Επί 19 Ιούνιος 2020, το ελβετικό κοινοβούλιο ενέκρινε μια πολυαναμενόμενη αναθεώρηση του ελβετικού νόμου περί διαιτησίας, αναμένεται να τεθεί σε ισχύ στις αρχές 2021. Αυτή είναι μια ευπρόσδεκτη εξέλιξη, διατήρηση και περαιτέρω ενίσχυση της θέσης της Ελβετίας ως ένας από τους πιο ελκυστικούς χώρους φιλοξενίας διεθνών διαιτησιών, και τα δυο να και θεσμική.
International Arbitration in Switzerland is governed by Κεφάλαιο 12 του ομοσπονδιακού καταστατικού για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο (κοινώς γνωστό ως “ΜΠΑΤΑΡΙΑ”), πιο συγκεκριμένα, Άρθρα 176-194. Η τρέχουσα έκδοση του ελβετικού νόμου περί διαιτησίας τέθηκε σε ισχύ το 1989, πάνω από 30 πριν από χρόνια, και δεν έχει υποστεί σημαντικές τροποποιήσεις από τότε. Ο λόγος για αυτό είναι απλός: Ο ελβετικός νόμος περί διαιτησίας έχει αποδειχθεί σημαντική επιτυχία. Ως ένα από τα “πρόδρομοι” σύγχρονων νόμων διαιτησίας παγκοσμίως, με σεβασμό και έμφαση στα μέρη’ αυτονομία, Ο ελβετικός νόμος διαιτησίας βοήθησε την καθιέρωση της Ελβετίας ως εξαιρετικά ελκυστικού χώρου για τη διαιτησία διεθνών διαφορών.
Η μεταρρύθμιση του ελβετικού νόμου περί διαιτησίας
Η πρωτοβουλία για τη μεταρρύθμιση του κεφαλαίου 12 της PILA προήλθε από την ελβετική κυβέρνηση το 2017. Επί 11 Ιανουάριος 2017, the Swiss Government published a σχέδιο νομοσχεδίου με προτεινόμενες τροποποιήσεις. Στόχος της μεταρρύθμισης ήταν ο εκσυγχρονισμός του ελβετικού νόμου περί διαιτησίας και η ευθυγράμμισή του με την πάγια νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ελβετίας και με τις πιο πρόσφατες εξελίξεις στη διεθνή διαιτησία. Μετά τη δημοσίευση του νομοσχεδίου, πραγματοποιήθηκαν αρκετοί γύροι δημόσιων διαβουλεύσεων με διαφορετικά όργανα διαιτησίας, νομικές ενώσεις και νομικές σχολές. Ένα ενημερωμένο νομοσχέδιο κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο 2018. Το νομοσχέδιο ήταν εξετάστηκε από το Ελβετικό Κοινοβούλιο τον Μάρτιο 2020 και εγκρίθηκε από το Ελβετικό Κοινοβούλιο στις 19 Ιούνιος 2020. Οι τροποποιήσεις αναμένεται να τεθούν σε ισχύ νωρίς 2021.
Πεδίο εφαρμογής: Διεθνής διαιτησία
Κεφάλαιο 12 του PILA ισχύει για τη διεθνή διαιτησία. Σύμφωνα με το άρθρο 176(1), η διαιτησία θεωρείται διεθνής εάν ένα από τα μέρη της συμφωνίας διαιτησίας, τη στιγμή της υπογραφής του, έχει την κατοικία του εκτός της Ελβετίας. Σύμφωνα με τον ισχύοντα ελβετικό νόμο περί διαιτησίας, υπήρχε κάποια αμφισημία ως προς το χρονοδιάγραμμα που καθορίζει την κατοικία ενός κόμματος, και εάν ήταν κατά τη στιγμή της σύναψης της συμφωνίας διαιτησίας ή κατά την έναρξη της διαιτησίας. Αυτή η σύγχυση προήλθε από τη νομολογία του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Ελβετίας. Αυτό το ζήτημα έχει πλέον διευκρινιστεί, και αναθεωρημένο άρθρο 176 της ΠΙΛΑ καθιστά σαφές ότι η αποφασιστική στιγμή για τον καθορισμό της κατοικίας ενός μέρους είναι η στιγμή της σύναψης της συμφωνίας διαιτησίας.
