üzerinde 10 Aralık 2020, Queen Mary University of London ve PWC, ICC Tahkim Kararlarındaki Zararlar Üzerine Çalışma. Çalışma, açığa çıkaran değerli veriler sağlar, diğerleri arasında, tazminat talep edenler ve davalılar tarafından nasıl ele alınır ve değerlendirilir, Zararların değerlendirilmesinde uzmanların rolü ve ICC mahkemeleri tarafından tazminatların değerlendirilmesi ve ödenmesi sırasında benimsenen yaklaşım.
Hasar Araştırması, 180 arasında verilen yayınlanmamış ICC tahkim kararları 2011 ve 2018 ve kuşatılmış 284 iddialar. Çalışma, PWC sponsorluğunda ve Cornelis tarafından gerçekleştirilmiştir. (Jaap) Baaij ve Queen Mary University of London's School of Arbitration'dan bir araştırma ekibi, Loukas Mistelis'in liderliğinde, Queen Mary University of London Institute of Transnational Commercial Law direktörü ve ihtilaf çözümünde LLM direktörü.
Zararlar, çoğu tahkim davasının kritik bir bileşenidir ve, aslında, çoğu partinin iddialarını getirmesinin tam nedeni. Ayrıca partiler ve mahkemeler için genellikle karmaşık konulardır.. PWC halihazırda uluslararası tahkimde meydana gelen zararlar hakkında kapsamlı bir çalışma yürütmüştür. 2015, dayalı olan 95 halka açık tahkim ödülleri (2015 – Uluslararası Tahkim Zararları Araştırması), hangi daha da güncellendi 2017 (PWC Uluslararası Tahkim Zararları Araştırması 2017 Güncelleme). En son Hasar Araştırması, ancak, daha fazla sayıda tahkim kararının daha kapsamlı bir analizini sunar., diğerleri arasında, aşağıdaki sorunlar:
- Davacılar arasındaki boşluk, davalılar ve mahkemeler, ve zararların değerlendirilmesinde metodoloji seçimi;
- Mahkemeler tarafından dile getirilen eleştiriler ve sıklıklarının davacılar ve davalılar tarafından bir yaklaşım değişikliğine ihtiyaç olduğunu gösterip göstermediği;
- Zararların değerlendirilmesinde uzmanların kullanılması, taraflar arasındaki boşluklar ve mahkemeler tarafından hükmedilen miktarlar üzerindeki etkileri dahil;
- Devam eden cinsiyet farkı, hem uzmanlar hem de hakemler açısından, ve bu açığı kapatmak için ne yapılabilir?.
Zararların Değerlendirilmesindeki Boşluk
Hasar Araştırması, davalılar ve davalılar arasındaki kayıpların değerlendirilmesinde önemli bir boşluk olduğunu ortaya koymaktadır.. Araştırmanın bulguları, katılımcıların zararları yalnızca 12% talep sahipleri tarafından talep edilen tutarların. Şaşırtıcı bir şekilde, Kuantum uzmanlarının dahil olup olmadığına bakılmaksızın bu boşluk değişmedi. Bu nedenle denemek mahkemelerin görevidir "bu boşluğu doldur"Talep edilen zararları değerlendirirken.
İlginç bir bulgu, mahkemelerin ödüllendirildiğini ortaya koyuyor, ortalamada, 53% ödüllerde talep edilen miktarın, ve en sık kullanılan hasar önlemi (63% iddiaların) sözde "batık maliyet metodolojisi”, zaten harcanan meblağlara bakar.
Genel olarak, geriye dönük tazminat talepleri (ortaya çıkan kayıp, yani., cepten giderler) ileriye dönük olmaktan daha sık yapıldı (giden kâr, diğer bir deyişle, kar kaybı) iddialar. Dolaylı zararlar için çok daha az talep, tazminat ve cezai tazminat verildi, beklendiği gibi.
