Η Ρωσία έχει συμμετάσχει σε αρκετές μεγάλες υποθέσεις διαιτησίας επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου βραβείου διαιτησίας ποτέ, ο η λεγόμενη διαιτησία Yukos. Ωστόσο, όταν συνειδητοποίησε ότι οι διμερείς επενδυτικές συνθήκες (BIT's) μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις, οι περισσότερες παραδοσιακές επενδυτικές συμβάσεις είχαν ανασταλεί. Το νεότερο ρωσικό BIT, υπογράφηκε με την Παλαιστίνη, χρονολογείται από το 2016. Πλέον τα υπάρχοντα ρωσικά BIT χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1990 και τις αρχές του 2000.
Παρά την αναστολή της νέας δραστηριότητας BIT, πρόσφατος ομοσπονδιακός νόμος αριθ. 69-FZ σχετικά με την προστασία και την προώθηση των επενδύσεων κεφαλαίου στη Ρωσική Ομοσπονδία (ο "Νόμος") του 1 Απρίλιος 2020, μπορεί να παρέχει στους ξένους επενδυτές ένα επιπλέον επίπεδο προστασίας. Ο νόμος εφαρμόζεται σε επενδύσεις που πραγματοποιούνται βάσει συμφωνιών προστασίας και προώθησης των επενδύσεων που πραγματοποιούνται μεταξύ ιδιωτικών φορέων και του κράτους.
Πριν εξετάσουμε τα χαρακτηριστικά του Νόμου, Πρέπει να σημειωθεί ότι η διαιτησία επενδύσεων στη Ρωσία βάσει του Νόμου θα είναι διαφορετική από αυτήν παραδοσιακή επενδυτική διαιτησία.
Προστασία βάσει του νέου ρωσικού επενδυτικού νόμου
Επενδυτής και Επενδύσεις
Η προστασία βάσει του Νόμου παρέχεται στους επενδυτές. Αρθρο 2.1.4 του νόμου ορίζει έναν επενδυτή ως Ρώσο άτομο(μικρό) ή νομική οντότητα(δηλαδή), πραγματοποίηση επενδύσεων ή διεξαγωγή οικονομικών δραστηριοτήτων, ή ξένος επενδυτής. Η έννοια του ξένου επενδυτή ορίζεται σύμφωνα με τον ομοσπονδιακό νόμο αριθ. 160-FZ «Σε ξένες επενδύσεις στη Ρωσική Ομοσπονδία". Μόνο οι επενδυτές μπορούν να υποβάλουν αξίωση εναντίον της Ρωσίας για διαιτησία.
Ο νόμος προστατεύει επενδυτικά έργα και επενδύσεις που πραγματοποιούνται στο έργο. Ενα “επενδυτικό σχέδιο” βάσει του νόμου είναι ένα σύμπλεγμα μέτρων περιορισμένου χρόνου και πόρων που στοχεύουν στη δημιουργία (κατασκευή) και περαιτέρω εκμετάλλευση ακίνητης ή κινητής περιουσίας, ή πνευματική ιδιοκτησία, με σκοπό την απόκτηση κέρδους ή την απόκτηση άλλων παροχών, όπως η προστασία του περιβάλλοντος.
Μεταξύ των προστατευόμενων επενδυτικών έργων είναι μόνο αυτά, ο προϋπολογισμός για τον οποίο καταρτίστηκε μετά 7 Ενδέχεται 2018. Σύμφωνα με το άρθρο 6, ο νόμος δεν προστατεύει τις επενδύσεις στους ακόλουθους τομείς:
- ΤΥΧΕΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ;
- Καπνός, αλκοόλ, και παραγωγή υγρών καυσίμων (εκτός από τα υγρά καύσιμα που προέρχονται από άνθρακα);
- Εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου (εκτός από το υγροποιημένο φυσικό αέριο);
- Εμπορικές συναλλαγές (χονδρικής και λιανικής, οι τίτλοι για τη χρηματοδότηση του επενδυτικού σχεδίου ενδέχεται να προστατεύονται);
- Χρηματοοικονομικές υπηρεσίες που ελέγχονται από την Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας; και το
- Κατασκευή εμπορικών κέντρων και κτιρίων κατοικιών.
