Ποια κριτήρια εφαρμόζει το Δικαστήριο ICC κατά την απόφαση των διαιτητών? Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση χωρίς απλή απάντηση, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη ότι το Δικαστήριο του ICC δεν έχει ακόμη αρχίσει να δημοσιεύει απόφαση σχετικά με τις προκλήσεις, αν και πρόσφατα άρχισε να παρέχει τη συλλογιστική της στα Μέρη σχετικά με τις αποφάσεις της σχετικά με τις προκλήσεις.

ο 2012 Οι κανόνες του ICC αναφέρονται στην ανεξαρτησία και την αμεροληψία στο άρθρο 11 και άρθρο 14 αλλά μην παρέχετε καμία καθοδήγηση σχετικά με το τι πρέπει να γίνει κατανοητό από την ανεξαρτησία και την αμεροληψία. Το Δικαστήριο δεν έχει εκδώσει εσωτερικούς κανονισμούς ούτε κατευθυντήριες γραμμές επί του θέματος. Τι τότε, χρησιμοποιεί ως τα κύρια κριτήρια και καθοδήγηση?

Στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη από το δικαστήριο του ICC κατά την απόφαση σχετικά με μια πρόκληση

Κατά τον προσδιορισμό της πρόκλησης, το Δικαστήριο μπορεί να λάβει υπόψη μια σειρά παραγόντων και πηγών από διάφορες οπτικές γωνίες.

Ο πρωταρχικός του πόρος είναι η εμπειρία των μελών της και μια μη δημόσια βάση δεδομένων σχετικά με τις αποφάσεις σχετικά με τις αντιρρήσεις και την πρόκληση για τους διαιτητές.

Ένας δευτερεύων πόρος είναι οι Οδηγίες IBA για τη σύγκρουση συμφερόντων στη διεθνή διαιτησία; ωστόσο, σχετίζονται με την αποκάλυψη και δεν προτείνουν καθορισμό προτύπων σε σχέση με προκλήσεις εναντίον διαιτητών.

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι το Δικαστήριο δεν εφαρμόζει ούτε ένα πρότυπο σε όλες τις υποθέσεις, αλλά μάλλον αποφασίζει από μόνη της τις ερωτήσεις. Το Δικαστήριο του ICC αναλύει τα γεγονότα και κατά πόσον δείχνουν το κλείσιμο, ουσιώδης, πρόσφατη και αποδεδειγμένη σχέση μεταξύ ενός μελλοντικού διαιτητή και ενός μέρους.

Η γενική βάση απόρριψης είναι ο παλιός ή ο παρών ή άμεσος επαγγελματικός δεσμός μεταξύ του διαιτητή και ενός συμβαλλόμενου μέρους ή μεταξύ ενός συνεργάτη ή επιχειρηματικού συνεργάτη του διαιτητή και ενός συμβαλλόμενου μέρους ή μιας οντότητας που συνδέεται με το μέρος. Οι επιτυχημένες προκλήσεις είναι σχετικά σπάνιες. Το Δικαστήριο δεν έχει κανονικά αποδεχθεί να αντικαταστήσει έναν διαιτητή εκτός εάν φαίνεται πιθανό ότι δεν είναι, στην πραγματικότητα ανεξάρτητη. Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου σχετικά με τις προκλήσεις λόγω έλλειψης ανεξαρτησίας δεν κοινοποιήθηκαν στα μέρη μέχρι πρόσφατα. Το Δικαστήριο δεν αιτιολόγησε ιστορικά την απόφαση. Αυτό κατέστησε εξαιρετικά δύσκολο να διακρίνουμε τα κριτήρια στα οποία βασίζουν τις αποφάσεις τους.

Η αμφισβήτηση ενός διαιτητή στο ICC είναι εξαιρετικά απίθανο να πετύχει

Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι κατά την περίοδο 1998-2006 υπήρχαν 270 προκλήσεις από 8,085 επιβεβαιώθηκαν οι διαιτητές. Δεν υπήρξε σημαντική αύξηση των προκλήσεων στο ICC (Ίσως βοήθησαν οι απαιτήσεις αποκάλυψης και ο έλεγχος της ανεξαρτησίας του Δικαστηρίου ICC). Είναι αποδεκτός ένας πολύ μικρός αριθμός προκλήσεων (κατά μέσο όρο 0.2% του αριθμού των διαιτητών που επιβεβαιώνονται ή διορίζονται κάθε χρόνο). Κατά τη λήψη της απόφασης σχετικά με την πρόκληση, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη, μεταξύ άλλων παραγόντων, το στάδιο στο οποίο γίνεται η πρόκληση. Οι προκλήσεις που εξυπηρετούν καθαρά διασταλτικούς σκοπούς θα απορριφθούν εύκολα από το Δικαστήριο. Το Δικαστήριο αποφασίζει να χρησιμοποιήσει ένα αντικειμενικό τεστ παρά ένα υποκειμενικόστα μάτια των μερώνΣτάνταρ.

