Arbitraż zapewnia stronom elastyczność, skuteczną i poufną alternatywę dla tradycyjnego postępowania sądowego w zakresie rozstrzygania sporów. jednak, w pewnych okolicznościach, te pozytywne aspekty arbitrażu można manipulować do nikczemnych celów.
Kiedy arbitraż staje się nieuczciwy, to mniej „dramat sądowy”, a bardziej „thriller kryminalny”. Poniższe trzy przypadki oszukańczych arbitraży ilustrują, w jaki sposób obie strony i prawnicy wykorzystywali arbitraż dla korzyści osobistych lub politycznych. Natomiast oszustwa w arbitrażu międzynarodowym są bardzo rzadkie, a sprawcy poprzednich planów ponieśli poważne konsekwencje, obowiązkiem wszystkich członków społeczności arbitrażowej jest dopilnowanie, aby nadużycia zostały wytępione, zanim zajdzie potrzeba interwencji sądów krajowych.
Arbitraż szejka Ahmada Al-Sabah
W 2018, Władze szwajcarskie postawiły zarzuty trzem prawnikom arbitrażowym, w tym prawnika brytyjskiego i prawnika bułgarsko-szwajcarskiego, Wraz z szejkiem Ahmadem Al-Sabahem, bratanek emira Kuwejtu i członek Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, i jego pomocnik, z fałszowaniem dokumentów związanych z oszukańczym arbitrażem mającym na celu uwikłanie wyższych urzędników Kuwejtu w spisek zamachu stanu i skandal korupcyjny.
Sprawa dotyczyła fałszywych filmów przesłanych władzom Kuwejtu przez szejka Ahmada 2013 próbując usunąć swojego kuzyna z polityki. W ramach swoich wysiłków mających na celu przekonanie władz Kuwejtu o prawdziwości filmów, Szejk Ahmad powołał się na orzeczenie arbitrażowe rzekomo wydane w Genewie w r 2014 w nieistniejącej sprawie pomiędzy Sheikh a Trekell Group LLC, firmą fasadową, która nie prowadzi aktywnej działalności. Mówi się, że nagrodę przygotował brytyjski prawnik, podczas gdy bułgarsko-szwajcarski prawnik rzekomo się zgodził 10,000 franków szwajcarskich do podpisania wyroku jako jedyny arbiter.[1]
We wrześniu 2021, sąd karny w Genewie skazał trzech prawników, Szejk Ahmad i jego pomocnik, fałszerstwa, stwierdzając, że brytyjski prawnik, w szczególności, był bardzo zaangażowany na wszystkich etapach produkcji.[2]
W grudniu 2023, Izba Apelacyjna Trybunału Sprawiedliwości w Genewie podtrzymał wyrok sądu niższej instancji dotyczący winy przeciwko prawnikom brytyjskim i bułgarsko-szwajcarskim, Szejk Amad i jego pomocnik, chociaż obniżyli swoje wyroki. Trzeci prawnik został uniewinniony w wyniku odwołania.[3]
Contax w. KFH
Na 21 czerwiec 2023, roszczenie zostało wszczęte przez Contax Partners Inc. BVI (Contax), spółka naftowo-gazowa z biurami w Bahrajnie, przeciwko Oskarżonym, trzy kuwejckie spółki w grupie bankowej, w celu wykonania rzekomego kuwejckiego wyroku arbitrażowego z dnia 28 listopad 2022. Stwierdzono, że wyrok został wydany na podstawie umowy o arbitraż zawartej pomiędzy firmą Contax a Pozwanymi z dnia 31 sierpień 2021. Contax twierdził, że jest mu winien EUR 53 miliona w ramach tej nagrody.
Hon. Pan. Sędzia Butcher z Wysokiego Trybunału początkowo wydał postanowienie ws 9 sierpień 2023 udzielenie firmie Contax zezwolenia na wykonanie orzeczenia, jeśli, w ciągu 28 dni służby, Pozwani nie wnosili o uchylenie postanowienia. Contax rzekomo doręczył postanowienie Pozwanym i później 28 dni stosowane w przypadku zleceń dotyczących zadłużenia osób trzecich (TPDO) przeciwko bankom Pozwanych, które zostały przyznane.
W wyniku zamrożenia rachunków bankowych Pozwanych zgodnie z TPDO, Pozwani zostali powiadomieni o toczącym się postępowaniu. Pierwsza i Druga Pozwani złożyli wniosek i otrzymali nakaz zapobieżenia płatności na podstawie TPDO do czasu, gdy Pozwani będą mogli złożyć wniosek o uchylenie sierpniowego nakazu, twierdząc, że nigdy nie było arbitrażu i, a zatem, że nagroda była całkowitą fikcją.
W wyrok wydany w dniu 29 luty 2024, Sędzia Butcher uchylił swoje sierpniowe postanowienie i stwierdził, że nagroda była niewątpliwie sfałszowana, powołując się na obszerne dowody, w tym znaczny plagiat wcześniejszego wyroku sądu brytyjskiego, stosowanie niestandardowej terminologii prawniczej i niespójności z kuwejckimi procedurami prawnymi, w szczególności, że orzeczenie zostało wydane w języku angielskim, a nie arabskim, a nazwiska sędziów znajdujących się na rzekomym kuwejckim tytule egzekucyjnym nie należały do żadnego prawdziwego kuwejckiego sądu. Biorąc pod uwagę sfabrykowany charakter wyroku i brak ważnej umowy o arbitraż lub arbitrażu, Sędzia Butcher odwołał swoje wcześniejsze zarządzenie.
