W tym przypadku NAFTA, Powodami byli Grand River Enterprises Six Nations, Sp. z o.o., kanadyjska korporacja zajmująca się produkcją i sprzedażą wyrobów tytoniowych, Panowie. Jerry Montour i Kenneth Hill (Obywatele Kanady) i pan. Arthur Montour, Jr., terytorium Seneca Nations, Perrysburg, Nowy Jork.
Powodowie złożyli pozew arbitrażowy przeciwko kilku stanom USA na tej podstawie, że: 1998 Główna umowa ugodowa („MSA”) naruszył ich prawa zgodnie z rozdziałem 11 północnoamerykańskiej umowy o wolnym handlu („OLEJ”).
MSA było wynikiem sporu między nimi 40 Stany Zjednoczone i główni amerykańscy producenci tytoniu z tytułu rekompensaty kosztów związanych z chorobami tytoniowymi. W ramach osady, państwa przyjęły przepisy depozytowe oraz przepisy uzupełniające.
Chociaż marka Grand Seneca należąca do Claimants nie została jeszcze stworzona, zamierzali skorzystać z przepisów dotyczących alokowanych udziałów oraz, w 2002, zawarł umowę o produkcji papierosów z Tobaccoville USA, Inc., zgodnie z którym Grand River będzie produkować papierosy marki Seneca, a Tobaccoville będzie mieć wyłączne prawa do dystrybucji tych papierosów bez zastrzeżeń w Stanach Zjednoczonych.
jednak, MSA wdrożyło środki ograniczające i anulowało rezerwę na akcje.
W konsekwencji, Powodowie argumentowali, że MSA naruszyło artykuły 1102 (traktowanie narodowe), 1103 (uprzywilejowane traktowanie narodowe), 1105 (uczciwe i równe traktowanie) i 1110 (wywłaszczenie).
Odnośnie do roszczenia niezgodnego z prawem wywłaszczenia na podstawie art 1110 NAFTA, Powodowie argumentowali, że środki państw wykraczają poza uzasadnione oczekiwania inwestora. Trybunał, jednak, nie zgodził się z tym argumentem i stwierdził, że A. Montour był doświadczonym inwestorem w branży i mógł oczekiwać takich przepisów państwowych.
W odniesieniu do roszczenia dotyczącego naruszenia artykułów 1102 i 1103, chociaż Trybunał Arbitrażowy stwierdził, że nie jest właściwy do rozstrzygania roszczeń związanych ze sprzedażą bez zastrzeżeń, Trybunał nadal postanowił zbadać pozew w celu uzupełnienia. Trybunał stwierdził, że nie doszło do naruszenia, ponieważ środki zastosowane przez państwa miały zastosowanie do wszystkich inwestorów w tej samej sytuacji co powodowie, a zatem nie można było żądać lepszego traktowania.
Wreszcie, Trybunał Arbitrażowy oddalił zarzuty powoda dotyczące naruszenia standardu sprawiedliwego i równego traktowania na tej podstawie, że nie był właściwy do rozstrzygania roszczeń związanych ze sprzedażą poza rezerwacją i roszczeń o zaprzeczenie sprawiedliwości oraz że nie doszło do naruszenia minimalnego standardu leczenia kosmitów.