Jednym z pytań, które strony często i zgodnie z prawem zadają, jest to, kto ponosi koszty arbitrażu międzynarodowego. Większość przepisów i zasad dotyczących arbitrażu proceduralnego zapewnia trybunałom arbitrażowym dużą swobodę w zakresie alokacji kosztów.
Tam są, ogólnie, dwie nadrzędne międzynarodowo akceptowane zasady alokacji kosztów, to znaczy, angielski "koszty powinny następować po wydarzeniu”Zasada, co oznacza, że strona przegrywająca ponosi koszty strony wygrywającej, i Amerykanin”koszty leżą tam, gdzie spadają”Zasada, co wymaga od stron poniesienia własnych kosztów.
„koszty powinny następować po wydarzeniu„zasada ma tendencję do dominacji w międzynarodowym arbitrażu handlowym”, natomiast "koszty leżą tam, gdzie spadają„reguła jest coraz częściej przyjmowana przez trybunały inwestycyjne”.
Kategorie kosztów arbitrażu
Dla kontekstu, warto pamiętać, że koszty arbitrażu zwykle obejmują następujących kierowników kosztów: (widzieć analiza kosztów arbitrażu):
- opłaty administracyjne instytucji arbitrażowej, tak jak ICC, ten LCIA albo HKIAC (chyba że arbitraż jest czysto do);
- honoraria i wydatki arbitrów;
- ten opłaty prawne stron;
- honoraria ekspertów (gdyby zeznania biegłych jest uzasadnione);
- koszty ostatecznej rozprawy, czy to fizyczne, wirtualny lub hybryda, dla, między innymi, usługi transkrypcyjne, tłumacze ustni, sale słuchowe, koszty podróży i zakwaterowania, i koszty druku (wiązek słuchowych, na przykład).
Ogólne zasady alokacji kosztów
Jako zasada, istnieją dwie międzynarodowe zasady regulujące alokację kosztów, to znaczy, „koszty śledzą wydarzenie” reguła i „koszty leżą tam, gdzie spadają”Zasada.
1) „Koszty po wydarzeniu” Zasada
„koszty śledzą wydarzenie”Zasada, która jest przyjęta zarówno w jurysdykcjach prawa zwyczajowego, jak i cywilnego,, i wydaje się być obecnie dominującym podejściem w międzynarodowym arbitrażu handlowym, wymaga od strony przegrywającej pokrycia kosztów strony wygrywającej. Oznacza to, że przegrany może zostać obciążony wszystkimi kosztami arbitrażu międzynarodowego.
Niektóre trybunały przyjmują bardziej zniuansowane podejście do tej zasady, w przypadkach, gdy partia odnosi sukcesy w niektórych kwestiach, ale nie w innych, poprzez przyznanie kosztów na podstawie względnego sukcesu i niepowodzenia roszczeń każdej ze stron, obrony i uszkodzenia. Może to być dość trudne, szczególnie w skomplikowanych arbitrażach. Pomimo nieodłącznej złożoności, to zniuansowane podejście może służyć jako skuteczny środek odstraszający przed nieuzasadnionymi roszczeniami i obroną, ostatecznie promując ogólną efektywność arbitrażu.
2) „Koszty leżą tam, gdzie spadają” Zasada
Dla kontrastu, rzadszy”koszty leżą tam, gdzie spadają„przepis wymaga, aby każda ze stron poniosła własne koszty”. Uzasadnieniem takiego podejścia jest zniechęcenie stron do wnoszenia niepoważnych roszczeń i obrony, jednocześnie nie zniechęcając powodów do wnoszenia roszczeń w obawie przed wygórowanym zasądzeniem kosztów. Jest to również znane jako “Reguła amerykańska”, ponieważ jest to dominujące podejście w amerykańskim postępowaniu cywilnym. Trybunały inwestycyjne również mają tendencję do przyjmowania „koszty leżą tam, gdzie spadają”Zasada, chociaż nie jest to uniwersalne.
