W Prowincja Beludżystan przeciwko Tethyan Copper Co Pty Ltd, Sąd Najwyższy orzekł, że Beludżystan nie mógł wnieść zarzutu korupcji w angielskim postępowaniu o unieważnienie, ponieważ nie podniósł go jako sprzeciw jurysdykcyjny w postępowaniu arbitrażowym. Sąd Najwyższy potwierdził ponadto, że przez uchylenie wyborów, Beludżystan wykonany „jasny wybór„nie argumentować przed Trybunałem Arbitrażowym, że nie jest właściwy, ponieważ podstawowa umowa joint venture była nieważna z powodu korupcji”, i nie mógł odwołać się do tego wyboru w postępowaniu o stwierdzenie nieważności”.
tło
Spór między prowincją Beludżystanu („Beludżystan”) i Tethyan Copper Company („Tetian”) powstała z umowy joint venture Chagai Hills Exploration, („CZEJWAŃ”) zawarta w 1993 w celu zbadania i oceny opłacalności ekonomicznej złóż kopalin w rejonie Reko Diq dystryktu Chagai w prowincji Beludżystan. Beludżystan leży blisko granicy Pakistanu z Iranem i Afganistanem, a obszar Reko Diq jest szczególnie bogaty w złoża mineralne, szczycący się piątą co do wielkości kopalnią złota na świecie. Tetian, pozwany, to australijska firma należąca do dwóch największych światowych korporacji górniczych. CHEJVA przyznała Tethyanowi prawo do badania i oceny ekonomicznej opłacalności wydobycia złóż kopalin w rejonie Reko Diq.
W 2011, po odkryciu dużych złóż złota i miedzi, Tethyan wystąpił do rządu Beludżystanu o dzierżawę górnictwa. Wniosek został oddalony i rozpoczęły się dwa postępowania arbitrażowe.
Pierwszym był arbitraż ICC między stronami oparty na umowie arbitrażowej w ramach CHEJVA.
Drugim był Arbitraż ICSID na mocy dwustronnego traktatu inwestycyjnego między Australią a Islamską Republiką Pakistanu.
Powiązane postępowanie zostało wszczęte w sądach Pakistanu w celu zakwestionowania odmowy dzierżawy górniczej. W 2013, Sąd Najwyższy Pakistanu uznał, że CHEJVA jest nieważna, ponieważ Beludżystan przekroczył swoje uprawnienia, podpisując ją, a sama CHEJVA została stworzona z naruszeniem prawa pakistańskiego i wbrew porządkowi publicznemu.
W postępowaniu przed Sądem Najwyższym w Anglii, Beludżystan starał się o unieważnienie nagrody częściowej MTK na mocy Sekcji 67 z Angielska ustawa arbitrażowa 1996 („1996 akt”), która umożliwia stronie postępowania arbitrażowego zaskarżenie wyroku z uwagi na brak właściwości merytorycznej sądu.
Decyzja Sądu Najwyższego
Pierwszą kwestią rozważaną przez Sąd Najwyższy było to, czy domniemany sprzeciw korupcyjny wobec jurysdykcji został wykluczony przez Sekcję 73(1) angielskiej ustawy o arbitrażu 1996, który stanowi, że strony nie mogą wnosić sprzeciwów jurysdykcyjnych przed sądem, jeżeli nie wniosły tych samych zastrzeżeń przed sądem polubownym.
Kluczową kwestią sporną podniesioną przez strony było to, czy szeroki zarzut korupcji ze strony Beludżystanu w arbitrażu stanowi podniesienie kwestii jurysdykcyjnej opartej na korupcji, lub czy kwestia korupcji musiała zostać podniesiona jako sprzeciw wobec jurysdykcji w sposób sprawiedliwy i pełny?, aby trybunał arbitrażowy miał w tej sprawie orzeczenie losowe.
