Konwencja ICSID wymaga, aby sygnatariusze traktowali orzeczenia arbitrażowe wydane zgodnie z ramami ICSID tak, jakby były ostatecznym wyrokiem sądu w tym państwie.[1] Aby zakwestionować nagrodę, powód występuje o rewizję w ramach systemu arbitrażowego ICSID, zamiast przed sądami państwowymi.[2] W celu wdrożenia konwencji, Stany Zjednoczone. Kongres w 1966 uchwalił Statut Zezwolający, który stanowi, że „zobowiązania pieniężne nałożone przez takie orzeczenie będą egzekwowane i będą traktowane tak samo, jak gdyby wyrok był ostatecznym orzeczeniem sądu powszechnego jednego z kilku państw. Federalna ustawa arbitrażowa (9 USA 1 i nast.) nie ma zastosowania do wykonywania orzeczeń wydanych na podstawie konwencji ”.[3] jednak, Statut Zezwalający nie mówi nic o obowiązującej procedurze uznawania nagród i ich zamiany na wyrok.
W 1976, Stany Zjednoczone. Kongres przeszedł przez FSIA, który reguluje wykonywanie i uznawanie orzeczeń przeciwko suwerennemu państwu. Państwo obce podlegające orzeczeniu ICSID może podnieść obronę proceduralną na podstawie FSIA, taką jak niewłaściwa obsługa, niewłaściwe miejsce, jak również inne środki obrony przed egzekwowaniem prawa.
Do niedawna, Sądy federalne w Nowym Jorku zezwoliły na uznawanie orzeczeń ICSID w drodze procedury ex parte na podstawie art 54 nowojorskiego prawa i zasad postępowania cywilnego. Zgodnie z tymi decyzjami, po uzyskaniu uznania ex parte, zawiadomienie zostanie wysłane do dłużnika państwowego, a wierzyciel próbowałby wykonać egzekucję przeciwko majątkowi państwa.
Od drugiego obwodu 2017 Decyzja Mobil Cerro Negro Ltd przeciwko Boliwariańskiej Republice Wenezueli, jednak, Nagród ICSID przeciwko zagranicznemu suwerenowi nie można uznać za pomocą przyspieszonych procedur rejestracji ex parte.[4] Aby uzyskać uznanie nagrody, wierzyciel musi dziś złożyć zawiadomienie na posiedzeniu plenarnym zgodnie ze wszystkimi wymogami FSIA. Działanie plenarne w celu wyegzekwowania nagrody ICSID wymaga rozpoczęcia działania, usługa, właściwe miejsce i możliwość pojawienia się suwerena i składania responsywnych pism procesowych.[5]
Micula przeciwko rządowi Rumunii jest jak dotąd najlepiej udokumentowaną próbą wyegzekwowania orzeczenia ICSID dotyczącego wewnątrzunijnego arbitrażu inwestycyjnego w Stanach Zjednoczonych. In Micula przeciwko rządowi Rumunii, wierzyciele-wierzyciele po raz pierwszy dążyli do wykonania wyroku ex parte w sądzie okręgowym dla District Court of Columbia, złożenie petycji 11 kwiecień 2014, ale odmówiono aplikacji w dniu 18 Może 2015. Sąd Rejonowy orzekł, że w celu przekształcenia wyroku ICSID w orzeczenie krajowe, musi istnieć akcja plenarna zgodnie z wymogami procesowymi FSIA.[6] Powodów, niezadowolony z wyroku, przeprowadził się w celu wyegzekwowania nagrody w Stanach Zjednoczonych. Sąd rejonowy dla południowej dzielnicy Nowego Jorku, która wydała decyzję o udzieleniu ex parte potwierdzenia i przekształceniu nagrody w USA. osąd.[7] Rumunia odwołała się od tej decyzji do USA. Sąd Apelacyjny dla drugiego obwodu. Komisja Europejska interweniowała jako amicus curiae zarówno przed południową dzielnicą Nowego Jorku, jak i przed USA. Sąd Apelacyjny dla drugiego obwodu, argumentując, że wypłata nagrody przez Rumunię byłaby niezgodna z przepisami UE dotyczącymi pomocy państwa.
Ostatecznie, Drugi obwód orzekł, że egzekucja w Nowym Jorku była niewłaściwa ze względów czysto krajowych, bez rozstrzygania argumentów Komisji Europejskiej. Drugi obwód to utrzymywał (1) FSIA stanowi jedyną podstawę jurysdykcji w Rumunii i określa wyłączne procedury uznawania nagrody ICSID, (2) składający petycję zostali zobowiązani do wniesienia skargi na posiedzeniu plenarnym z zastrzeżeniem wymogów postępowania w celu przekształcenia wyroku w wykonalny wyrok, (3) Południowy Sąd Rejonowy w Nowym Jorku nie miał jurysdykcji nad Rumunią na podstawie FSIA i popełnił błąd, odmawiając uchylenia wyroku jako nieważnego, (4) Południowy Sąd Rejonowy w Nowym Jorku jest niewłaściwy dla FSIA, ponieważ strony są zagraniczne, postępowanie arbitrażowe zostało przeprowadzone w Paryżu, przedmiotowa nieruchomość znajdowała się w Rumunii, a ponieważ FSIA wymaga wniesienia powództwa plenarnego w Dystrykcie Kolumbii.[8]
Działania egzekucyjne zostały ponownie sformułowane przed Dystryktem Kolumbii, ale nadal są w toku. Na 11 grudzień 2018, złożono wniosek o zawieszenie postępowania w oczekiwaniu na rozstrzygnięcie w postępowaniu sądowym dotyczącym ważności nakazu wniesionego przez Komisję Europejską przeciwko Rumunii, nakazującego jej nieuiszczenie, oraz Komisja Europejska przedstawiła nowy dokument amicus.
