อนุญาโตตุลาการระหว่างประเทศในราชอาณาจักรฮัชไมต์แห่งจอร์แดน (“จอร์แดน”) ถูกควบคุมโดย กฎหมายเลขที่. 31 ของ 2001 (“กฎหมายอนุญาโตตุลาการ”). กฎหมายอนุญาโตตุลาการของจอร์แดนได้รับการแก้ไขหลายครั้งตั้งแต่มีผลบังคับใช้ใน 16 กรกฎาคม 2001. กฎหมายอนุญาโตตุลาการของจอร์แดนขึ้นอยู่กับ พระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการอียิปต์ No. 27 ของ 1994 (“พระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการอียิปต์”), ซึ่งเป็น, ในทางกลับกัน, ขึ้นอยู่กับ กฎหมายแบบจำลอง UNCITRAL ของ 1985. การแก้ไขที่นำมาใช้ใน 2018 มีความสำคัญ, ซึ่งสามารถสืบย้อนไปถึง กฎหมายต้นแบบของ UNCITRAL ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมใน 2006. กฎหมายอนุญาโตตุลาการที่แก้ไขเพิ่มเติมในขณะนี้ให้ความชัดเจนมากขึ้นเกี่ยวกับความคลุมเครือจำนวนหนึ่งจากกฎหมายอนุญาโตตุลาการฉบับก่อน, ตามที่อธิบายไว้ด้านล่าง.
กฎหมายอนุญาโตตุลาการของจอร์แดนมีผลบังคับใช้กับอนุญาโตตุลาการทั่วไปทุกรูปแบบที่ดำเนินการในราชอาณาจักรจอร์แดนและการอนุญาโตตุลาการทุกประการที่คู่กรณีตกลงว่าอนุญาโตตุลาการจะต้องอยู่ภายใต้กฎหมาย, โดยไม่คำนึงถึงลักษณะของความสัมพันธ์ทางกฎหมายที่ก่อให้เกิดข้อพิพาท (บทความ 3(ก) ของกฎหมายอนุญาโตตุลาการ). กฎหมายอนุญาโตตุลาการของจอร์แดนแบ่งออกเป็นบทต่อไปนี้:
- บทบัญญัติทั่วไป (บทความ 2-8)
- สัญญาอนุญาโตตุลาการ (บทความ 9-13)
- คณะอนุญาโตตุลาการ (บทความ 14-23)
- กระบวนการอนุญาโตตุลาการ (บทความ 24-35)
- รางวัลอนุญาโตตุลาการและการดำเนินการยุติคดี (บทความ 36-47)
- ความเป็นโมฆะของรางวัลอนุญาโตตุลาการ (บทความ 48-51)
- การบังคับใช้ของรางวัล (บทความ 52-57)
ข้อตกลงอนุญาโตตุลาการ
บทความ 9 ของกฎหมายอนุญาโตตุลาการ, เช่นเดียวกับ พระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการอียิปต์, กำหนดข้อตกลงอนุญาโตตุลาการเป็นข้อตกลงของคู่สัญญา, เข้าทำโดยบุคคลธรรมดาหรือนิติบุคคลที่มีความสามารถตามกฎหมายในการทำข้อตกลง, เพื่ออ้างถึงอนุญาโตตุลาการข้อพิพาทบางส่วนหรือทั้งหมดที่เกิดขึ้นหรืออาจเกิดขึ้นเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางกฎหมายที่เฉพาะเจาะจง, ไม่ว่าจะเป็นสัญญาหรือไม่ก็ตาม.
กฎหมายอนุญาโตตุลาการที่แก้ไขแล้วเพียงยืนยันสิ่งที่ไม่ชัดเจนก่อนหน้านี้ – ข้อตกลงอนุญาโตตุลาการจะต้องทำเป็นลายลักษณ์อักษรและแบบฟอร์มที่เป็นลายลักษณ์อักษรได้รับการปฏิบัติตามทุกรูปแบบ, รวมทั้งจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ (บทความ 10). กฎหมายอนุญาโตตุลาการฉบับแก้ไขยังกำหนดให้มีการรวมตัวกันโดยเฉพาะโดยอ้างอิงถึงข้อตกลงอนุญาโตตุลาการที่มีอยู่ในเอกสารอื่น, เป็นบทความ 10(ข) แห่งกฎหมายอนุญาโตตุลาการบัญญัติว่า “[เสื้อ]เขาอ้างถึงในสัญญาถึงบทบัญญัติของเอกสารอื่นเช่นสัญญาต้นแบบหรืออนุสัญญาระหว่างประเทศที่มีข้ออนุญาโตตุลาการถือเป็นข้อตกลงอนุญาโตตุลาการเว้นแต่จะได้รับการยกเว้นโดยชัดแจ้งโดยคู่สัญญา”.
