzeciwić się uznaniu i wykonaniu orzeczenia, niezależnie od kraju, w którym został wyprodukowany.
Artykuł 34 Ustawy Modelowej UNCITRAL brzmi w całości jak następuje:
ROZDZIAŁ VII. SKORZYSTANIE Z NAGRODY
Artykuł 34. Wniosek o uchylenie jako wyłącznego zaskarżenia wyroku sądu polubownego
(1) Zaskarżenie wyroku sądu polubownego może nastąpić wyłącznie poprzez wniosek o uchylenie zgodnie z ust (2) i (3) tego artykułu.
(2) Wyrok arbitrażowy może zostać uchylony przez sąd określony w art 6 tylko, jeżeli:
(za) strona składająca wniosek przedstawia dowód na to:
(ja) stroną umowy o arbitraż, o której mowa w art 7 był pod pewną niezdolnością; lub wspomniana umowa nie jest ważna na mocy prawa, któremu strony ją poddały, lub, brak jakichkolwiek wskazań na ten temat, zgodnie z prawem tego Państwa; lub
(ii) strona występująca z wnioskiem nie została należycie zawiadomiona o powołaniu arbitra lub o postępowaniu arbitrażowym albo z innych powodów nie mogła przedstawić swojej sprawy; lub
(iii) orzeczenie dotyczy sporu, którego nie uwzględniono lub który nie podlega warunkom poddania się arbitrażowi, lub zawiera decyzje w sprawach wykraczających poza zakres arbitrażu, pod warunkiem że, jeżeli decyzje w sprawach poddanych arbitrażowi można oddzielić od decyzji, które nie zostały przedłożone w ten sposób, tylko ta część wyroku, która zawiera decyzje w sprawach niepodlegających arbitrażowi, może zostać uchylona; lub
(iv) skład trybunału arbitrażowego lub procedury arbitrażowej był niezgodny z umową stron, chyba że takie porozumienie było sprzeczne z postanowieniem niniejszej ustawy, od którego strony nie mogą odstąpić, lub, w przypadku braku takiego porozumienia, nie było zgodne z tą ustawą; lub
(b) sąd to stwierdza:
(ja) przedmiot sporu nie podlega rozstrzygnięciu w drodze arbitrażu zgodnie z prawem tego Państwa; lub
(ii) nagroda jest sprzeczna z porządkiem publicznym tego państwa.
(3) Wniosek o uchylenie nie może zostać złożony po upływie trzech miesięcy od dnia, w którym składający wniosek otrzymał orzeczenie lub, jeśli wniosek został złożony na podstawie artykułu 33, od dnia, w którym wniosek ten został rozpatrzony przez zespół orzekający.
(4) Sąd, gdy został poproszony o uchylenie nagrody, może, w stosownych przypadkach i na wniosek strony, zawiesić umorzenie postępowania na czas przez siebie oznaczony, aby umożliwić zespołowi orzekającemu wznowienie postępowania lub podjęcie innej czynności, która w ocenie zespołu orzekającego usunie podstawy do unieważnienia.
Artykuł 34, w związku z tym, zajmuje się dopuszczalnością powództwa o uchylenie wyroku oraz obowiązującymi normami. Ustawa Modelowa UNCITRAL tego nie robi, jednak, udzielać wskazówek w kwestiach proceduralnych (takie jak wymagana forma wniosków lub ich treść). Jest to zwykle uregulowane w procedurach krajowych lub prawo arbitrażowe.