Εγχώρια διαιτησία, αφ 'ετέρου, διέπεται από τον ελβετικό κώδικα πολιτικής δικονομίας. Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό, ωστόσο, είναι αυτό σύμφωνα με το άρθρο 176(2), τα μέρη μπορούν να αποφασίσουν να εξαιρεθούν από τη διεθνή διαιτησία της Ελβετίας και να επιλέξουν την εγχώρια διαιτησία, αποκλείοντας έτσι την εφαρμογή του κεφαλαίου 12. Τα μέρη στην εγχώρια διαιτησία μπορούν επίσης να επιλέξουν το κεφάλαιο 12 που ισχύει για τη διεθνή διαιτησία, αλλά αυτό, ωστόσο, πρέπει να αναφέρεται ρητά στη συμφωνία διαιτησίας τη στιγμή της υπογραφής της.
Διαδικασία διορισμού και αντικατάστασης των διαιτητών βάσει του ελβετικού νόμου περί διαιτησίας
Άλλες αναθεωρήσεις και διευκρινίσεις του ελβετικού νόμου περί διαιτησίας σχετίζονται με τη διαδικασία διορισμού και αντικατάστασης διαιτητών. Σύμφωνα με το άρθρο 179(1) της ΠΙΛΑ, Οι διαιτητές διορίζονται και αντικαθίστανται σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζονται στη συμφωνία διαιτησίας. Ωστόσο, όταν τα μέρη δεν έχουν καθορίσει τη διαδικασία για το διορισμό τους, Τα ελβετικά κρατικά δικαστήρια είναι αρμόδια να διορίζουν τους διαιτητές. Οι πρόσφατες ενημερώσεις αποσαφηνίζουν ένα ερώτημα που έθεσε ορισμένα προβλήματα στην πράξη, ότι εάν τα μέρη δεν έχουν προσδιορίσει ρητά τον τόπο της διαιτησίας ή έχουν δηλώσει απλά “διαιτησία στην Ελβετία“, το ελβετικό δικαστήριο στο οποίο τέθηκε για πρώτη φορά το ζήτημα είναι αρμόδιο να διορίσει το διαιτητικό δικαστήριο. Το αναθεωρημένο νομοσχέδιο διευκρινίζει περαιτέρω ότι σε περίπτωση πολυμερών διαιτησιών, όπου τα μέρη δεν έχουν διορίσει διαιτητή, Ο διορισμός μπορεί επίσης να γίνει από το δικαστήριο του ελβετικού κράτους, και περιέχει διατάξεις που προορίζονται να ελαχιστοποιήσουν τις τακτικές καθυστέρησης στο να διαιτησίες (“Κατόπιν αιτήματος ενός πάρτι, ο δικαστής παίρνει το απαραίτητα μέτρα για τη σύσταση του διαιτητικού δικαστηρίου εάν τα μέρη ή οι διαιτητές δεν εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους στο 30 μέρες από όταν ήταν
κλήθηκε να το κάνει.”)
Νέες γραπτές απαιτήσεις για συμφωνία διαιτησίας
Σύμφωνα με το άρθρο 178 της ΠΙΛΑ, οι συμφωνίες διαιτησίας θεωρούνται έγκυρες εάν συνάπτονται γραπτώς, με τηλεγράφημα, τέλεξ, φαξ ή οποιοδήποτε άλλο μέσο επικοινωνίας που του επιτρέπει να αποδεικνύεται από ένα κείμενο. Το αναθεωρημένο κείμενο που εισήχθη από το νέο νομοσχέδιο παρέχει τώρα διατύπωση που διευκρινίζει ότι άλλες μορφές σύγχρονης επικοινωνίας μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να αποδείξουν την ύπαρξη συμφωνίας διαιτησίας..
Μια άλλη αλλαγή σε σχέση με τη μορφή μιας συμφωνίας διαιτησίας είναι ότι το νέο νομοσχέδιο εισάγει τη δυνατότητα να γίνονται συμφωνίες διαιτησίας σε μονομερείς νομικές πράξεις, για παράδειγμα, εμπιστοσύνη, πράξεις, διαθήκες ή άρθρα ενώσεων και κανονισμών (“Οι διατάξεις αυτού του μέρους εφαρμόζονται κατ 'αναλογία σε ρήτρες διαιτησίας που προβλέπονται σε μονομερείς νομικές πράξεις ή καταστατικά“).