ตามบทความ 11 ของกฎหมายอนุญาโตตุลาการ, ข้อตกลงอนุญาโตตุลาการอาจสรุปได้เช่นกัน (1) ก่อนเกิดข้อพิพาท, ไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบของข้อตกลงแยกต่างหากหรืออยู่ในสัญญาเฉพาะที่เกิดขึ้นระหว่างสองฝ่าย, หรือ (2) หลังเกิดเหตุพิพาท, แม้ว่าข้อพิพาทดังกล่าวจะเป็นเรื่องของการดำเนินการก่อนใด ๆ "ตุลาการ” (ในกรณีเช่นนี้, ข้อตกลงจะต้องกำหนดสาระสำคัญของข้อพิพาทอย่างแม่นยำ, หรือมิฉะนั้นจะถือเป็นโมฆะ).
เกี่ยวกับการอนุญาโตตุลาการของข้อพิพาทภายใต้กฎหมายจอร์แดน, บทความ 10(d) ของกฎหมายอนุญาโตตุลาการในขณะนี้อย่างชัดเจนว่าสัญญาอนุญาโตตุลาการก่อนหน้าในสัญญาจ้างงานและสัญญาผู้บริโภคในรูปแบบพิมพ์ล่วงหน้าจะเป็นโมฆะและเป็นโมฆะ. สิ่งนี้สอดคล้องกับคำตัดสินครั้งก่อนของศาลจอร์แดน, ซึ่งถือได้ว่าข้อโต้แย้งที่เกิดจากสัญญาจ้างไม่อาจยื่นต่ออนุญาโตตุลาการได้.
กฎหมายและหลักคำสอนของคดีก่อนหน้านี้ได้ถือเอาว่ากฎหมายอนุญาโตตุลาการอนุญาตให้อนุญาโตตุลาการสำหรับข้อพิพาทที่เกี่ยวข้องกับ “ผลประโยชน์ทางการเงิน”.[1] คำแนะนำเพิ่มเติมว่าข้อพิพาทใดที่ถือว่าไม่สามารถอนุญาโตตุลาการได้ภายใต้กฎหมายของจอร์แดน สามารถพบได้ในประมวลกฎหมายแพ่งของจอร์แดน, ซึ่งระบุว่า (ก) เรื่องที่ไม่อาจค้าขายได้ (เช่น ยา, หนี้การพนัน, เป็นต้น); และ (ข) อันขัดต่อนโยบายสาธารณะหรือศีลธรรมอันดี, อาจไม่อยู่ภายใต้สัญญาที่ถูกต้องและตามนั้นก็ไม่สามารถอนุญาโตตุลาการได้เช่นกัน.[2]
กฎหมายที่ใช้บังคับกับกระบวนการ, ที่นั่งและภาษาของอนุญาโตตุลาการ
คู่สัญญามีอิสระที่จะตกลงในขั้นตอนใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับอนุญาโตตุลาการและมีอิสระที่จะอ้างถึงกฎอนุญาโตตุลาการใด ๆ, ไม่ว่าจะในจอร์แดนหรือต่างประเทศ, ตามที่ระบุไว้อย่างชัดเจนใน Article 24(ก) ของกฎหมายอนุญาโตตุลาการ. บทความ 25 กำหนดเพิ่มเติมว่าภาคีจะต้องได้รับโอกาสที่เท่าเทียมกันในการนำเสนอกรณีของตน, และการดำเนินการจะต้องดำเนินการในลักษณะที่มีประสิทธิภาพและคุ้มค่า, หลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็น, เพื่อให้บรรลุข้อยุติข้อพิพาทที่เป็นธรรมและรวดเร็ว.