Wyłączny charakter unieważniania orzeczeń arbitrażowych
Pierwszy akapit art 34 Ustawy Modelowej UNCITRAL podkreśla, że postępowanie w sprawie unieważnienia lub unieważnienia ma charakter, formalnie mówiąc, ten tylko środka prawnego, jaki mogą mieć strony przegrywające od wyroku arbitrażowego. Mimo że odwołanie z art 34 nosi nazwę „Ekskluzywny”, w praktyce, strona przegrywająca ma inny wybór – może także sprzeciwić się uznaniu i wykonaniu wyroku sądu polubownego na podstawie art 36. To znaczy że, w praktyce, na te same podstawy można powoływać się przed sądami właściwymi dla siedziby arbitrażu w celu uchylenia orzeczenia i wzbraniania się przed uznaniem i wykonaniem.[3]
Podstawa określona w art 34 są wyraźnie wymienione, więc wykluczają wszelkie inne podstawy. Nie ma wątpliwości, że intencją autorów było, aby lista była wyczerpująca, gdyż przepis stanowi, że orzeczenie może zostać uchylone „tylko, jeżeli” strona kwestionująca orzeczenie powoła się na jedną z sześciu podstaw wymienionych w art 34. Oznacza to również, że sądy krajowe w jurysdykcjach Prawa Modelowego nie tylko nie mogą prowadzić: znowu rewizji merytorycznej sprawy, ale nie może także powoływać się na podstawy kasacyjne, które w drodze analogii dostępne są wobec orzeczeń sądowych.[4] Sądy wielokrotnie podkreślały, że Ustawa Modelowa UNCITRAL nie pozwala na kontrolę zasadności orzeczenia, które sądy Singapuru uznały za „banalne prawo”.[5]
Postępowanie unieważniające nie jest także postępowaniem odwoławczym, w którym dokonuje się ponownej oceny dowodów i „poprawność” orzeczenia trybunału co do istoty jest rozpatrywane, co potwierdza wiele orzeczeń sądów.[6] W rezultacie, nie mają zastosowania zasady dotyczące przedłużenia terminów lub możliwych środków odwoławczych w krajowym postępowaniu odwoławczym. Sądy krajowe nieustannie podkreślają wyjątkowy charakter tego środka prawnego. Jak orzekł sąd w Singapurze w Wspólna operacja CRW v. PT Perusahaan Gas Negara (Persero) TBK, na przykład, powodem takiego „minimalna interwencja kurii” oznacza uznanie „pierwszeństwo, jakie należy przyznać wyraźnie wybranemu przez strony mechanizmowi rozstrzygania sporów”. [7]
Podstawy unieważnienia orzeczeń arbitrażowych na podstawie Ustawy Modelowej UNCITRAL
Ustalenie podstaw uchylania wyroków arbitrażowych było jednym z najtrudniejszych zadań stojących przed twórcami Ustawy Modelowej UNCITRAL. Pomimo różnych propozycji, Grupa Robocza ostatecznie zdecydowała się ograniczyć zakres do podstaw artykułu V Konwencji Nowojorskiej.[8] Było to najbezpieczniejsze rozwiązanie, mające na celu ułatwienie praktyki międzynarodowej i uniknięcie przeszkód, które mogą pojawić się w związku z różnymi procedurami oraz odmiennymi zasadami i terminami w różnych jurysdykcjach.
Podstawy do żądania uchylenia orzeczeń arbitrażowych dzielą się na dwie kategorie:
Artykuł 34(2)(za):
- Brak zdolności strony do zawarcia umowy o arbitraż;
- Brak ważnej umowy o arbitraż;
- Brak zawiadomienia o powołaniu arbitra lub o postępowaniu arbitrażowym lub niemożność przedstawienia przez stronę swojej sprawy;
- Wyrok dotyczy spraw nieobjętych poddaniem się arbitrażowi;
- Skład sądu lub przebieg postępowania arbitrażowego był sprzeczny z obowiązującą umową stron lub, braku takiej umowy, do Ustawy Modelowej UNCITRAL.
Artykuł 34(2)(b):
- Brak arbitrażu przedmiotu sporu;
- Naruszenie porządku publicznego (rozumiane jako poważne odstępstwa od „podstawowe pojęcia niesprawiedliwości proceduralnej”).