Ένα επενδυτικό σχέδιο θα προστατεύεται από το Νόμο μόνο εάν ο επενδυτής έχει συνάψει “Συμφωνία για την προστασία και την ενθάρρυνση των επενδύσεων” με τη Ρωσική Ομοσπονδία, ένα θέμα της Ομοσπονδίας ή ενός δήμου. Ετσι, μια αξίωση βάσει του Νόμου μπορεί να υποβληθεί μόνο σε σχέση με ένα συμφωνημένο επενδυτικό σχέδιο.
Προστασίες που προσφέρονται για επενδύσεις
Ο νόμος προβλέπει διάφορους μηχανισμούς προστασίας, που περιλαμβάνουν ρήτρα σταθεροποίησης, κυβερνητική υποστήριξη και υποχρέωση να μην υποτιμηθεί η επένδυση. Όλοι αυτοί οι μηχανισμοί ενδέχεται να υπόκεινται σε διαιτησία μεταξύ ενός επενδυτή και του κράτους.
Η ρήτρα σταθεροποίησης αποσκοπεί στην προστασία του επενδυτή από τις αρνητικές νομοθεσίες που προκύπτουν μετά την πραγματοποίηση της επένδυσης. Διατηρεί το ίδιο νομικό καθεστώς για μια χρονική περίοδο. Η προστασία από τη ρήτρα σταθεροποίησης του Νόμου ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή, όπου γίνονται οι επενδύσεις, τον τομέα της οικονομίας στον οποίο πραγματοποιήθηκε η επένδυση και το ποσό που επενδύθηκε. Η ρήτρα σταθεροποίησης προστατεύει επίσης από αλλαγές στο φορολογικό καθεστώς για την περίοδο της συμφωνίας.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με το άρθρο 9, ο Η διάρκεια εφαρμογής της ρήτρας σταθεροποίησης δεν μπορεί υπερβαίνω 6 χρόνια για επενδυτικά έργα με αξία μικρότερη από 5 δισεκατομμύρια ρούβλια και 20 χρόνια για επενδυτικά έργα αξίας άνω 10 δισεκατομμύρια ρούβλια.
Ένας επενδυτής μπορεί, φυσικά, συνάντησα μια δυσκολία με την τήρηση της ρήτρας σταθεροποίησης εκ μέρους της Ρωσίας, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε επενδυτική διαιτησία. Τέτοιοι ισχυρισμοί εμφανίζονται συχνά στην παραδοσιακή διαιτησία επενδύσεων.
Η κυβερνητική υποστήριξη αφορά κυρίως την απόδοση δαπανών που δαπανήθηκαν για την υποδομή του έργου. Το κράτος επιστρέφει έως 50% για υποδομές που χρησιμοποιούνται μόνο για τους σκοπούς του έργου και έως 100% για υποδομή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για άλλους σκοπούς. Ενδεχόμενη διαφωνία σχετικά με την υποχρέωση αποζημίωσης των εξόδων και το ποσό της αποζημίωσης ενδέχεται να προκύψει σε σχέση με αυτή τη διάταξη.
Η υποχρέωση μη υποτίμησης της επένδυσης σημαίνει ότι το κράτος δεν θα προωθήσει δύο ανταγωνιστικά έργα, καθένα από τα οποία μπορεί να μειώσει την απόδοση της επένδυσης, για παράδειγμα, δεν θα υπάρχουν ανταγωνιστικοί δρόμοι ή αεροδρόμια στην ίδια τοποθεσία. Εάν ένα κράτος προωθεί ένα άλλο ανταγωνιστικό έργο, Αυτό μπορεί να κρυσταλλωθεί σε μια αξίωση του επενδυτή.