คู่สัญญายังมีอิสระที่จะเห็นด้วยกับที่นั่งของอนุญาโตตุลาการ, ไม่ว่าจะในจอร์แดนหรือต่างประเทศ. ไม่สามารถบรรลุข้อตกลงดังกล่าวได้, สถานที่/ที่นั่งของอนุญาโตตุลาการจะถูกกำหนดโดยคณะอนุญาโตตุลาการ, โดยคำนึงถึงพฤติการณ์ทั้งปวงของคดีนั้นๆ, ตามที่ระบุไว้ในบทความ 27 ของกฎหมายอนุญาโตตุลาการ.
คู่สัญญาอาจตกลงกันในภาษาของอนุญาโตตุลาการ. ในกรณีที่ไม่มีข้อตกลงของคู่สัญญา, ภาษาของอนุญาโตตุลาการจะตัดสินโดยคณะอนุญาโตตุลาการ. เว้นแต่คู่สัญญาจะตกลงกันในภาษาใดภาษาหนึ่งและ/หรือศาลได้กำหนดภาษาไว้, ภาษาเริ่มต้นจะเป็นภาษาอาหรับ (บทความ 28).
อนุญาโตตุลาการ
ตามกฎหมายอนุญาโตตุลาการของประเทศจอร์แดน, คณะอนุญาโตตุลาการประกอบด้วยอนุญาโตตุลาการตั้งแต่หนึ่งคนขึ้นไป. ตัวเลขต้องเป็นเลขคี่, อย่างไรก็ตาม. ในกรณีที่ไม่มีข้อตกลงของคู่สัญญาเกี่ยวกับจำนวนอนุญาโตตุลาการ, หมายเลขเริ่มต้นคือสาม, ตามที่ระบุไว้ในบทความ 14 ของกฎหมายอนุญาโตตุลาการ.
กฎหมายอนุญาโตตุลาการของจอร์แดน (บทความ 15) ไม่ได้กำหนดข้อกำหนดเฉพาะว่าใครจะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นอนุญาโตตุลาการ, เพียงแสดงว่าเขา/เธอไม่สามารถเป็นผู้เยาว์ได้, ผู้ถูกสั่งห้าม, หรือบุคคลซึ่งถูกลิดรอนสิทธิพลเมืองเพราะเหตุแห่งคำพิพากษาในคดีอาญาหรือความผิดทางอาญาที่ขัดต่อเกียรติยศ, หรือเพราะประกาศล้มละลาย (แม้จะได้รับการฟื้นฟูแล้วก็ตาม).
กฎหมายอนุญาโตตุลาการของจอร์แดนยังไม่มีข้อกำหนดเฉพาะในแง่ของเพศหรือสัญชาติของอนุญาโตตุลาการ (บทความ 15 (ข)). เมื่อยอมรับอาณัติของตน, อนุญาโตตุลาการต้องส่งการยอมรับเป็นลายลักษณ์อักษรและต้องเปิดเผยสถานการณ์ใด ๆ ที่น่าจะก่อให้เกิดข้อสงสัยเกี่ยวกับความเป็นกลางหรือความเป็นอิสระของเขา/เธอ (บทความ 15(ค)). กฎหมายอนุญาโตตุลาการจึงกำหนดกฎเกณฑ์เฉพาะและกำหนดความรับผิดชอบต่ออนุญาโตตุลาการในการเปิดเผยสถานการณ์ใด ๆ ที่อาจก่อให้เกิดข้อสงสัยเกี่ยวกับความเป็นกลางหรือความเป็นอิสระของเขาตลอดระยะเวลาของกระบวนการอนุญาโตตุลาการ.
คู่สัญญายังมีอิสระที่จะตกลงเกี่ยวกับขั้นตอนการคัดเลือกอนุญาโตตุลาการ. ในกรณีที่ไม่มีข้อตกลงดังกล่าว, ขั้นตอนเริ่มต้นตามที่ระบุใน Article 16 ของกฎหมายอนุญาโตตุลาการมีผลบังคับใช้:
ก. อนุญาโตตุลาการทั้งสองฝ่ายมีอิสระที่จะตกลงในการเลือกอนุญาโตตุลาการและลักษณะและวันที่ของการเลือกของพวกเขา. ข้อตกลงดังกล่าวล้มเหลว, ให้ปฏิบัติตามขั้นตอนดังต่อไปนี้:
1. ถ้าคณะอนุญาโตตุลาการประกอบด้วยอนุญาโตตุลาการ แต่เพียงผู้เดียว, เขาจะได้รับการแต่งตั้ง, ตามคำขอของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง, โดยผู้พิพากษาผู้ทรงคุณวุฒิ.