Podział ten odzwierciedla różnicę pomiędzy podstawami czysto proceduralnymi (wymienione pod (za) powyżej) oraz przesłanki o potencjalnie istotnym znaczeniu merytorycznym (podstawy wymienione w pkt (b)).
Odzwierciedla inne rozróżnienie: w przypadku podstaw wymienionych w ust (za) powyżej, wyrok sądu polubownego zostanie uchylony jedynie wówczas, gdy strona występująca z wnioskiem przedstawi dowód, że zachodzi jedna z przesłanek określonych w art 34 zostało spełnione. W przypadku podstaw wymienionych w pkt (b), może to również uczynić sąd nie funkcjonuje, co oznacza, że może uchylić orzeczenie, jeśli uzna, że jego przedmiot nie podlega arbitrażowi lub orzeczenie jest sprzeczne z porządkiem publicznym.
Artykuł 34 (2)(za)(ja) prawa modelowego UNCITRAL
W prawie wszystkich krajowych systemach prawnych, międzynarodowy wyrok arbitrażowy może zostać uchylony, jeżeli został wydany na podstawie nieistniejącej lub nieważnej umowy o arbitraż lub gdy jedna ze stron nie miała zdolności do zawarcia takiej umowy. Podstawa ta wynika z podstawowej zasady, że arbitraż opiera się na zgodzie stron i, w przypadku braku takiej zgody, orzeczenie sądu polubownego jest nieważne i bezskuteczne.[9]
Niezdolność jednej ze stron umowy
Uzasadnieniem leżącym u podstaw tej zasady jest to, że umowa o arbitraż nie powinna mieć żadnego skutku, jeżeli jej strony nie mają zdolności do jej zawarcia. Zdolność stron (lub jego brak) należy oceniać w odniesieniu do momentu zawarcia umowy. Jeżeli w chwili zawarcia umowy strona posiadała zdolność do czynności prawnych, umowa pozostanie ważna, nawet jeżeli strona ta następnie popadnie w stan likwidacji lub utraci zdolność do zawierania umów o arbitraż zgodnie z obowiązującym prawem.[10]
Ustawa Modelowa UNCITRAL nie precyzuje, które prawo określa zdolność stron do zawarcia umowy o arbitraż. Daje to trybunałom i sądom krajowym znaczną swobodę w ustalaniu prawa właściwego w odniesieniu do zdolności stron do zawarcia umowy o arbitraż. Może to również stwarzać problemy, gdyż istnieje ryzyko, że sąd krajowy rozpatrując orzeczenie przeprowadzi analizę kolizyjną inną niż analiza przeprowadzona przez trybunał arbitrażowy.[11]
Nieważność Umowy
Druga część artykułu 34(2)(za)(ja) dotyczy nieważności umowy o arbitraż. W przypadku nieważności, inaczej niż w części pierwszej, twórcy określili, że ważność umowy należy oceniać według prawa, któremu strony ją poddały, lub, w przypadku braku jakichkolwiek wskazań, prawo miejsca, w którym toczy się postępowanie o uchylenie.
Komentatorzy Ustawy Modelowej UNCITRAL sugerują, że art 34(2)(za)(ja) należy czytać w świetle zasady rozdzielności, co oznacza, że nieważność umowy głównej nie rozciąga się automatycznie na zgodę na arbitraż.[12]
co ciekawe, przepis ten nie ma zastosowania w sytuacji, gdy arbitrzy odmówili jurysdykcji do rozpoznania sprawy ze względu na brak skutecznej lub ważnej umowy o arbitraż. Powód jest prosty – decyzja, na mocy której trybunał odmawia jurysdykcji, nie kwalifikuje się jako „wyrok arbitrażowy” dla celów Ustawy Modelowej UNCITRAL (to znaczy, nie ma "zgoda” w pierwszej kolejności rozstrzygać). Historia legislacyjna Ustawy Modelowej UNCITRAL potwierdza taki pogląd. W rzeczy samej, autorzy projektu omówili możliwość dopuszczenia skargi na negatywną decyzję jurysdykcyjną, ostatecznie jednak zdecydowano się nie umieszczać go w art 34.[13]
Artykuł 34 (2)(za)(ii) prawa modelowego UNCITRAL
W większości rozwiniętych jurysdykcji, niezapewnienie przez sąd arbitrażowy stronie przegrywającej równych i odpowiednich możliwości przedstawienia swojej sprawy stanowi podstawę do stwierdzenia nieważności. Artykuł 34(2)(za)(ii) Ustawy Modelowej UNCITRAL zawiera kilka gwarancji proceduralnych, włącznie z (1) prawo do równego traktowania, (2) odpowiednią okazję do przedstawienia sprawy, i (3) obrona przed arbitralnymi procedurami. Odzwierciedla to również wymogi Artykułu V(1)(b) konwencji nowojorskiej.
