Arbitraż na Cyprze: czy deponenci mogą skutecznie pozwać Cypr w międzynarodowym arbitrażu o środki, które podjęli 2013? W 2013, Cypr wprowadził szereg środków zapobiegających niewypłacalności swoich banków. W szczególności, wprowadził środek ratunkowy, w ramach którego zamienił depozyty deponentów na kapitał własny w bankach. To przyniosło nowy kapitał do banków, bez użycia pomocy. W ramach pomocy finansowej pieniądze podatników byłyby wypłacalne dla banków. Na Cyprze, byli to nieubezpieczeni inwestorzy - inwestorzy posiadający znaczne depozyty nieobjęte gwarancją UE (depozyty warte więcej niż 100,000) - kto poniósł koszty.

Cypr rzekomo przyjął swoje środki przy wsparciu i wytycznych MFW, Komisja Europejska i Europejski Bank Centralny. Odpowiednio, niektórzy komentatorzy argumentowali, że wpłynęłoby to na interpretację środków przez trybunał arbitrażowy.

„Trybunał arbitrażowy będzie wiedział, że dane zachowanie odzwierciedla nie tylko politykę Cypru, ale także wspólne preferencje MFW, WE, i EBC; odpowiednio, może być mniej skłonny do postrzegania go jako arbitralnego, kapryśny, lub nieuzasadnione w sposób naruszający np, standard uczciwego i równego traktowania lub wymogi legalnego wywłaszczenia.”[3]

W niepublikowanym 26 lipiec 2018 Nagroda ICSID, trybunał ICSID istotnie podobno odrzucił wszystkie roszczenia wobec Cypru w sprawie Marfin Investment Group Holdings S.A., Alexandros Bakatselos i inni przeciwko. Republika Cypryjska (Numer sprawy ICSID. ARB / 13/27). Cypr ujawnił, że arbitrzy oddalili wszystkie roszczenia wysunięte przez powodów i zasądzili państwo 5 mln EUR kosztów.

W tym artykule zbada się zgodność tego środka z prawem w świetle prawa arbitrażu inwestycyjnego. Dotknięci inwestorzy padli ofiarą wywłaszczenia? Dotknięci zostali inwestorzy uprawnieni do odszkodowania z Cypru?

Prawo do uregulowania lub wywłaszczenia?

Środki podjęte przez Cypr można interpretować jako bezpośrednie lub pośrednie wywłaszczenie. Zależy to od wpływu na poszczególne inwestycje. Środki podjęte przez Cypr były niewątpliwie w celu publicznym. jednak, czy sam ten fakt zwalnia Cypr z odpowiedzialności?

Wiele trybunałów arbitrażowych zgodziłoby się, że państwa nie muszą wypłacać odszkodowania, przyjmując niedyskryminacyjne regulacje do celów publicznych.

„Obecnie w prawie międzynarodowym ustalono, że państwa nie są zobowiązane do wypłaty odszkodowania inwestorowi zagranicznemu, gdy, w ramach normalnego wykonywania swoich uprawnień regulacyjnych, przyjmują w sposób niedyskryminacyjny, w dobrej wierze, przepisy mające na celu ogólny dobrobyt.”[1]

Takie podejście znane jest jako „doktryna o potędze policji”. Sądy mają, jednak, doktryna ta nie została powszechnie przyjęta. Inne trybunały zamiast tego przyjęły „doktrynę wyłącznych skutków”.

„Wiele trybunałów w innych sprawach testowało postępowanie rządowe w kontekście roszczeń o pośrednie wywłaszczenie, odwołując się raczej do skutków odpowiednich czynów niż zamierzonych za nimi działań.”[2]

To, czy trybunały uznają działania Cypru za wywłaszczenie, zależy zatem od tego, które z tych rozbieżnych podejść przyjmą.

Czy Cypr może powołać się na obronę konieczności?

Kryzys na Cyprze był szczególnie uciążliwy, ponieważ załamanie się gospodarki cypryjskiej może zagrozić stabilności gospodarczej Unii Europejskiej jako całości. Czy zatem Cypr mógłby zostać zwolniony z odpowiedzialności na mocy prawa międzynarodowego? Nagrody wynikające ze środków podjętych przez Argentynę podczas kryzysu finansowego zapewniają dwa odmienne podejścia.

Oboje CMS przeciwko Argentynie trybunał i LG&E w Argentynie trybunał stwierdził, że Argentyna naruszyła obowiązek zapewnienia sprawiedliwego i równego traktowania zgodnie z odpowiednią umową inwestycyjną. Trybunały, jednak, miał rozbieżne opinie na temat odpowiedzialności Argentyny na mocy prawa międzynarodowego. LG&Trybunał E stwierdził, że stan konieczności zwolnił Argentynę z odpowiedzialności. Trybunał CMS tego nie zrobił. Stwierdzono, że Argentyna nadal ponosi odpowiedzialność na mocy prawa międzynarodowego. W konsekwencji nakazał Argentynie wypłacenie odszkodowania.[4]

Jak dowodzą przypadki argentyńskie, konieczność obrony zależy od podejścia trybunału arbitrażowego. Ani Cypr, ani Argentyna nie osiągnęły całkowitego załamania. Argentyna wciąż miała znaczne wydatki wojskowe, z których część mogła zostać wykorzystana na rekompensatę dla inwestorów. Cypr mógłby również ratować banki pieniędzmi podatników. To jeszcze bardziej zwiększyłoby wydatki rządowe i potencjalnie zagroziło stabilności strefy euro.

Czym dokładnie jest konieczność? To pytanie nie ma ostatecznej odpowiedzi. Nie można zatem wiarygodnie przewidzieć, w jaki sposób arbitrzy potraktowaliby konieczność obrony. Można jedynie przewidzieć potencjalne podejścia, jakie mogą przyjąć poszczególni arbitrzy.

Wniosek

Od dzisiaj, trybunały podjęły decyzję na korzyść Cypru we wszystkich arbitrażach między inwestorem a państwem dotyczących środków podjętych w czasie kryzysu.[5] Nagrody już przyznane nie są jawne.

Ich wynik, jednak, sugeruje, że arbitrzy podchodzą do tych kwestii interpretacyjnych w sposób faworyzujący Cypr, potencjalnie faworyzując ich prawo do regulowania w celach publicznych i / lub akceptując stan konieczności jako przyczynę przyjęcia takich środków.

Kim Masek , Prawo Aceris

[1] Saluka Investment BV przeciwko Czechom, Arbitraż UNCITRAL, Nagroda częściowa, 17 Marsz 2006, dla 255. Dostępny tutaj.

[2] Deutsche Bank AG przeciwko Sri Lance, ICSID Sprawa nr ARB / 09/02, Nagroda, 31 październik 2012, dla 503. Dostępny tutaj.

[3]M.. Mendelson i M.. Paparini, Kaucje i międzynarodowe prawo wywłaszczeniowe dotyczące inwestycji: na Cyprze i poza nim, P. 477. Dostępny tutaj.

[4] M.. Waibel; Dwa światy konieczności w arbitrażu ICSID: CMS i LG&mi, Dostępny do pobrania tutaj ; patrz także tutaj

[5] http://www.xinhuanet.com/english/2018-07/28/c_137352802.htm; http://investmentpolicyhub.unctad.org/ISDS/Details/783