2. ถ้าคณะอนุญาโตตุลาการประกอบด้วยอนุญาโตตุลาการสามคน, แต่ละฝ่ายจะแต่งตั้งอนุญาโตตุลาการหนึ่งคน และอนุญาโตตุลาการสองคนที่ได้รับการแต่งตั้งเช่นนี้จะแต่งตั้งอนุญาโตตุลาการคนที่สาม. หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ตั้งอนุญาโตตุลาการภายในสิบห้าวันนับแต่วันที่ได้รับคำขอจากอีกฝ่ายหนึ่ง, หรือหากอนุญาโตตุลาการทั้งสองท่านไม่ตกลงกันเกี่ยวกับอนุญาโตตุลาการคนที่สามภายในสิบห้าวันนับแต่วันที่แต่งตั้งอนุญาโตตุลาการที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งใหม่, จะต้องทำการนัดหมาย, ตามคำขอของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง, โดยผู้พิพากษาผู้ทรงคุณวุฒิ. อนุญาโตตุลาการคนที่สาม, ไม่ว่าจะเป็นอนุญาโตตุลาการที่ได้รับการแต่งตั้งทั้งสองหรือโดยผู้พิพากษาผู้ทรงคุณวุฒิ, ให้เป็นประธานคณะอนุญาโตตุลาการ.
ข. หากคู่พิพาทอนุญาโตตุลาการตั้งแต่สามคนขึ้นไปก็ตกลงกันได้ในเรื่องจำนวนอนุญาโตตุลาการ, วิธีการแต่งตั้งและวิธีการกำหนดประธานในหมู่พวกเขาและในกรณีที่ไม่เห็นด้วยให้ปฏิบัติตามขั้นตอนดังต่อไปนี้:
1. ถ้าตกลงกันเรื่องจำนวนอนุญาโตตุลาการและวิธีการแต่งตั้งโดยไม่ได้ตกลงกันว่าจะกำหนดประธานอนุญาโตตุลาการได้อย่างไร, ประธานจะถูกกำหนดโดยข้อตกลงฉันทามติของสมาชิกของคณะอนุญาโตตุลาการ, และในกรณีที่ไม่สามารถกำหนดประธานในสถานการณ์นี้ได้, แล้วให้ผู้พิพากษาผู้ทรงคุณวุฒิแต่งตั้งเขา [ประธาน] ตามคำขอของฝ่ายอนุญาโตตุลาการ.
2. หากตกลงกันเรื่องจำนวนอนุญาโตตุลาการโดยมิได้ตกลงวิธีการแต่งตั้ง, ให้ผู้พิพากษามีอำนาจแต่งตั้งพวกเขาตามจำนวนที่ตกลงกันไว้และจะกำหนดประธานในหมู่พวกเขา.
3. หากคู่พิพาทไม่เห็นด้วยกับจำนวนอนุญาโตตุลาการและวิธีการแต่งตั้ง, จำนวนอนุญาโตตุลาการจะมีสาม, ให้แต่งตั้งโดยผู้พิพากษาผู้ทรงคุณวุฒิ, ใครจะเป็นผู้กำหนดประธานในหมู่พวกเขา.
ค. หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งฝ่าฝืนขั้นตอนการเลือกอนุญาโตตุลาการที่ตกลงกันไว้, ทั้งสองฝ่ายไม่ได้ตกลงกันเกี่ยวกับวิธีการดำเนินการดังกล่าว, อนุญาโตตุลาการที่ได้รับการแต่งตั้งทั้งสองมิได้ตกลงกันในเรื่องที่ควรจะตกลงกันหรือหากบุคคลภายนอกไม่ปฏิบัติหน้าที่ตามที่ได้รับมอบหมายในส่วนนี้, แล้วผู้พิพากษาผู้ทรงคุณวุฒิจะ, ตามคำขอของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง, ดำเนินการตามมาตรการหรือหน้าที่ที่จำเป็นหลังจากได้ยินอีกฝ่ายหนึ่ง.
d. เมื่อเลือกอนุญาโตตุลาการ, ศาลที่มีอำนาจจะต้องคำนึงถึงเงื่อนไขที่กำหนดโดยกฎหมายนี้ตลอดจนเงื่อนไขที่คู่กรณีตกลงกันไว้, และจะออกคำสั่งแต่งตั้งอนุญาโตตุลาการโดยเร็ว, หลังจากได้ยินอีกฝ่าย.
