Wyspy Zielonego Przylądka, przez Rozkład 26 / IX / 2017 z 7 luty, zatwierdziło przystąpienie do 1958 Konwencja o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych (ten “Konwencja nowojorska“), stając się 158ten umawiające się państwo do konwencji nowojorskiej.
Po jego ratyfikacji, na 22 Marsz 2018, Sekretarz Generalny Narodów Zjednoczonych potwierdził, że Republika Zielonego Przylądka złożyła list o przystąpieniu do konwencji nowojorskiej, dokończenie procesu przystąpienia. w konsekwencji, Wyspy Zielonego Przylądka stały się 158ten Umawiające się państwo do konwencji nowojorskiej, które weszły w życie w kraju 20 czerwiec 2018 (90 dni po złożeniu dokumentu przystąpienia, zgodnie z art. XII (2) konwencji nowojorskiej).
Zgodnie z art. 2 rozdzielczości 26 / IX / 2017, Republika Zielonego Przylądka dokonała wspólnej rezerwacji w oparciu o zasadę wzajemności, ustalając, że będzie ona stosować wyłącznie Konwencję, w której orzeczenia arbitrażowe zostały wydane na terytorium innego państwa sygnatariusza.
Prawo arbitrażowe Republiki Zielonego Przylądka (Ustawa 76 / VI / 2005 z dnia 16 sierpień) jest przede wszystkim inspirowany starą portugalską ustawą arbitrażową (Prawo 31/1986 z 29 sierpień), ale jest podobny do prawa modelowego UNCITRAL.
Chociaż prawo wewnętrzne Republiki Zielonego Przylądka (Artykuły 44 i 45) przewidziano już automatyczne uznawanie zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, przestrzeganie konwencji nowojorskiej nakłada na Wyspy Zielonego Przylądka międzynarodowe standardy w tym zakresie, ustanawiając bardziej powszechną procedurę prawną.
Przyczyniając się znacząco do uproszczenia i harmonizacji procedur uznawania i wykonywania międzynarodowych orzeczeń arbitrażowych, Konwencja nowojorska ma dwie ważne cechy:
(ja) nakłada obowiązek uznania umów o arbitraż przez państwo sygnatariusza, pod warunkiem, że uszanują sprawę, którą można rozwiązać w drodze arbitrażu, a zatem, nakładające na sądy państwa sygnatariusza obowiązek odmowy rozstrzygania wszelkich sporów objętych umową arbitrażową, która jest ważna i skuteczna; i
(ii) nakłada na państwo-sygnatariusza uznanie i wykonalność orzeczeń arbitrażowych wydanych w innym państwie-sygnatariuszu, zgodnie z regulaminem wewnętrznym terytorium, na którym powołano się na orzeczenie oraz zgodnie z warunkami określonymi w samej konwencji nowojorskiej.
Przystępując do konwencji nowojorskiej, Arbitraż Zielonego Przylądka staje się coraz bardziej wiarygodny w rozwiązywaniu sporów międzynarodowych.
Ana Konstanty, Aceris Law LLC