3) Inne istotne czynniki alokacji kosztów
Przy alokacji kosztów, trybunały arbitrażowe mają dużą dyskrecję. Trybunały arbitrażowe często biorą pod uwagę szereg innych czynników, a także sukces, w tym postępowanie stron przed arbitrażem,, takich jak strony’ odpowiedzialność za eskalację sporu, ich zachowanie podczas arbitrażu, na przykład, czy zastosowali taktykę opóźniającą lub inną obraźliwą taktykę, taką jak nieuzasadnione wnioski proceduralne?, niepotrzebnie długie wnioski lub zgłoszenia, obraźliwe żądania produkcji dokumentów, lub niezgodność z dokumentacją zleceń produkcyjnych.
4) Brak wpływu zaliczki na koszty na ostateczną alokację kosztów
Warto też zauważyć, że, na początku arbitrażu, administrująca instytucja arbitrażowa zwykle ustala zaliczkę na poczet kosztów, która jest płacona przez strony w równych częściach,. Nie ma to nic wspólnego z późniejszym alokacją kosztów przez trybunał arbitrażowy w swojej decyzji o kosztach, jednak. Celem zaliczek na koszty jest zapewnienie przez instytucję wystarczających środków na pokrycie jej opłat administracyjnych oraz opłat i wydatków trybunału arbitrażowego w trakcie arbitrażu. Więcej informacji na ten temat, widzieć termin wpłaty zaliczek arbitrażowych na poczet kosztów,.
Kto ponosi koszty arbitrażu?
W praktyce, Rzadko zdarza się, aby strony określały w swoich umowach o arbitraż, jak powinny być alokowane koszty arbitrażu. Brak porozumienia stron, który jest zawsze punktem wyjścia trybunałów’ oszacowanie, kwestię alokacji kosztów reguluje prawo procesowe arbitrażu (znany również jako „decyzja prawo”) oraz obowiązujące zasady arbitrażu. Większość przepisów i zasad arbitrażowych po prostu przyznaje trybunałom arbitrażowym szeroką swobodę w zakresie alokacji kosztów według własnego uznania, bez zajmowania stanowiska co do zasady, którą trybunały alokacji kosztów powinny koniecznie przestrzegać, jednak, jak omówiono poniżej.
1) Krajowe przepisy arbitrażowe
ten 1985 UNCITRAL Model ustawy o międzynarodowym arbitrażu handlowym i jego 2006 ulepszona wersja, który został przyjęty przez dziesiątki krajów, milczą w kwestii alokacji kosztów arbitrażu”. ten Amerykańska federalna ustawa o arbitrażu milczy również w kwestii alokacji kosztów.
W przeciwieństwie, Sekcja 61(2) z 1996 Angielska ustawa arbitrażowa określa, że „trybunał zasądza koszty zgodnie z ogólną zasadą, że koszty powinny następować po wydarzeniu”, co oznacza, że strona przegrywająca ponosi koszty arbitrażu, chyba że strony postanowią inaczej lub w okolicznościach (nie określono w ustawie) gdzie to nie byłoby”właściwy”. W ten sposób angielska ustawa o arbitrażu tworzy domniemanie na korzyść zasady przegrany płaci wszystko, co jest również normą w angielskim postępowaniu cywilnym.
2) Zasady arbitrażu
W porównaniu z większością krajowych przepisów dotyczących arbitrażu, niektóre zasady arbitrażu są nieco bardziej szczegółowe w kwestii alokacji kosztów.
Na przykład, Artykuł 42(1) z 2021 Regulamin Arbitrażowy UNCITRAL zapewnia, że „koszty arbitrażu co do zasady ponosi strona lub strony przegrywające”, chyba że jest to „rozsądny” zamiast”rozdzielić każdy z takich kosztów między strony,„biorąc pod uwagę okoliczności sprawy”. Zasady UNCITRAL faworyzują zatem „koszty śledzą wydarzenie”Zasada, ale jednocześnie dać trybunałowi swobodę odejścia od tej zasady, jeśli jest to uzasadnione okolicznościami sprawy.