Artykuł 34 (2)(za)(ii) obejmuje dwie sytuacje, oba dotyczą prawa strony kwestionującej do bycia wysłuchaną i przedstawienia swojej sprawy:
- Pierwszy, przypadek, w którym strona kwestionująca nie została należycie zawiadomiona o powołaniu arbitra lub o postępowaniu arbitrażowym;
- druga, wszelkie inne hipotezy, w których stroną składającą wniosek była „w inny sposób nie jest w stanie przedstawić sprawy”, pomimo otrzymania zawiadomienia o postępowaniu i powołaniu arbitrów.
W tej pierwszej części, strona nie została poinformowana o niektórych istotnych aspektach arbitrażu oraz, w najbardziej ekstremalnych przypadkach, mogła w ogóle nie zostać poinformowana o istnieniu postępowania arbitrażowego. W praktyce, rzadko się to zdarza, zwłaszcza w arbitrażu instytucjonalnym, ponieważ zarówno instytucje arbitrażowe, jak i arbitrzy dokładają należytej staranności w zapewnieniu, że wszystkie strony są informowane o rozwoju wydarzeń dotyczących ukonstytuowania się trybunału i postępowania arbitrażowego. Niemniej jednak, mogą zaistnieć przypadki, w których strona nie zostanie należycie powiadomiona o arbitrażu lub o istotnym etapie postępowania arbitrażowego i w których orzeczenie trybunału może zostać następnie unieważnione.
Ustawa Modelowa UNCITRAL nie określa terminów takich powiadomień. Nie precyzuje także, jakiego rodzaju „ogłoszenie” kwalifikuje się jako „właściwe powiadomienie”na potrzeby tego artykułu, chociaż wytyczne można znaleźć w art 3 prawa modelowego UNCITRAL.[14] Jak wyjaśnia Gary Born, nie ma wątpliwości, jednak, że „właściwe powiadomienie” nie oznacza tego samego rodzaju i formy zawiadomienia, jakie są wymagane w krajowym postępowaniu sądowym. Zamiast, odnosi się do powiadomienia, które jest właściwe, biorąc pod uwagę mechanizm rozstrzygania sporów umownych stron, w tym postanowienia ich umowy o arbitraż i wszelkich mających zastosowanie zasad arbitrażu instytucjonalnego.[15]
W praktyce częściej zdarza się drugi scenariusz. Celem tego przepisu jest zapewnienie stronom ochrony należytego procesu i praw podstawowych oraz odpowiedniego informowania ich o toczącym się postępowaniu. Wszystkie strony muszą mieć równe szanse na przedstawienie swojej sprawy. Taka możliwość musi być także skuteczna – należy im umożliwić skuteczne przedstawienie swojej obrony bez nieuzasadnionych ograniczeń. Uchylenie nie powinno zezwalać na proste błędy lub dyskusyjne wybory proceduralne, których trybunał mógł dokonać w trakcie postępowania.[16]
Artykuł 34(2)(za)(iii) prawa modelowego UNCITRAL: Przekroczenie mandatu
W większości systemów prawnych orzeczenie może zostać uchylone, jeżeli trybunał arbitrażowy „przekroczył swoje uprawnienia”lub działał bardzo mały, to znaczy, w sprawach, w których wyrok dotyczy spraw nieobjętych postanowieniami umowy o arbitraż lub oświadczeń stron. Ten przepis, jednak, nie dotyczy infra mały scenariusz, jeżeli orzeczenie zawiera postanowienia w sprawie mniejszej niż żądały strony.[17]