ตามบทความ 17(ก) ของกฎหมายอนุญาโตตุลาการ, อนุญาโตตุลาการอาจถูกท้าทายหากมีพฤติการณ์ร้ายแรงซึ่งก่อให้เกิดข้อสงสัยเกี่ยวกับความเป็นกลางหรือความเป็นอิสระของตน. คู่พิพาทไม่อาจคัดค้านอนุญาโตตุลาการที่คู่สัญญาฝ่ายนั้นแต่งตั้งหรือได้เข้าร่วมในการแต่งตั้ง, ยกเว้นด้วยเหตุผลที่ฝ่ายได้ทราบภายหลังการนัดหมาย (บทความ 17 (ข)). ยื่นคำโต้แย้งต่ออนุญาโตตุลาการเป็นลายลักษณ์อักษรต่อศาล. มีอะไรพิเศษ, อย่างไรก็ตาม, และแตกต่างไปจากการแก้ปัญหาในกฎหมายอียิปต์, คือศาลจอร์แดนในท้องที่มีอำนาจในการตัดสินคดีนั้น.
อนุญาโตตุลาการยังได้รับมอบอำนาจอย่างชัดเจนไม่ว่าจะโดยความคิดริเริ่มของตนเองหรือตามคำขอของฝ่ายที่จะสั่งมาตรการชั่วคราวหรืออนุรักษ์นิยมหรือขอความปลอดภัยสำหรับค่าใช้จ่าย, ตามที่ระบุไว้โดยเฉพาะใน Article 23 ของกฎหมายอนุญาโตตุลาการ. สามารถทำได้ทั้งก่อนเริ่มกระบวนการอนุญาโตตุลาการหรือในระหว่างกระบวนการพิจารณาดังกล่าว. กฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งของจอร์แดนฉบับที่. 24 ของ 1988 ก็มีความเกี่ยวข้องที่นี่, ตามที่ระบุให้ผู้อ้างสิทธิ์อาจนำไปใช้กับผู้พิพากษาของกระบวนการสรุปสำหรับคำร้องขอให้ยึดและ / หรืออายัดทรัพย์สินของจำเลยเพื่อเป็นมาตรการป้องกัน.
รางวัลอนุญาโตตุลาการ
ตามบทความ 36 ของกฎหมายอนุญาโตตุลาการ, ตามที่ระบุให้ผู้อ้างสิทธิ์อาจนำไปใช้กับผู้พิพากษาของกระบวนการสรุปสำหรับคำร้องขอให้ยึดและ / หรืออายัดทรัพย์สินของจำเลยเพื่อเป็นมาตรการป้องกัน. ตามที่ระบุให้ผู้อ้างสิทธิ์อาจนำไปใช้กับผู้พิพากษาของกระบวนการสรุปสำหรับคำร้องขอให้ยึดและ / หรืออายัดทรัพย์สินของจำเลยเพื่อเป็นมาตรการป้องกัน, ตามที่ระบุให้ผู้อ้างสิทธิ์อาจนำไปใช้กับผู้พิพากษาของกระบวนการสรุปสำหรับคำร้องขอให้ยึดและ / หรืออายัดทรัพย์สินของจำเลยเพื่อเป็นมาตรการป้องกัน, ตามที่ระบุให้ผู้อ้างสิทธิ์อาจนำไปใช้กับผู้พิพากษาของกระบวนการสรุปสำหรับคำร้องขอให้ยึดและ / หรืออายัดทรัพย์สินของจำเลยเพื่อเป็นมาตรการป้องกันนักแต่งเพลงที่เป็นมิตรตามที่ระบุให้ผู้อ้างสิทธิ์อาจนำไปใช้กับผู้พิพากษาของกระบวนการสรุปสำหรับคำร้องขอให้ยึดและ / หรืออายัดทรัพย์สินของจำเลยเพื่อเป็นมาตรการป้องกัน (เช่นเดียวกับความดีของ).
คำชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการสุดท้ายจะต้องออกภายในระยะเวลาที่คู่สัญญาตกลงกันหรือ, ในกรณีที่ไม่มีข้อตกลงดังกล่าว, ภายในสิบสองเดือนนับแต่เริ่มกระบวนการอนุญาโตตุลาการ. อนุญาโตตุลาการอาจตัดสินใจขยายระยะเวลานี้ออกไปอีกไม่เกินสิบสองเดือน, เว้นแต่คู่สัญญาจะยินยอมให้ยืดเวลาออกไปอีก. รางวัลต้องเป็นลายลักษณ์อักษร, ลงนามโดยอนุญาโตตุลาการ แต่เพียงผู้เดียวหรือส่วนใหญ่ของศาล, ในกรณีนี้ต้องระบุเหตุผลในการไม่ลงนามของชนกลุ่มน้อยในรางวัล (บทความ 41). ในกรณีนี้ต้องระบุเหตุผลในการไม่ลงนามของชนกลุ่มน้อยในรางวัล.
ในกรณีนี้ต้องระบุเหตุผลในการไม่ลงนามของชนกลุ่มน้อยในรางวัล
ในกรณีนี้ต้องระบุเหตุผลในการไม่ลงนามของชนกลุ่มน้อยในรางวัล อนุสัญญานิวยอร์กว่าด้วยการยอมรับและการบังคับตามคำชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการต่างประเทศ ในกรณีนี้ต้องระบุเหตุผลในการไม่ลงนามของชนกลุ่มน้อยในรางวัล 1958. ในกรณีนี้ต้องระบุเหตุผลในการไม่ลงนามของชนกลุ่มน้อยในรางวัล, อย่างไรก็ตาม, ในกรณีนี้ต้องระบุเหตุผลในการไม่ลงนามของชนกลุ่มน้อยในรางวัล 15 พฤศจิกายน 1979. อย่างน่าสนใจ, ในกรณีนี้ต้องระบุเหตุผลในการไม่ลงนามของชนกลุ่มน้อยในรางวัล, ในกรณีนี้ต้องระบุเหตุผลในการไม่ลงนามของชนกลุ่มน้อยในรางวัล, “ในกรณีนี้ต้องระบุเหตุผลในการไม่ลงนามของชนกลุ่มน้อยในรางวัล”.[3]
จอร์แดนยังเป็นหนึ่งในหกประเทศอาหรับแรกที่ให้สัตยาบัน อนุสัญญาสันนิบาตอาหรับว่าด้วยการบังคับใช้คำพิพากษาและรางวัลอนุญาโตตุลาการ ใน 1952 ภายใต้กรอบของสันนิบาตอาหรับ. อนุสัญญานี้ถูกยกเลิกโดย อนุสัญญาริยาดอาหรับว่าด้วยความร่วมมือด้านตุลาการจาก 1983, ซึ่งจอร์แดนก็จัดปาร์ตี้ด้วย.
ในจอร์แดน, คำชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการอาจถูกกันไว้ด้วยเหตุผลขั้นตอน. ตามบทความ 49 ของกฎหมายอนุญาโตตุลาการ, การขอเพิกถอน/การละเว้นจะไม่ได้รับอนุญาต, เว้นแต่ในกรณีดังต่อไปนี้:
- หากไม่มีสัญญาอนุญาโตตุลาการที่ถูกต้องเป็นลายลักษณ์อักษร, หรือข้อตกลงดังกล่าวสิ้นสุดลงเพราะหมดเวลาตามกำหนดเวลา;
- ถ้า, ในเวลาที่ทำข้อตกลงอนุญาโตตุลาการ, อนุญาโตตุลาการทั้งสองฝ่ายเป็นคนไร้ความสามารถหรือเป็นผู้เยาว์ตามกฎหมายว่าด้วยความสามารถของเขา;
- ถ้าฝ่ายอนุญาโตตุลาการฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่สามารถเสนอข้อต่อสู้ได้เพราะไม่ได้รับแจ้งการแต่งตั้งอนุญาโตตุลาการหรือกระบวนพิจารณาของอนุญาโตตุลาการอย่างถูกต้องเหมาะสม หรือด้วยเหตุผลอื่นใดที่อยู่นอกเหนือการควบคุม;
- หากคณะอนุญาโตตุลาการละเว้นการบังคับใช้กฎหมายที่คู่กรณีตกลงกันให้ควบคุมสาระสำคัญของข้อพิพาท;
- หากองค์ประกอบของคณะอนุญาโตตุลาการหรือการตั้งอนุญาโตตุลาการไม่เป็นไปตามกฎหมายหรือข้อตกลงของทั้งสองฝ่าย;
- หากคำชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการตัดสินในเรื่องที่ไม่รวมอยู่ในสัญญาอนุญาโตตุลาการหรือเกินขอบเขตของข้อตกลงดังกล่าว. แต่ถึงอย่างไร, หากส่วนของคำชี้ขาดที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่อยู่ภายใต้อนุญาโตตุลาการสามารถแยกออกจากส่วนที่ไม่อยู่ภายใต้บังคับได้, แล้วโมฆะจะใช้เฉพาะกับส่วนหลัง;
- หากคณะอนุญาโตตุลาการไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขของคำชี้ขาดในลักษณะที่กระทบต่อเนื้อหาของคำชี้ขาด, หรือคำชี้ขาดนั้นอยู่บนพื้นฐานของกระบวนการทางอนุญาโตตุลาการอันเป็นโมฆะที่กระทบต่อคำชี้ขาด.