W tej samej żyle, Artykuł 28.4 z 2020 Zasady arbitrażu LCIA przewiduje, że trybunał „podejmuje decyzje dotyczące zarówno kosztów arbitrażu, jak i kosztów prawnych, zgodnie z ogólną zasadą, że koszty powinny odzwierciedlać strony’ względny sukces i porażka w wyroku lub arbitrażu”, chyba że „niewłaściwy„korzystać z tej zasady na podstawie umowy o arbitraż lub w inny sposób”. Zasady LCIA (ten LCIA bycie instytucją arbitrażową z siedzibą w Londynie) są zatem zgodne z omówionym powyżej stanowiskiem angielskiej ustawy o arbitrażu, oboje faworyzują Anglików”koszty śledzą wydarzenie”Zasada. Ten sam przepis precyzuje ponadto, że trybunał przy ustalaniu podziału kosztów między strony może również wziąć pod uwagę inne istotne czynniki, Jak na przykład "postępowanie stron i ich upoważnionych przedstawicieli w arbitrażu, w tym wszelką współpracę w ułatwieniu postępowania co do czasu i kosztów oraz wszelkie odmowy skutkujące nieuzasadnioną zwłoką i niepotrzebnymi kosztami.”
Dla kontrastu, Artykuł 37 z 2021 Zasady ICDR przyznaje trybunałom szeroką dyskrecję „przeznaczyć [arbitraż] koszty między stronami, jeśli uzna, że alokacja jest uzasadniona, biorąc pod uwagę okoliczności sprawy.”Zauważa się, że Zasady ICDR (ten AAA-ICDR będąc instytucją z siedzibą w Nowym Jorku), w przeciwieństwie do zasad LCIA, nie tworzyć domniemania na korzyść „koszty leżą tam, gdzie spadają„zasada przeważająca w amerykańskim postępowaniu cywilnym”, i zamiast tego pozostawić sprawę otwartą dla trybunałów’ dyskrecja i obowiązujące prawo.
Artykuł 38(5) z 2021 Regulamin Arbitrażowy ICC zapewnia dość ogólnie, że, w decyzji kosztowej, trybunał arbitrażowy”może brać pod uwagę takie okoliczności, jakie uzna za stosowne, w tym zakres, w jakim każda ze stron przeprowadziła arbitraż w sposób szybki i opłacalny.” Artykuł 38(1) zasad ICC, która określa koszty arbitrażu, ponadto stanowi, że koszty obejmują „ten rozsądny koszty prawne i inne poniesione przez strony w związku z arbitrażem,.„To oznacza, że trybunały są dozwolone”, jeżeli uznają, że opłaty prawne i inne koszty żądane przez stronę są nadmierne;, przyznać tylko część tych kosztów, które są rozsądne, na podstawie, na przykład, od kwoty spornej i złożoności każdej sprawy.
podobnie, Artykuł 34.3 z 2018 Regulamin Arbitrażowy HKIAC upoważnia trybunały, w dość niejasnych słowach, do "rozłożenie całości lub części kosztów arbitrażu, […] między stronami, jeżeli uzna, że podział jest uzasadniony, biorąc pod uwagę okoliczności sprawy.” Artykuł 34.2 Regulaminu HKIAC również wyraźnie przyznaje trybunałom prawo do „bezpośrednio, że koszty arbitrażu podlegające zwrotowi, lub jakiejkolwiek części arbitrażu, jest ograniczona do określonej kwoty”, co jest uzasadnione w oparciu o szczegóły sprawy.
Wniosek
W sumie, Krótka odpowiedź na często zadawane pytanie, kto ponosi koszty arbitrażu międzynarodowego, brzmi:, podczas gdy w dużej mierze leży to w gestii trybunału arbitrażowego,, w ostatnich latach, dominującym podejściem w międzynarodowym arbitrażu handlowym jest to, że koszty można zazwyczaj odzyskać od strony przegrywającej, częściowo lub w całości. Koszty arbitrażu mogą być znaczne, szczególnie w skomplikowanych przypadkach, więc jest to czynnik często ważony przez zainteresowane strony przy podejmowaniu decyzji o czy kontynuować arbitraż.