دادگاههای داوری زیادی وجود دارد, اما از نظر فنی فقط یک دادگاه بین المللی داوری, که به دیوان داوری بین المللی ICC اشاره دارد. تا حدودی گیج کننده برای کسانی که با داوری ناآشنا هستند, دادگاههای داوری خودشان درباره ماده اختلافات تصمیم نمی گیرند, زیرا این نقش در اختیار داوران خصوصی است. ما به طور خلاصه نقش دیوان داوری بین المللی ICC را بررسی خواهیم کرد, قبل از بررسی سایر دادگاههای داوری.

دادگاه بین المللی داوری ICC

دیوان بین المللی داوری

دیوان بین المللی داوری (اغلب "دادگاه ICC" خوانده می شود) بیش از خدمات ارائه کرده است 23,000 پرونده های داوری از زمان تأسیس در 1923. دادگاه بین المللی داوری یک نهاد مستقل و خودمختار است, بخشی از اتاق بازرگانی بین المللی است ("ICC"), بزرگترین سازمان تجاری جهان, با دفتر مرکزی خود در پاریس, فرانسه. دیوان بین المللی داوری, با وجود اینکه "دادگاه" خوانده می شود, یک نهاد قضایی نیست و خود را در مورد جنبه های اساسی موضوعات مورد اختلاف داوری نمی کند.[1] طبق اساسنامه آن, منتشر شده به عنوان پیوست اول به قوانین داوری ICC, نقش اصلی دادگاه بین المللی داوری تأمین نظارت بر مراحل داوری مطابق با قوانین داوری ICC است., با نقش خود از جمله بررسی و تأیید جوایز داوری. دادگاه بین المللی داوری از قوانین داخلی خود پیروی می کند, که به عنوان پیوست II به آن پیوست شده اند قوانین داوری ICC.

دادگاه بین المللی داوری متشکل از یک رئیس جمهور است, معاونان رئیس جمهور و اعضای آن[2] اعضاء به مدت سه سال توسط شورای جهانی ICC به پیشنهاد کمیته ها و گروه های ملی منصوب می شوند.[3] برای مدت فعلی (2018-2021), دادگاه بین المللی داوری دارد 176 اعضا از 104 کشورها و سرزمینها, با برابری دقیق جنسیت از 88 زنان و 88 مردان.[4] رئیس فعلی دادگاه بین المللی داوری آقای است. الکسیس موره از فرانسه, که برای یک ثانیه منصوب شد, دوره سه ساله که آغاز شد 1 جولای 2018.

در کار خود, دیوان بین المللی داوری توسط دبیرخانه ICC کمک می کند. دبیرخانه عمومی دارای دبیرکل است, مسئول اجرای روزانه دبیرخانه دیوان. دبیر کل توسط معاون دبیر کل کمک می کند, همراه با تیم دیگری از کارمندان و متخصصان که برنامه ریزی و نظارت بر عملیات روزانه دارند. مدیریت مشاور و دبیر کل و معاون دبیر کل همگی در مدیریت حوضه کمک می کنند. مدیرعامل مشاور توسط تیمی متشکل از دو یا چند معاون مشاور و دو یا چند منشی انجام می شود.

هنگامی که طرفین در مورد بند داوری با مراجعه به قوانین داوری ICC موافقت می کنند, آنها همچنین اختیارات تصمیم گیری خاصی را به دادگاه بین المللی داوری اختصاص می دهند. این اختیارات شامل می شود, مثلا: قدرت دادگاه بین المللی داوری در تصمیم گیری در مورد داوران (انتصاب و جایگزینی داوران, تصمیم گیری در مورد چالش های ایجاد شده علیه آنها); نظارت بر روند داوری برای اطمینان از عملکرد صحیح و با سرعت و کارایی لازم; بررسی و تأیید کلیه جوایز داوری, به منظور اطمینان از کیفیت و قابلیت اجرای آنها; تنظیمات, مدیریت و, در صورت لزوم, تنظیم هزینه ها و پیشبرد هزینه ها; و نظارت بر مراحل اضطراری قبل از شروع داوری.[5] زبان های رسمی و کار دیوان بین المللی داوری به زبان های انگلیسی و فرانسوی است.

دادگاه داوری بین المللی لندن (LCIA)

دادگاه داوری بین المللی لندن دادگاه داوری بین المللی ICC باید از موسسات داوری که عبارت "دادگاه داوری" را در عنوان خود دارند متمایز شود..