การขอเพิกถอนจะต้องยื่นต่อศาล Cassation ภายใน 30 วันของวันที่ให้บริการของคำชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการ.
เกี่ยวกับการบังคับใช้คำชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการ, รางวัลที่ออกตามกฎหมายให้ถือว่ามีอำนาจหน้าที่ของ แค่สาเหตุ ในดินแดนแห่งราชอาณาจักรจอร์แดน (บทความ 52).
เหตุขัดขืนบังคับ, ตามที่ระบุไว้ในบทความ 54, ประกอบด้วย:
1. รางวัลรวมถึงการละเมิดความสงบเรียบร้อยในราชอาณาจักร. หากส่วนนั้นในรางวัลรวมทั้งการละเมิดดังกล่าวสามารถแยกออกได้ [from others], ศาลอาจสั่งบังคับอีกฝ่ายหนึ่งได้(ส)
2. รางวัลไม่ได้รับการแจ้งอย่างถูกต้องแก่ฝ่ายที่ได้รับมอบรางวัล.
เช่นเดียวกับประเทศอาหรับอื่นๆ (ดู, เช่น, our previous comments on ระหว่างประเทศ อนุญาโตตุลาการในประเทศบาห์เรน, อนุญาโตตุลาการระหว่างประเทศในโอมาน, อนุญาโตตุลาการระหว่างประเทศในคูเวต, อนุญาโตตุลาการการก่อสร้างในตะวันออกกลาง หรือ DIAC อนุญาโตตุลาการ), จอร์แดนได้นำเสนอการเปลี่ยนแปลงเชิงบวกที่สำคัญซึ่งทำให้กฎหมายอนุญาโตตุลาการมีความทันสมัย, ทำให้น่าดึงดูดยิ่งขึ้นสำหรับธุรกิจข้ามพรมแดน.
[1] ดี. กลม, เจ. เอล อัห์ดาบ, et al, อนุญาโตตุลาการกับประเทศอาหรับ, “อนุญาโตตุลาการในราชอาณาจักรฮัชไมต์แห่งจอร์แดน”, (Kluwer Law International 2011), พี. 266.
[2] Jordanian Civil Code from 1 มกราคม 1977, กฎหมายเลขที่. 43/1976 ของ 1976, บทความ 30.
[3] ดู อนุสัญญาอนุญาโตตุลาการนิวยอร์ก, รัฐผู้ทำสัญญา, สามารถดูได้ที่: https://www.newyorkconvention.org/countries. In response to the declaration made by Jordan, ในการสื่อสารที่เลขาธิการได้รับเมื่อ 23 มิถุนายน 1980, รัฐบาลอิสราเอลประกาศดังต่อไปนี้: “รัฐบาลอิสราเอลได้สังเกตลักษณะทางการเมืองของคำแถลงของรัฐบาลจอร์แดน. ในมุมมองของรัฐบาลอิสราเอล, อนุสัญญานี้ไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะสมสำหรับการประกาศทางการเมืองดังกล่าว. ยิ่งไปกว่านั้น, การประกาศดังกล่าวไม่สามารถส่งผลกระทบต่อพันธกรณีใด ๆ ที่มีผลผูกพันกับจอร์แดนภายใต้กฎหมายระหว่างประเทศทั่วไปหรือภายใต้อนุสัญญาเฉพาะ. ในส่วนที่เกี่ยวกับเนื้อความของเรื่อง, รัฐบาลอิสราเอลจะยอมรับทัศนคติต่อรัฐบาลจอร์แดนว่ามีการตอบแทนซึ่งกันและกันอย่างสมบูรณ์”