Επενδυτική διαιτησία στη Ρωσία βάσει του νέου επενδυτικού νόμου
Σύμφωνα με το άρθρο 13, το κράτος και ένας επενδυτής μπορούν να περιλαμβάνουν ρήτρα διαιτησίας στην επενδυτική συμφωνία μεταξύ τους. Η διαιτησία δεν αποτελεί αποκλειστικό μηχανισμό επίλυσης διαφορών βάσει του Νόμου, ωστόσο, και τα μέρη υποχρεούνται να εκτελέσουν μια προαιρετική ρήτρα διαιτησίας, επιτρέποντας στον ενάγοντα να επιλέξει μεταξύ ρωσικών κρατικών δικαστηρίων και διαιτησίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 13, η ρήτρα διαιτησίας μπορεί να παραπέμψει μόνο τα μέρη στη διαιτησία με την έδρα της στη Ρωσία, διασφαλίζοντας έτσι την πιθανή παρέμβαση των ρωσικών δικαστηρίων, για παράδειγμα όσον αφορά την ακύρωση διαιτητικής απόφασης:
6. Η συμφωνία διαιτησίας συνάπτεται με τη μορφή ρήτρας διαιτησίας στη συμφωνία προστασίας και προώθησης των επενδύσεων.
7. Τόπος διαιτησίας είναι η Ρωσική Ομοσπονδία.
Η διαιτησία πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τους κανόνες του Μόνιμου Διαιτητικού Ιδρύματος, συμπεριλαμβανομένου ενός ξένου διαιτητικού ιδρύματος εξουσιοδοτημένου να εκτελεί καθήκοντα που ενεργούν μόνιμα διαιτητικό ίδρυμα, σύμφωνα με τον ομοσπονδιακό νόμο του Δεκεμβρίου 29, 2015 Οχι. 3 82-FZ “Σχετικά με τη διαιτησία (Διαδικασίες διαιτησίας) στη Ρωσική Ομοσπονδία ».
Η διαιτησία μπορεί επομένως να διοικείται μόνο από το αποκαλούμενο Μόνιμο Ίδρυμα Διαιτησίας (ένα ίδρυμα που έχει λάβει ειδική διαπίστευση από το ρωσικό Υπουργείο Δικαιοσύνης). Η διαιτησία πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τους κανόνες αυτού του μόνιμου οργάνου διαιτησίας. Αυτό σημαίνει ότι όχι να Η επενδυτική διαιτησία είναι δυνατή στη Ρωσία βάσει του νέου νόμου.
Από σήμερα, τα μέρη μπορούν να επιλέξουν ένα από τα τέσσερα κέντρα διαιτησίας, δύο εκ των οποίων είναι πραγματικά διεθνούς χαρακτήρα (το HKIAC και το VIAC):
- Διεθνές Εμπορικό Δικαστήριο Διαιτησίας του Ρωσικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου (ICAC);
- Διεθνές Κέντρο Διαιτησίας Χονγκ Κονγκ (HKIAC);
- Διεθνές Κέντρο Διαιτησίας της Βιέννης (ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ); και
- Ρωσικό Κέντρο Διαιτησίας (RAC).
Το τμήμα επίλυσης διαφορών του νόμου θυμίζει BIT's. Έχει δροσισμό (διαπραγματεύσεις) περίοδο τριών μηνών με υποχρέωση φιλικής προσπάθειας επίλυσης της διαφοράς. Πρώτα, ο ενάγων πρέπει να υποβάλει ειδοποίηση διαφωνίας στον εναγόμενο, που ενεργοποιεί την περίοδο ψύξης. Ο νόμος προβλέπει λεπτομερή ειδοποίηση διαφοράς, συμπεριλαμβανομένης της υποβολής σχετικών γεγονότων και νομικών θέσεων που ένα μέρος θεωρεί απαραίτητο, μαζί με τα στοιχεία και τις προτάσεις για διευθέτηση.
Εάν τα μέρη δεν επιλύσουν τη διαφορά εντός της περιόδου αναμονής, Στη συνέχεια θα επιλυθεί είτε με διαιτησία είτε με δικαστικές διαφορές.
Ενώ ο νέος επενδυτικός νόμος μπορεί να παρέχει κάποια προστασία στους ξένους επενδυτές, και θα πρέπει να βοηθήσει τη Ρωσία να αποφύγει παρόμοιες αξιώσεις τύπου Yukos στο μέλλον (το οποίο πιθανώς θα ακυρωθεί από τα ρωσικά δικαστήρια), Απομένει να δούμε αν θα ενθαρρύνει πραγματικά επιπλέον ξένες επενδύσεις στη Ρωσία.