Προκλήσεις κατά των διαιτητικών βραβείων
Οι προκλήσεις κατά των διαιτητικών αποφάσεων αποφασίζονται απευθείας από το Ελβετικό Ανώτατο Ανώτατο Δικαστήριο. Ένα βραβείο μπορεί να παραμεριστεί για πολύ περιορισμένους λόγους όπως προβλέπεται στο άρθρο 190 της ΠΙΛΑ, που ευθυγραμμίζεται με τους λόγους που παρέχονται στο Σύμβαση της Νέας Υόρκης για την αναγνώριση και την επιβολή ξένων διαιτητικών βραβείων.
Ο νέος λογαριασμός διευκρινίζει ότι ένα βραβείο μπορεί να αμφισβητηθεί ανεξάρτητα από το ποσό που αμφισβητείται. Εξάλλου, ο αναθεωρημένος νόμος κωδικοποιεί τα ένδικα μέσα που διατίθενται σε μέρη τα οποία, εκτός από το δικαίωμα αίτησης ακύρωσης, περιλαμβάνει επίσης το δικαίωμα ενός πάρτι, σε πολύ περιορισμένες περιπτώσεις, να ζητήσει την επανάληψη της διαδικασίας (ένα λεγόμενο “Αναθεώρηση”). Όπως προβλέπεται στο πρόσφατα εισαγόμενο άρθρο 190(ένα), μια αίτηση αναθεώρησης επιτρέπεται σε ένα από τα ακόλουθα, περιορισμένες περιστάσεις:
Εγώ. εάν έχουν εντοπιστεί σχετικοί ή σημαντικοί παράγοντες ή στοιχεία μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας διαιτησίας;
ii. εάν η ποινική έρευνα δείχνει ότι το βραβείο λερώθηκε από παρανομία;
iii. εάν ανακαλύφθηκαν περιστάσεις μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας διαιτησίας, που δημιουργούν αμφιβολίες ως προς την ανεξαρτησία και / ή την αμεροληψία του διαιτητή.
Σύμφωνα με το άρθρο 191, ένα ξένο μέρος μπορεί να παραιτηθεί από το δικαίωμά του να υποβάλει αίτηση αναθεώρησης, ωστόσο, Καμία παραίτηση δεν είναι δυνατή για τον λόγο ότι ένα βραβείο επηρεάστηκε από ποινικό αδίκημα.
Υποβολές στα Ελβετικά Δικαστήρια στα Αγγλικά
Μια άλλη ενδιαφέρουσα εξέλιξη, όπως τα Αγγλικά είναι το κοινή γλώσσα διεθνούς εμπορίου και εμπορίου, είναι ότι το νέο νομοσχέδιο το προβλέπει Οι αιτήσεις για την απόσυρση των βραβείων μπορούν τώρα να υποβληθούν στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Δικαστήριο στα Αγγλικά (“Οι αναμνήσεις μπορεί να είναι γραμμένο στα αγγλικά“). Προηγουμένως, Όλες οι παρατηρήσεις στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Ελβετίας έπρεπε να υποβληθούν σε μία από τις επίσημες γλώσσες, Γερμανός, γαλλική γλώσσα, Ιταλικά ή Ρωμαίους (μιλούσε κυρίως στο νοτιοανατολικό ελβετικό καντόνι του Grisons).
Αυτό συμβαίνει να είναι μια από τις πιο αμφιλεγόμενες αλλαγές που, λαμβάνοντας υπόψη τη σύντομη προθεσμία 30 ημερών για την υποβολή αίτησης για απόσυρση, μπορεί να είναι επωφελής για ξένα μέρη και να μειώσει το κόστος και το χρόνο των περιττών μεταφράσεων. Η απόφαση του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Ελβετίας πρέπει να ληφθεί σε μία από τις επίσημες γλώσσες, ωστόσο. Οι ακριβείς επιπτώσεις αυτής της αναθεώρησης θα φανούν στην πράξη.