Tahkim mahkemeleri tarafından verilen miktarlar açısından, 55% Batık maliyetler metodolojisi benimsenirken ödenen miktarlardan, 44% Bir gelir yaklaşımı kullanılırken ödenen miktarlardan, 59% Bir piyasa yaklaşımı benimsenirken talep edilen miktarlardan 82% Varlığa dayalı bir yaklaşım benimsenirken talep edilen meblağların yüzdesi ödüllendirildi.
Yazarların belirttiği gibi, “Gelir yaklaşımı taleplerine kıyasla batık maliyet taleplerinin daha yüksek bir yüzdesinin verilmesi belki şaşırtıcı değildir.. Batık maliyetler yaklaşımında, genellikle talep edilen öğelerin gerçek maliyeti hakkında anlaşmazlık için daha az kapsam olacaktır, which will often be a matter of record. Disagreements involving sunk-costs claims would typically arise in respect of whether specific costs are legitimately included in the claim, ancak talep edilen miktarın hesaplanması açısından daha az.”
Mahkemenin Quantum Üzerine Eleştirileri
Araştırmanın bir diğer dikkat çekici bulgusu ise tarafların, özellikle davacılar, kayıpların miktarını belirleme yaklaşımlarından dolayı sıklıkla hakem mahkemeleri tarafından eleştirilmektedir.. Hakem mahkemelerine yönelik başlıca eleştiriler dahil (aşağıdaki sırayla):
- kanıt eksikliği veya hasarların yetersiz doğrulanması;
- yanlış veya ikna edici olmayan varsayımlar;
- spekülatif iddialar;
- taleplerin hesaplanmasındaki hatalar;
- şişirilmiş iddialar / tazminat;
- detay ve özgüllük eksikliği;
- çift sayma;
- tutarsızlıklar.
Uzmanların Tahkimde Kullanımının Etkisi
Çalışma ayrıca uluslararası tahkimde uzmanların kullanımını da analiz ediyor. Bulgular gösteriyor ki, USD üzerindeki talepler için 10 milyon, tarafların yarısından fazlası uzman kullanıyor. Daha küçük talepler için, USD'den az 1 milyon, bir tek 21% talep sahiplerinin ve 25% Katılımcıların oranı uzman kullanıyor, ancak.
Çalışma ayrıca, davacıların uzman atadığında, katılımcılar genellikle kendi uzmanlarını atamada daha başarılı olur, iddianın boyutuna bakılmaksızın.
Ortalamada, ödüllendirilen mahkemeler 69% davacılar bir uzman atadığında, ancak davalılar bir uzman atamadığında talep edilen miktarın. Aksine, sadece verilen mahkemeler 41% hem davacı hem de davalı uzman atadığında talep edilen miktarın.
Uzman Çeşitliliği
Cinsiyet ve kültürel çeşitlilik eksikliği, uluslararası tahkimde ortak sorunlardan biri olmaya devam ediyor. ne yazık ki, cinsiyet çeşitliliği uzmanlar arasında da önemli bir sorun gibi görünüyor. Çalışma, yalnızca 11% uzmanların ve sadece 10% hakemlerin oranı kadındı. Çalışma ayrıca potansiyel olarak cinsiyet çeşitliliğini artırmaya yardımcı olabilecek birkaç adım önermektedir., dahil olmak üzere, diğerleri arasında, ortak bilirkişi raporları veya, Örneğin, Müşteriye sağlanan aday listelerinin çeşitliliğini sağlamak için potansiyel uzmanlar önermekle görevli olanların taahhütleri.
Queen Mary ve PWC'nin ICC Tahkiminde Zararlara İlişkin Araştırması değerli bir rapordur, hem akademik çevreler için hem de tahkim uygulayıcıları ve kullanıcıları için pratik önemi olan. Profesör Loukas Mistelis'in umduğu gibi, Çalışma "Hasar sorunlarının anlaşılmasını geliştirmek ve daha başka benzer çalışmalar için bir sıçrama tahtası olmak”, bu kesinlikle uluslararası tahkim için olumlu ve faydalı bir gelişme olacaktır.