Na potrzeby art 34(2)(za)(iii), pojęcie przekroczenia mandatu ma potencjalnie zastosowanie w dwóch podobnych, ale nie identycznych sytuacjach:[18]
- Pierwszy, orzeczenie może dotyczyć sporu nieobjętego umową o arbitraż. W tym przypadku, jest podstawową przesłanką jurysdykcji sądu (obopólna zgoda stron na arbitraż) brakuje;
- druga, możliwe, że jest pewien spór, zasadniczo, objętych ważną umową o arbitraż, jednak żadna ze stron nie przedstawiła tego przed trybunałem. W tym przypadku, strony wyraziły zgodę na arbitraż, ale żaden z nich nie ma „aktywowany" od umowy poprzez przedstawienie konkretnego żądania.
Innymi słowy, aby arbitrzy nie przekraczali granic swojego mandatu, muszą zostać spełnione dwa wymagania: (1) spór musi być objęty ważną umową o arbitraż, i (2) przynajmniej jedna ze stron musiała sformułować roszczenie, zwrócenie się do Trybunału o rozstrzygnięcie tego konkretnego sporu.[19]
W praktyce, orzeczenie może zostać uchylone jedynie w części, gdy sąd orzekł odmienne roszczenia, lecz tylko część z nich została objęta zakresem umowy o arbitraż. Jak zauważa Gary Born, Artykuł 34(2)(za)(iii) nie nakłada wyraźnie wymogu istotności, jednak generalnie nie ma uzasadnienia dla unieważnienia orzeczenia opartego na niematerialnym przekroczeniu uprawnień. W jego opinii, lepszy pogląd jest taki, że przekroczenie uprawnień trybunału powinno uzasadniać unieważnienie tylko wówczas, gdy powoduje materialną szkodę dla przyznanego dłużnika.[20]
Artykuł 34(2)(za)(iv) prawa modelowego UNCITRAL: Skład Trybunału Arbitrażowego i procedura arbitrażowa
Strony mają swobodę kształtowania postępowania arbitrażowego zgodnie ze swoimi potrzebami i preferencjami, nawet jeśli, w praktyce, porozumienia w sprawie procedury są częściej osiągane poprzez włączenie przez odniesienie zbioru zasad arbitrażu. Artykuł 34 uznaje to podstawowe założenie, zezwalając właściwemu sądowi właściwemu ze względu na swoją siedzibę na uchylenie wyroku, jeżeli umowa stron nie była przestrzegana w jednym z dwóch kluczowych aspektów: skład sądu i procedura arbitrażowa.
Jest, jednak, wyjątek od tej ogólnej zasady, co również zostało wyraźnie określone w art 34(2)(za)(iv) i ma zastosowanie w przypadkach, gdy umowa stron była sprzeczna z postanowieniem bezwzględnie obowiązującym, od którego strony nie mogą odstąpić. W końcowej części tego przepisu uwzględniana jest także hipoteza, w której strony nie osiągnęły porozumienia co do składu sądu lub trybu arbitrażowego, w takim przypadku odwołują się do przepisów Ustawy Modelowej UNCITRAL.
Artykuł 34 (2)(b)(ja) prawa modelowego UNCITRAL: Przedmiot sporu nie podlega rozstrzygnięciu w drodze arbitrażu
Artykuł 34 (2)(b)(ja) jest również wzorowany na artykule V(2)(za) konwencji nowojorskiej. Zostało ono nieznacznie zmienione, aby wyraźnie potwierdzić, że mają zastosowanie standardy dotyczące braku arbitrażu obowiązujące w forum unieważniającym. Sądem arbitrażowym jest, w związku z tym, upoważniony do oceny (także z własnej inicjatywy) czy rozstrzygnięta przez arbitrów sprawa mogła zostać rozstrzygnięta w drodze arbitrażu.