P.&dowód osobisty w. Nigeria
Podczas gdy poprzednie dwie sprawy dotyczyły fałszywych orzeczeń wydanych w wyniku arbitrażu, który nigdy się nie odbył, nagroda w P.&dowód osobisty w. Nigeria zostało wydane zgodnie z prawem podczas a w dobrej wierze arbitraż. Zamiast, oszukańczy charakter tego arbitrażu wynikał z umowy, na podstawie której został on oparty.
W 2010, Proces & Rozwój Przemysłowy Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (P.&ID), spółka zarejestrowana na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych, założona przez dwóch irlandzkich biznesmenów, rzekomo zawarł umowę na dostawy i przetwarzanie gazu (GSP) z nigeryjskim Ministerstwem Zasobów Naftowych. W ramach GSP, Nigeria miała dostarczać mokry gaz do P&ID, który następnie by to przetworzył, dostarczyć go do Nigerii w celu wytworzenia energii, a pozostałe produkty uboczne sprzedać.
Bezsporne było, że żadna ze stron nie przestrzegała umowy GSPA, i w 2013, P.&ID rozpoczął arbitraż przeciwko Nigerii. Trybunał arbitrażowy składał się z dwóch arbitrów brytyjskich i jednego arbitra nigeryjskiego. W 2017, trybunał wydał orzeczenie, w którym stwierdził, że Nigeria dopuściła się odmownego naruszenia umowy GSPA i że umowa GSPA została rozwiązana w dniu P.&Identyfikator akceptujący to odpychające naruszenie. Uznał także, że Nigeria jest odpowiedzialna za szkody w dolarach amerykańskich 6.6 miliard, odzwierciedlając p&Szacunkowa utrata zysków ID dobiegła końca 20 lat.
Początkowe próby zakwestionowania wyroku przez Nigerię nie powiodły się ze względu na niewystarczające dowody. Po zabezpieczeniu dodatkowych dowodów w drodze międzynarodowych nakazów sądowych przeciwko P&ID, Nigeria wznowiła swoje wyzwanie w 2020, którego kulminacją była ostateczna rozprawa przed brytyjskim Wysokim Trybunałem w styczniu 2023.
Przed sądem, Nigeria zarzuciła powszechną korupcję z udziałem różnych urzędników służby cywilnej, swojego wewnętrznego zespołu prawnego, a nawet jego doradca w arbitrażu, wszystko rzekomo pod wpływem P&ID, podczas gdy P&ID twierdził, że niezależnie od korupcji, Nigeria przegrała arbitraż z uzasadnionych powodów, przede wszystkim z powodu odmowy udziału rządu i niekompetencji jego doradcy.
W osąd napisany przez Hon. Pan. sędzia Knowles, sąd uchylił tę nagrodę, uznając, że zostało ono uzyskane w drodze oszustwa i w sposób sprzeczny z porządkiem publicznym. Pomimo tego, że sąd nie był w stanie jednoznacznie stwierdzić korupcji we wszystkich aspektach, jak twierdzi Nigeria, znalazł dowód P&Identyfikator przekupstwa byłego dyrektora prawnego zaangażowanego w negocjacje w sprawie GSPA. P.&Stwierdzono również, że w dokumencie ID w niewłaściwy sposób przechowywano i wykorzystywano uprzywilejowane dokumenty prawne Nigerii.
Ostatecznie, sąd stwierdził, że działania te stanowiły poważne nieprawidłowości w rozumieniu art 68(2)(sol) ustawy o arbitrażu, co doprowadziło do podjęcia decyzji o uchyleniu nagrody. dodatkowo, sąd rozważał zastosowanie art 73 dotyczące utraty prawa do sprzeciwu, ale ostatecznie uznano je za niemające zastosowania w danych okolicznościach.
Jak podkreślił sędzia Knowles w swoim wyroku:
Ta sprawa ma [], niestety, zebrało kombinację przykładów tego, co niektóre osoby zrobią dla pieniędzy. Kierowani chciwością i gotowi na wykorzystanie korupcji; nie zastanawiając się, co oznaczałoby ich wzbogacenie w kontekście szkody dla innych.
Wniosek
Chociaż te przypadki pokazują, w jaki sposób arbitraż może zostać wykorzystany do oszukańczych celów, należy pamiętać, że oszukańcze arbitraże są niezwykle rzadkie i stanowią jedynie znikomy procent tysięcy legalnych międzynarodowych arbitraży odbywających się każdego roku.
Kilka zgniłych jabłek może zepsuć beczkę, jednakże kilka oszukańczych arbitraży nie powinno podważać zaufania do arbitrażu jako instytucji. Tego typu sprawy są jedynie negatywną refleksją na temat działań kilku jednostek, a nie arbitrażu, który zapewnia i będzie zapewniał elastyczność, wydajny, i poufną alternatywę rozstrzygania sporów.
[1] S.. Wino z gruszek, Prawnicy oskarżeni w Genewie w związku z fałszywym arbitrażem, GAR, 3 grudzień 2018, https://globalarbitrationreview.com/lawyers-charged-in-geneva-over-fake-arbitration.
[2] S.. Wino z gruszek, Pięciu skazanych za fałszywy arbitraż w Genewie, GAR, 10 wrzesień 2021, https://globalarbitrationreview.com/five-convicted-over-fake-arbitration-in-geneva.
[3] S.. Wino z gruszek, Cztery wyroki skazujące podtrzymane w Genewie w związku z fałszywym arbitrażem, GAR, 22 styczeń 2024, https://globalarbitrationreview.com/article/four-convictions-upheld-in-geneva-over-fake-arbitration.