Uprawnienia trybunałów arbitrażowych do przyznawania środków tymczasowych lub tymczasowych w międzynarodowym arbitrażu inwestycyjnym są dziś bezsporne i reprezentują obecną praktykę[1]. To „Wrodzona moc”[2] trybunałów arbitrażowych jest objętych wieloma instrumentami arbitrażu inwestycyjnego, Jak na przykład Artykuł 47 konwencji ICSID, Artykuł 39 zasad arbitrażu ICSID, Artykuł 26 Regulaminu Arbitrażowego UNCITRAL i Artykuł 1134 północnoamerykańskiej umowy o wolnym handlu.

Ten artykuł, jednak, nie zajmuje się ramami prawnymi dotyczącymi zdolności trybunałów do wydawania środków tymczasowych ani warunkami, które należy spełnić w celu przyznania różnego rodzaju środków tymczasowych. Odnosi się do konkretnego problemu ich zgodności przez strony.

Środki tymczasowe w międzynarodowym arbitrażu inwestycyjnym są wiążące dla stron

Aby uniknąć pirotechnicznego charakteru zwycięskiego środków tymczasowych wydanych przez trybunały arbitrażowe, logiczne jest, że będą one obowiązkowe dla stron. Chociaż taki wniosek wynika z brzmienia reguł arbitrażowych spoza ICSID[3], nie nakłada się na środki tymczasowe przyznane przez trybunały arbitrażowe ICSID, ponieważ wyżej wymieniony artykuł 47 konwencji ICSID stanowi, że trybunały są uprawnione do „polecić”Takie środki.

jednak, Trybunał ICSID zinterpretował ten termin w taki sam sposób, jak termin „porządek”. Jak stwierdzono w Maffezini sprawa „wjednak istnieje semantyczna różnica między słowem „polecam” użytym w Regule 39 oraz słowo „nakaz” użyte w innym miejscu Regulaminu w celu opisania zdolności Trybunału do wymagania od strony podjęcia określonego działania, różnica jest bardziej widoczna niż rzeczywista. Należy zauważyć, że w hiszpańskim tekście tej reguły użyto również słowa „dictación”. Trybunał nie uważa, że ​​strony konwencji miały na celu wprowadzenie istotnej różnicy w skutkach tych dwóch słów. Władza Trybunału do orzekania w sprawie środków tymczasowych jest nie mniej wiążąca niż ostateczne orzeczenie. Odpowiednio, do celów niniejszego zamówienia, Trybunał uważa, że ​​słowo „polecić” ma taką samą wartość jak słowo „zamówienie”.”[4]

Środki tymczasowe w międzynarodowym arbitrażu inwestycyjnym nie są samowykonalne

Niezależnie od ich mocy wiążącej, należy zauważyć, że środki tymczasowe nie są samowykonalne. Wynika to z faktu, że trybunały arbitrażowe nie rozporządzają Imperium, to znaczy, siła przymusu, co odróżniało ich od sędziów państwowych.[5] Innymi słowy, ich egzekwowanie zależy od dobrej woli stron.

Brak takiej dobrej woli, cel środków tymczasowych mógłby zatem zostać unicestwiony, jeżeli strony zdecydują się nie wykonywać ich spontanicznie.

Uprawnienia trybunałów arbitrażowych do zmuszania stron do zastosowania środków tymczasowych w międzynarodowym arbitrażu inwestycyjnym

Sądy arbitrażowe dysponują, jednak, kilku narzędzi proceduralnych pozwalających zmusić strony do zastosowania środków tymczasowych w międzynarodowym arbitrażu inwestycyjnym. Narzędzia te różnią się w zależności od zamówionego środka.

Wśród podstawowych narzędzi, możemy cytować:

• Niekorzystne wnioski

To narzędzie jest wykorzystywane przez trybunały arbitrażowe do reprezentowania braku współpracy stron podczas fazy tworzenia dokumentu w postępowaniu arbitrażowym[6].

