Επί 1 Μάρτιος, ένα νέο εφετείο στο Παρίσι άνοιξε τις πόρτες του. Παρόμοια με δικαστήρια σε άλλες πόλεις της ΕΕ,[1] Αυτό το εμπορικό δικαστήριο επιλύει διεθνείς εμπορικές διαφορές χρησιμοποιώντας αγγλικές πρακτικές και πρακτικές κοινού δικαίου. Ακούει επίσης προσφυγές από το κατώτερο εμπορικό δικαστήριο[2] που αφορούν ξένες επιχειρήσεις ή ξένο δίκαιο. Αναμένει επίσης να επιβλέπει τελικά την επιβολή διαιτητικών αποφάσεων και τα υπομνήματα παύσης καλλιέργειας.[3]
Οι τελευταίες δικαστικές μεταρρυθμίσεις της Γαλλίας ενδέχεται να απομακρύνουν τις επιχειρήσεις από τον μακροχρόνιο αντίπαλό της.
Συνεπής με την τρέχουσα γαλλική πρακτική, το εμπορικό δικαστήριο θα εφαρμόσει το αγγλικό δίκαιο ή οποιονδήποτε άλλο νόμο που διέπει την επίμαχη σύμβαση. Θα μπορεί επίσης να χρησιμοποιεί νομικούς εμπειρογνώμονες για να διασφαλίζει την ορθή ερμηνεία. Τα γαλλικά δικαστήρια αποφασίζουν τακτικά θέματα εξωτερικού δικαίου με τη βοήθεια εμπειρογνωμόνων, εκτός εάν πρόκειται για επιτακτική δημόσια τάξη.
Αυτό που είναι νέο είναι ότι το εμπορικό δικαστήριο θα ακούσει προφορικές μαρτυρίες και επιχειρήματα στα αγγλικά και θα εκδώσει αποφάσεις στα αγγλικά. Επιπλέον, τα μέρη μπορούν να ανταλλάσσουν έγγραφα στα αγγλικά χωρίς μετάφραση και η παραγωγή εγγράφων θα ακολουθεί τα πρότυπα του κοινού δικαίου. Τα γαλλικά θα παραμείνουν η επίσημη γλώσσα της διαδικασίας και τα γραπτά υπομνήματα, ωστόσο.
Παρίσι κατά. Λονδίνο
Η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχουν ακόμη συμφωνήσει για έναν τρόπο διασφάλισης της αμοιβαίας εκτέλεσης των αποφάσεων μετά το Brexit. Λόγω του κυρίαρχου ρόλου των Αγγλικών στις διεθνείς επιχειρήσεις, Αυτά τα νέα μέτρα είναι ένας τρόπος να προσελκύσουν διαφορές αγγλικού δικαίου μακριά από το Λονδίνο και το Παρίσι. Το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει επί του παρόντος μια κερδοφόρα βιομηχανία για την επίλυση διεθνών διαφορών, με 80% εμπορικών υποθέσεων σε δικαστήρια του Λονδίνου με συμμετοχή τουλάχιστον ενός αλλοδαπού.
Παρόλα αυτά, ο οριζόντιος ανταγωνισμός παραμένει απίθανος. Ακόμα κι αν η Γαλλία προσφέρει γνωστές αγγλικές πρακτικές, μεγάλες ξένες οντότητες σπάνια θα αποδεχθούν τη γαλλική δικαιοδοσία με μια γαλλική εταιρεία. Πράγματι, Η επιθυμία των χρηστών για ένα ουδέτερο «γήπεδο» θεωρείται ως μια από τις πιο πολύτιμες πτυχές της διεθνούς διαιτησίας.[4]
Ενώ η διαιτητική κοινότητα μπορεί τελικά να επωφεληθεί από μια ευρύτερη ομάδα χρηστών, το γαλλικό δικαστικό σύστημα μπορεί να επωφεληθεί από εμπορικούς πνευματικούς δικαστές που θα κατανοήσουν καλύτερα τις πολυπλοκότητες μιας επιχείρησης και με τη σειρά τους θα εκδώσουν πιο ακριβείς αποφάσεις.
Εάν το νέο εμπορικό δικαστήριο προσφέρει αποφάσεις που είναι εκτελεστές στην ΕΕ και το αγγλικό δικαστήριο δεν το κάνει, Το Παρίσι έχει την ευκαιρία να πάρει το στέμμα του Λονδίνου ως παγκόσμιο νομικό κέντρο. Ακόμα και έτσι, άλλα μέρη έχουν μια σταθερή φήμη για την επίλυση διαφορών βάσει του κοινού δικαίου, συμπεριλαμβανομένης της Νέας Υόρκης, Ντουμπάι και Σιγκαπούρη. Εχοντας πεί αυτό, οποιαδήποτε συμφωνία Brexit πιθανότατα θα περιλαμβάνει ένα καθεστώς για την αμοιβαία εκτέλεση των αποφάσεων, δεδομένου του υψηλού πονταρίσματος.
[1] Π.χ., Άμστερνταμ, Βρυξέλλες, και Φρανκφούρτη.
[2] Ιδρύθηκε το 2010.
[3] Αυτές οι υποθέσεις ήταν πάντοτε δεκτές από το εφετείο, αυτή τη στιγμή ακούγεται από ειδικό τμήμα με επικεφαλής τον Δικαιοσύνη Dominique Guihal.