یکی دیگر از دادگاه های معروف داوری دادگاه است دادگاه داوری بین المللی لندن ("LCIA"), یک موسسه داوری پیشرو مستقر در لندن, انگلستان. در ابتدا به عنوان "اتاق داوری لندن" شناخته می شد و سپس به عنوان "دادگاه داوری لندن" شناخته می شد., به دلیل فزاینده ای از پرونده های بین المللی ، نام آن در سال تغییر یافته است 1986 به "دادگاه بین المللی داوری لندن", یا "LCIA", همانطور که معمولاً شناخته شده است. LCIA است, با این حال, دادگاه نیست, اما یک شرکت مستقل با ضمانت در انگلستان محدود است. امروز, LCIA کاملاً مستقل از دو نهاد مؤسس است – شهر لندن و اتاق بازرگانی لندن.

LCIA توسط یک مدیر کل و یک هیئت مدیره اداره می شود, متشکل از پزشکان برجسته مستقر در لندن, که مسئول توسعه LCIA هستند. مدیرکل و هیئت مدیره, با این حال, تأثیر معناداری یا دخالت مستقیمی در اجرای مراحل داوری ندارد. این مربوط به دبیرخانه LCIA و دادگاه داوری LCIA است. دبیرخانه دارای ثبت است, معاون ثبت و چند مشاور حقوقی که وظیفه آنها اجرای روزانه امور است.

دادگاه داوری LCIA, به نوبه خود, ارگان غیر دائمی LCIA است که نقش اصلی آن انتصاب دادگاه های داوری است, تصمیم گیری در مورد چالش های داوران و کنترل هزینه ها, درست مثل دادگاه بین المللی داوری ICC.[6] دادگاه LCIA یک رئیس جمهور و چندین معاون رئیس جمهور دارد, و اعضای آن پزشکان برجسته داوری هستند, داوران و دانشگاهیان. رئیس فعلی دادگاه LCIA جودیت گیل QC است (بریتانیا).[7]

دادگاه داوری داوری بین المللی

داوری دائم داوری بین المللی علاوه بر داوری بین المللی ICC و دادگاه بین المللی داوری لندن, "دادگاه داوری" مشهور دیگر این دادگاه است داوری دائم داوری ("PCA"), مستقر در لاهه, هلند. PCA در سال تاسیس شد 1899 برای تسهیل داوری و سایر اشکال حل اختلاف بین کشورها. PCA خود دادگاه بین المللی نیست, بلکه یک سازمان بین دولتی با هدف کمک به طرفین برای انجام امور داوری است. امروز, PCA دارد 121 طرف های متعاهد که به یکی از کنوانسیون های بنیانگذار PCA ملحق شده اند.[8] PCA در داوری های بین المللی که شامل ترکیبات مختلفی از کشورها است ، پشتیبانی اداری ارائه می دهد, اشخاص دولتی, سازمان های بین المللی و احزاب خصوصی. PCA همچنین اغلب به منظور حمایت از داوری تحت قوانین UNCITRAL ، مدیریت پرونده را ارائه می دهد. دبیرکل PCA نیز عملکرد خاصی دارد وظایف ویژه در مورد اختیار انتصاب طبق مقررات UNCITRAL. PCA همچنین قوانین داوری خاص خود را دارد, این قوانین داوری PCA, جدیدترین نسخه آن در سال منتشر شد 2012.

دادگاه داوری ورزش

"دیوان داوری" برجسته دیگر این دادگاه است دادگاه داوری ورزش ("CAS"). CAS در لوزان مستقر است, سوئیس است و امروز یک ارگان اصلی برای حل و فصل اختلافات مربوط به ورزش است. CAS همچنین یک دادگاه نیست, بلکه یک نهاد داوری است که در اداره مراحل داوری در امور مربوط به ورزش کمک می کند. از زمان تأسیس در 1984, به عنوان بخشی از کمیته بین المللی المپیک, CAS به طور چشمگیری به توسعه داوری ورزشی کمک کرده است روش قابل اعتماد و سریع برای حل اختلافات ورزشی.

دادگاه داوری هنر

برخی از دادگاههای داوری اخیراً اخیر هستند. موسسه داوری اخیراً تأسیس شده است, برای مثال, هست دادگاه داوری هنر. را دادگاه داوری هنر در ژوئن در لاهه تأسیس شد 2018 به طور مشترک توسط موسسه داوری هلند و تأیید اعتبار در بنیاد هنر برای نظارت بر خدمات داوری و میانجیگری, در پاسخ به مشکلات موجود در امور قضایی مربوط به هنر. چگونگی انجام این نهاد داوری نقش مورد نظر خود را در عمل انجام می دهد ، هنوز مشخص نیست.

در نتیجه, "دادگاه بین المللی داوری", "دادگاه داوری دائم" و سایر دادگاههای داوری به معنای اشخاصی نیستند که اختلافات اساسی بین خود طرفین را حل کنند.. نسبتا, آنها مؤسسات داوری هستند, یا ارگانهای نهادهای داوری, نقش اصلی آن کمک به اداره است, نظارت و رسیدگی به مراحل داوری و میانجیگری تحت قوانین مختلف داوری.