Stanowisko Beludżystanu było takie, 27 styczeń 2012, i zanim powołano trybunał arbitrażowy, to złożyło „Zastrzeżenia do jurysdykcji”w sądzie MTK na podstawie art. 6(2) zasad ICC. Odnosząc się do tych zastrzeżeń, Beludżystan argumentował w postępowaniu przed Sądem Najwyższym, że podniósł korupcję w paragrafie 11 zarzutów („Fakt, że umowy joint venture zostały zawarte z rażącym naruszeniem prawa pakistańskiego, również wskazuje na korupcję w pracy”) i w akapicie 17, wyrażając, że istnieje „szerokie uprawnienia do wskazania, że umowy, które były wynikiem niezgodności z prawem i/lub korupcji, doprowadziły do odmowy jurysdykcji międzynarodowych trybunałów arbitrażowych.”
jednak, w majowej odpowiedzi Beludżystanu 2014 w arbitrażu ICC, zamiast tego błagał „Beludżystan obecnie nie twierdzi, że CZEJWA została zdobyta przez korupcję”.”
Dalej, Beludżystan w swojej późniejszej odpowiedzi z 11 styczeń 2016 wskazany, „ten [Rząd Beludżystanu] nie zmierza do podważenia argumentu, że zapis na sąd polubowny w CHEJVA jest dotknięty korupcją TCC. Odpowiednio, ten [Rząd Beludżystanu] akceptuje, że Trybunał jest właściwy do rozstrzygania roszczeń TCCA."
Sąd Najwyższy uznał, że chociaż Beludżystan mógł napotkać trudności w zbadaniu zarzutu korupcji, te wyzwania nie powodują, że Województwo nie wniosło sprzeciwu, gdy miało, na własne potwierdzenie, wiedza, aby to zrobić, a także skorzystał z porady i pomocy renomowanej kancelarii prawnej. Jeszcze, wyraźnie zdecydował się nie zgłaszać korupcji jako sprzeciwu jurysdykcji i zamiast tego skupić się na argumentacji przed trybunałem MTK na temat meritum sprawy.
Sekunda, powiązany problem, Sąd Najwyższy rozważał, czy Beludżystanowi uniemożliwiono wniesienie zarzutu korupcji z powodu „zrzeczenie się przez wybory”.
Doktryna zrzeczenia się przez wybór lub po prostu, wybór, ma zastosowanie, gdy należy dokonać wyboru między dwoma wzajemnie wykluczającymi się sposobami działania. Strona występująca o zrzeczenie się musi to wykazać (ja) druga strona znała fakty, które doprowadziły do konieczności wybrania jednego z dostępnych wyborów, i (ii) że druga strona wiedziała o swoim prawie do wyboru, i (iii) niezależnie od tej wiedzy faktycznej i prawnej, ta partia nadal wybrała jedną, a nie drugą drogę.
Tutaj, argumentowano, że Beludżystan miał wiedzę na temat faktów i wybór, czy wnieść sprzeciw jurysdykcyjny na podstawie korupcji, i nie powołał się na korupcję jako podstawę sprzeciwu wobec jurysdykcji trybunału w postępowaniu arbitrażowym ICC. W rezultacie, Beludżystanowi zabroniono odstąpienia od swojego wyboru i wniesienia sprzeciwu jurysdykcyjnego opartego na korupcji w celu zakwestionowania orzeczenia arbitrażowego na podstawie ustawy.
Sąd Najwyższy stwierdził ponadto, że fakt, iż Beludżystan nie miał dowodów dotyczących korupcji, na podstawie których może teraz prowadzić sprawę, nie zwalnia go z konsekwencji świadomych wyborów, gdy w momencie tych świadomych wyborów uznał, że ma wystarczające dowody, aby postawić zarzut, ale tego nie uczynił.
Kluczowe dania na wynos dla użytkowników arbitrażu
Strony arbitrażu powinny zbadać na wczesnym etapie, czy istnieją podstawy do wniesienia sprzeciwu i wnieść sprzeciw w całości do trybunału. Strony nie powinny również nadmiernie koncentrować się na ilości rozstrzygających dowodów potwierdzających, czy korupcja miała miejsce, ale raczej rozważyć zakwestionowanie jurysdykcji trybunału arbitrażowego, gdy istnieją wystarczające dowody sugerujące korupcję i / lub nielegalność.. Ponieważ ujawnienie następuje w toku postępowania arbitrażowego, strony powinny regularnie oceniać, czy istnieją nowe podstawy sprzeciwu, a następnie niezwłocznie zgłosić sprzeciw, aby nie naruszyć ograniczeń w Sekcji 73 angielskiej ustawy o arbitrażu 1996 w późniejszym etapie.