Mimo że Ustawa Modelowa UNCITRAL uznaje znaczenie arbitraż jako ograniczenie autonomii stron, nie wprowadza zharmonizowanego systemu w tym zakresie. Do każdego państwa wprowadzającego ustawę należy określenie, jakie kategorie sporów nie mogą zostać poddane arbitrażowi i nie podlegają arbitrażowi. Ostatecznie, jak zauważają komentatorzy, pojęcie arbitralności, do którego odnosi się art 34(2)(b)(ii) odnosi się jest „puste pudełko”, które należy wypełnić treścią określoną przez prawo państwa, w którym toczy się postępowanie arbitrażowe.[21]
Artykuł 2(b)(ii) prawa modelowego UNCITRAL: Nagroda w konflikcie z porządkiem publicznym
Zgodnie z art 2(b)(ii) prawa modelowego UNCITRAL, orzeczenie może zostać uchylone, jeżeli jest sprzeczne z porządkiem publicznym siedziby arbitrażu. Większość jurysdykcji przewiduje, że orzeczenie arbitrażowe może zostać unieważnione, jeżeli narusza ograniczoną liczbę podstawowych zasad porządku publicznego lub bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa. Wyjątek porządku publicznego jest często przywoływany jako podstawa unieważnienia orzeczeń arbitrażowych. jednak, podstawa ta powoduje również szereg komplikacji. Problemy, jakie się pojawiają, są takie same, jak te, które pojawiają się w związku ze stosowaniem doktryny porządku publicznego w innych kontekstach, w szczególności, uznawanie i wykonywanie orzeczeń arbitrażowych.
Grupa Robocza wyjaśniła, że pojęcie „Polityka publiczna” obejmuje podstawowe zasady prawa i sprawiedliwości w aspekcie materialnym i proceduralnym.[22] Pojęcie to należy interpretować ściśle, jednak, i na które można się powoływać jedynie w wyjątkowych okolicznościach, jeżeli orzeczenie jest sprzeczne z niektórymi z najbardziej podstawowych i fundamentalnych zasad państwa, w którym ma siedzibę arbitraż.[23] Szereg orzeczeń sądów potwierdziło także wąski zakres tego przepisu i to, że powinien on być stosowany jedynie w przypadkach najpoważniejszej niesprawiedliwości proceduralnej lub merytorycznej oraz w wyjątkowych okolicznościach.[24]
Termin składania wniosków o unieważnienie
Większość krajowych przepisów arbitrażowych nakłada różne terminy na wnioski o unieważnienie i uznanie orzeczeń arbitrażowych (zarówno krajowe, jak i zagraniczne). Wzajemne oddziaływanie tych terminów i konsekwencji ich niedotrzymania stwarza problemy w praktyce.
Prawo modelowe UNCITRAL, z kolei, pozwala tylko na odkładanie aplikacji w obrębie termin trzech miesięcy (Artykuł 34(3)). Po upływie tego okresu, orzeczenia nie można już uchylić, a jedynie odmówić uznania i wykonania zgodnie z art 36 prawa modelowego UNCITRAL.
Stosunkowo krótki termin rozpatrywania wniosków o stwierdzenie nieważności uzasadniony jest koniecznością ochrony pewności prawa. Trzy miesiące liczone są od chwili, gdy strona wyzywająca „otrzymał nagrodę”. Jeżeli orzeczenie nie zostanie niezwłocznie zakomunikowane stronom po jego wydaniu, termin nie rozpoczyna się natychmiast.