Kilka innych orzeczeń arbitrażowych wewnątrz UE jest również przedmiotem postępowań egzekucyjnych toczących się obecnie w Dystrykcie Kolumbii.[9] Podniesiono szereg argumentów przeciwko wykonywaniu wewnątrzunijnych orzeczeń arbitrażowych, na przykład, w sprawie Novernergia przeciwko Hiszpanii,[10] arbitraż wewnątrzunijny wniesiony na podstawie ECT. Chociaż sprawa dotyczyła wykonania orzeczenia wydanego na podstawie regulaminu UNCITRAL, dlatego dodatkowe argumenty przeciwko egzekwowaniu zostały przedstawione na podstawie konwencji nowojorskiej.
W sprawie Novernergia przeciwko Hiszpanii, Hiszpania w szczególności twierdzi, że umowę arbitrażową należy uznać za nieważną ab initio, a zatem nie może być egzekwowana na mocy FSIA, który zawiera zrzeczenie się wykonania orzeczeń arbitrażowych przeciwko suwerenom. Do tej pory nie wydano żadnej publicznej decyzji, czy umowę arbitrażową należy uznać za nieważną ab initio z powodu Achmei w przypadku tego arbitrażu ECT.
Podsumowując, o wykonanie orzeczenia arbitrażu inwestycyjnego ECT można oczywiście wnioskować w Dystrykcie Kolumbii zgodnie z wymogami FSIA, a kraje spoza UE rzadziej biorą pod uwagę rzekomą niezgodność z prawem UE, Sądy amerykańskie muszą jeszcze jednoznacznie rozstrzygnąć, czy Achmea ma znaczenie dla egzekwowania prawa w Stanach Zjednoczonych, czy w kwestii jej wpływu na ważność umowy arbitrażowej.
William Kirtley, Christy Chidiac, Aceris Law LLC
[1] Konwencja ICSID, Artykuł 54(1).
[2] Konwencja ICSID, Artykuł 53(1).
[3] 22 U.S.C 1650a.
[4] Mobil Cerro Negro Ltd przeciwko Boliwariańskiej Republice Wenezueli, 863 F.3d o godz 102 („Stwierdzamy, że Sąd Okręgowy popełnił błąd. Odrzucamy propozycję, że sekcja 11 1650zapewnia niezależne przyznanie jurysdykcji przedmiotowej i uznaje, że 12 FSIA stanowi jedyną podstawę jurysdykcji sądu federalnego w stosunku do zagranicznych władców w 13 działania mające na celu wyegzekwowanie nagród ICSID. Ponieważ FSIA, nie sekcja 1650a, rządzi nimi 14 obrady, wymogi proceduralne określone w kompleksowym programie FSIA 15 musi być usatysfakcjonowany, zanim sąd federalny może wydać orzeczenie przeciwko zagranicznemu suwerenowi.
[5] Mobil Cerro, 863 F.3d o godz 107.
[6] Micula przeciwko rządowi Rumunii, 104 fa. co tam. 3re 42, 49 (D.D.C. 2015).
[7] Micula przeciwko rządowi Rumunii, Nie. 15 Różne. 107, 2015 WL4642180 (S.D.N.Y 5 sierpień 2015).
[8] Micula przeciwko rządowi Rumunii, Nie 15-3109, Dr.. 132-1 (2d Cir. Paź. 23, 2017), 20-21.
[9] Masdar & Wind Cooperatif UA przeciwko Królestwu Hiszpanii: Petycja o wyegzekwowanie orzeczenia arbitrażowego w USA. Sąd Rejonowy Kolumbii 28 wrzesień 2018; Usługi infrastrukturalne Luksemburg SARL (dawniej Antin Infrastruktura) oraz Energia Termosolar BV (dawniej Antin Energia Termosolar BV) przeciwko Królestwu Hiszpanii: Petycja o wyegzekwowanie orzeczenia arbitrażowego w USA. Sąd Rejonowy Kolumbii 27 lipiec 2018; Novenergia II - Energia & Środowisko (SCA) przeciwko Królestwu Hiszpanii: Petycja o wyegzekwowanie orzeczenia arbitrażowego w USA. Sąd Rejonowy Kolumbii 16 październik 2018; Powód Infrastruktura Ltd., Energie Solar Luxembourg SARL przeciwko Królestwu Hiszpanii, Petycja o wyegzekwowanie orzeczenia arbitrażowego w USA. Sąd Rejonowy Kolumbii 19 lipiec 2018.
[10] Novenergia 2 – Energia& Środowisko (SCA) przeciwko Królestwu Hiszpanii, Odpowiedzi na memorandum prawne Królestwa Hiszpanii popierające wniosek o oddalenie i odrzucenie petycji w sprawie potwierdzenia zagranicznego arbitrażu, Nie. 1:18-cv-1148, 16 październik 2018.