• Dodatkowe szkody

Jeżeli nieprzestrzeganie środków tymczasowych prowadzi do zaostrzenia szkody, trybunały arbitrażowe mogą przyznać dodatkowe odszkodowania. Na przykład, w Szewron Walizka, trybunał zaprosił oporne państwo „pokazać przyczynę (…) dlaczego pozwany nie powinien teraz zrekompensować pierwszemu roszczeniu szkody wynikającej z naruszenia przez niego pierwszego i drugiego wyroku tymczasowego.”[7]

Zuzana Vysúdilová, Aceris Law SARL

[1] Widzieć P.D. FRIEDLAND, Środki tymczasowe i arbitraż ICSID, Międzynarodowy arbitraż, Tom. 2, 1986, pp. 335-357; R. BIZMUT, Anatomia prawa i praktyki tymczasowych środków ochronnych w międzynarodowym arbitrażu inwestycyjnym, Dziennik Międzynarodowego Arbitrażu 26(6), 2009, pp. 773-821; L.. BENTO, "Rozdział 13: Mapowanie kodu genetycznego środków tymczasowych: Charakterystyka i najnowsze osiągnięcia ”, w C.. siekierka, Konwencja ICSID po 50 Lat: Nierozwiązane problemy, Kluwer Prawo międzynarodowe, 2016, pp. 363-384; ZA. ANTONIETTI, sol. KAUFMANN-KOHLER, „Tymczasowa ulga w międzynarodowych umowach inwestycyjnych”, w K.. Yannaca-Small (Ed.), Arbitraż na podstawie międzynarodowych umów inwestycyjnych: Analiza kluczowych procedur, Problemy jurysdykcyjne i merytoryczne, Oxford University Press 2010, pp. 507-550; P.. KARRER, Środki tymczasowe wydawane przez trybunały arbitrażowe i sądy: Mniej teorii, Proszę, Międzynarodowy arbitraż i sądy krajowe, Seria kongresowa ICCA nr 10, 2010; re. SAROOSHI, Środki tymczasowe i arbitraż na mocy traktatu inwestycyjnego, Międzynarodowy arbitraż, Tom. 29, Nie 3, 2013, pp. 361-379.

[2] ZA. JĘZYK, Środki tymczasowe w międzynarodowym arbitrażu handlowym, 2005, pp. 55-57.

[3] Dla regulaminu arbitrażowego UNCITRAL, widzieć Firma Chevron & Texaco Petroleum Company przeciwko. Ekwador, PCA Nr sprawy. 2009-23, Czwarta nagroda tymczasowa w sprawie środków tymczasowych, 7 luty 2013, najlepszy. 77-82.

[4]Emilio Maffezini przeciwko. Hiszpania, Sprawa ICSID nr ARB / 97/7, Decyzja w sprawie środków tymczasowych, 28 październik 1999, dla. 9. Zobacz też Tokios Tokelés przeciwko. Ukraina, Sprawa ICSID. Nie. ARB / 02/18, Zamówienie proceduralne nr. 1, 1 lipiec 2003, dla. 3; City Oriente Ltd. v. Republika Ekwadoru i państwowa spółka naftowa Ekwadoru (Petroecuador), Numer sprawy ICSID. ARB / 06/21, Decyzja w sprawie środków tymczasowych, listopad 19, 2007, dla. 52.

[5] Widzieć Ch. JARROSSON, „Refleksje na temat Imperium”, w Studia oferowane Pierreowi Belletowi, Litec, pp. 245-279.

[6] Widzieć jot. K.. SHARPE, Wyciąganie niekorzystnych wniosków z nieprodukowania dowodów, 22 Międzynarodowy arbitraż, 2006, pp. 549-570.

[7] Firma Chevron & Texaco Petroleum Company przeciwko. Ekwador, PCA Nr sprawy. 2009-23, Czwarta nagroda tymczasowa w sprawie środków tymczasowych, 7 luty 2013, dla. 81.