Zawieszenie postępowania o stwierdzenie nieważności i umorzenie wyroku Trybunałowi
Wreszcie, Artykuł 34(4) wyraźnie przewiduje możliwość zawieszenia przez sąd właściwy dla miejsca arbitrażu postępowania unieważniającego i przekazania wyroku trybunałowi, aby arbitrzy mogli wznowić postępowanie arbitrażowe lub podjąć inne działania, które wyeliminują podstawy do uchylenia. Rozwiązanie to w równym stopniu wynika z proarbitrażowego uzasadnienia leżącego u podstaw całej Ustawy Modelowej UNCITRAL. Dając arbitrom możliwość modyfikacji wyroku, Ustawa Modelowa UNCITRAL stara się zmniejszyć ryzyko unieważnienia orzeczeń arbitrażowych. Aby nagroda mogła zostać przekazana trybunałowi, muszą zostać spełnione trzy warunki:
- Wniosek o uchylenie musiał otrzymać sąd właściwy dla siedziby arbitrażu;
- Jedna ze stron musiała wystąpić o umorzenie; i
- Sąd musi uznać umorzenie za „odpowiednie”.
[1] Podstawa uchylenia, o której mowa w art 34 z 1985 Ustawa Modelowa UNCITRAL nie została zmieniona w 2006.
[2] sol. Urodzony, Międzynarodowy arbitraż handlowy (Trzecia edycja, Kluwer Prawo międzynarodowe, Zaktualizowano w sierpniu 2022), Sekcja 25.03 [ZA].
[3] P.. Warzywniak, Artykuł 34, Wniosek o uchylenie jako wyłącznego środka zaskarżenia wyroku arbitrażowego, P. 862, w I. Bantek, P.. Warzywniak, S.. Ali, M.. Gomeza, & M.. Polowanie na rogi, UNCITRAL Model ustawy o międzynarodowym arbitrażu handlowym: Komentarz (Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge, 2020), pp. 858-898.
[4] ID. dla. 865.
[5] UNCITRAL 2012 Przegląd orzecznictwa dotyczącego prawa modelowego dotyczącego międzynarodowego arbitrażu handlowego, Orzecznictwo dotyczące art 34, dla. 25; zobacz PT Perusahaan Gas Negara (Persero) TBK w. Wspólna operacja CRW, Wysoki Sąd, 20 lipiec 2010, [2010] SGHC 202 (DO), potwierdził w Wspólna operacja CRW v. PT Perusahaan Gas Negara (Persero) TBK, Sąd Apelacyjny [2011] SGCA 3.
[6] UNCITRAL 2012 Przegląd orzecznictwa dotyczącego prawa modelowego dotyczącego międzynarodowego arbitrażu handlowego, Orzecznictwo dotyczące art 34, dla. 3.
[7] Wspólna operacja CRW v. PT Perusahaan Gas Negara (Persero) TBK, Sąd Apelacyjny, 13 lipiec 2011, [2011] SGCA 3, w [25].
[8] P.. Warzywniak, Artykuł 34, Wniosek o uchylenie jako wyłącznego środka zaskarżenia wyroku arbitrażowego, P. 860, w I. Bantek, P.. Warzywniak, S.. Ali, M.. Gomeza, & M.. Polowanie na rogi, UNCITRAL Model ustawy o międzynarodowym arbitrażu handlowym: Komentarz (Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge, 2020), pp. 858-898; Zobacz też Sprawozdanie Grupy Roboczej ds. Międzynarodowych Praktyk Umów z prac piątej sesji, Doktor. A/CN.9/233 (28 Marsz 1983), dla. 187.
[9] sol. Urodzony, Międzynarodowy arbitraż handlowy (Trzecia edycja, Kluwer Prawo międzynarodowe, Zaktualizowano w sierpniu 2022), Sekcja 25.04 [ZA].
[10] P.. Warzywniak, Artykuł 34, Wniosek o uchylenie jako wyłącznego środka zaskarżenia wyroku arbitrażowego, P. 867, w I. Bantek, P.. Warzywniak, S.. Ali, M.. Gomeza, & M.. Polowanie na rogi, UNCITRAL Model ustawy o międzynarodowym arbitrażu handlowym: Komentarz (Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge, 2020), pp. 858-898.
[11] ID. dla. 868.
[12] ID. dla. 870.
[13] Sprawozdanie Komisji Narodów Zjednoczonych ds. Międzynarodowego Prawa Handlowego z prac jej osiemnastej sesji, Doktor. A/40/17 (21 sierpień 1985), 58, dla. 163.
[14] Artykuł 3 prawa modelowego UNCITRAL (Otrzymanie korespondencji pisemnej) zapewnia „(za) każdą pisemną korespondencję uważa się za otrzymaną, jeżeli została doręczona adresatowi osobiście lub jeżeli została doręczona w jego siedzibie, miejsce zwykłego pobytu lub adres korespondencyjny; jeżeli po przeprowadzeniu rozsądnego zapytania nie można znaleźć żadnego z nich, korespondencję pisemną uważa się za otrzymaną, jeżeli została wysłana do ostatniego znanego miejsca prowadzenia działalności adresata, miejsce zwykłego pobytu lub adres korespondencyjny listem poleconym lub w inny sposób potwierdzający próbę jego doręczenia; (b) informację uważa się za otrzymaną w dniu jej doręczenia.”
[15] sol. Urodzony, Międzynarodowy arbitraż handlowy (Trzecia edycja, Kluwer Prawo międzynarodowe, Zaktualizowano w sierpniu 2022) Sekcja 25.02 [b](6).
[16] P.. Warzywniak, Artykuł 34, Wniosek o uchylenie jako wyłącznego środka zaskarżenia wyroku arbitrażowego, P. 878, w I. Bantek, P.. Warzywniak, S.. Ali, M.. Gomeza, & M.. Polowanie na rogi, UNCITRAL Model ustawy o międzynarodowym arbitrażu handlowym: Komentarz (Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge, 2020), pp. 858-898.
[17] P.. Warzywniak, Artykuł 34, Wniosek o uchylenie jako wyłącznego środka zaskarżenia wyroku arbitrażowego, P. 879, w I. Bantek, P.. Warzywniak, S.. Ali, M.. Gomeza, & M.. Polowanie na rogi, UNCITRAL Model ustawy o międzynarodowym arbitrażu handlowym: Komentarz (Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge, 2020), pp. 858-898.
[18] ID., dla. 880.
[19] Tamże.
[20] sol. Urodzony, Międzynarodowy arbitraż handlowy (Trzecia edycja, Kluwer Prawo międzynarodowe, Zaktualizowano w sierpniu 2022) Sekcja 25.04 [fa](5).
[21] P.. Warzywniak, Artykuł 34, Wniosek o uchylenie jako wyłącznego środka zaskarżenia wyroku arbitrażowego, P. 892, w I. Bantek, P.. Warzywniak, S.. Ali, M.. Gomeza, & M.. Polowanie na rogi, UNCITRAL Model ustawy o międzynarodowym arbitrażu handlowym: Komentarz (Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge, 2020), pp. 858-898.
[22] Sprawozdanie Komisji Narodów Zjednoczonych ds. Międzynarodowego Prawa Handlowego z prac jej osiemnastej sesji, Doktor. A/40/17 (21 sierpień 1985), 58, dla. 297.
[23] P.. Warzywniak, Artykuł 34, Wniosek o uchylenie jako wyłącznego środka zaskarżenia wyroku arbitrażowego, P. 893, w I. Bantek, P.. Warzywniak, S.. Ali, M.. Gomeza, & M.. Polowanie na rogi, UNCITRAL Model ustawy o międzynarodowym arbitrażu handlowym: Komentarz (Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge, 2020), pp. 858-898.
[24] Podsumowanie prawa modelowego UNCITRAL, Orzecznictwo dotyczące art 34, dla. 129.