Συνάφεια των κατευθυντήριων γραμμών της IBA για τις συγκρούσεις συμφερόντων στη διεθνή διαιτησία

Ποια είναι η θέση του ICC σε σχέση με τις Οδηγίες IBA για τις συγκρούσεις συμφερόντων στη διεθνή διαιτησία? Το ICC τα θεωρούσε πάντα μια αξιέπαινη προσπάθεια να προσπαθήσει να εντοπίσει ομοιόμορφα πρότυπα για αποκάλυψη που σχετίζεται με σύγκρουση συμφερόντων. Ωστόσο, Το Δικαστήριο του ICC έχει επανειλημμένα καταστήσει σαφές ότι δεν δεσμεύεται από τις Οδηγίες IBA. Όταν τα μέρη συμφωνούν στη διαιτησία του ICC, αποδέχονται σιωπηρά ότι το δικαστήριο θα εφαρμόσει τους κανόνες διαιτησίας του ICC. Ως εκ τούτου, φαίνεται ότι η χρησιμότητα των Οδηγιών IBA είναι περιορισμένη για το ICC.

Μια εσωτερική αναθεώρηση του Δικαστηρίου του ICC αποκάλυψε επίσης ότι υπάρχουν ορισμένα γεγονότα και περιστάσεις που δεν καλύπτονται από τις Οδηγίες IBA, αλλά οι οποίες μπορεί να δημιουργήσουν μια επιτυχημένη πρόκληση. Σε μικρό αριθμό περιπτώσεων, τα Μέρη αναφέρθηκαν στις Οδηγίες IBA στα επιχειρήματά τους και σε μερικές περιπτώσεις αναφέρθηκαν σε σχέση με τη μη επιβεβαίωση και τις προκλήσεις.

Πρόσφατα βήματα προς τη διαφάνεια

Τα κριτήρια για την επιτυχή πρόκληση ενός διαιτητή στο Δικαστήριο ICC είναι ακόμη άγνωστα και δεν είναι καθόλου σαφή. Απομένει να δούμε αν το ΔΠΔ θα αλλάξει τη θέση του στο μέλλον και ενδεχομένως να αρχίσει να δημοσιεύει τις αποφάσεις του σχετικά με προκλήσεις που θα κάνουν τη δουλειά των δικηγόρων πολύ πιο εύκολη και θα συμβάλει στην ενίσχυση της διαφάνειας των διαδικασιών του ΔΠΔ εν γένει. Η παροχή μιας εξήγησης στα Μέρη της απόφασης του Δικαστηρίου του ICC για αυτό το θέμα είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Οι πιο σχετικές διατάξεις των κανόνων διαιτησίας του ICC σχετικά με αυτό το ζήτημα βρίσκονται παρακάτω.

• Νίνα Τζάνκοβιτς, Aceris Law SARL

Αρθρο 11: Γενικές προμήθειες

1) Κάθε διαιτητής πρέπει να είναι και να παραμένει αμερόληπτος και ανεξάρτητος από τα μέρη που συμμετέχουν στη διαιτησία.

2) Πριν από το ραντεβού ή την επιβεβαίωση, ένας υποψήφιος διαιτητής υπογράφει δήλωση αποδοχής, διαθεσιμότητα, αμεροληψία και ανεξαρτησία. Ο υποψήφιος διαιτητής γνωστοποιεί γραπτώς στη Γραμματεία τυχόν γεγονότα ή περιστάσεις που ενδέχεται να είναι τέτοιας φύσης που να θέτουν υπό αμφισβήτηση την ανεξαρτησία του διαιτητή στα μάτια των μερών, καθώς και τυχόν περιστάσεις που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν εύλογες αμφιβολίες ως προς την αμεροληψία του διαιτητή. Η Γραμματεία παρέχει τις πληροφορίες αυτές στα μέρη γραπτώς και καθορίζει προθεσμία για τυχόν σχόλια από αυτά.

3) Ένας διαιτητής γνωστοποιεί αμέσως γραπτώς στη Γραμματεία και στα μέρη τυχόν γεγονότα ή περιστάσεις παρόμοιας φύσης με εκείνες που αναφέρονται στο άρθρο 11(2) σχετικά με την αμεροληψία ή την ανεξαρτησία του διαιτητή που ενδέχεται να προκύψει κατά τη διαιτησία.

4) Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου σχετικά με το διορισμό, επιβεβαίωση, Η αμφισβήτηση ή η αντικατάσταση ενός διαιτητή είναι οριστική, και οι λόγοι για τις αποφάσεις αυτές δεν κοινοποιούνται.

5) Με την αποδοχή της υπηρεσίας, οι διαιτητές αναλαμβάνουν να εκτελούν τις ευθύνες τους σύμφωνα με τους Κανόνες

Αρθρο 14: Πρόκληση διαιτητών

1) Μια πρόκληση ενός διαιτητή, είτε για φερόμενη έλλειψη αμεροληψίας ή ανεξαρτησίας, ή αλλιώς, γίνεται με την υποβολή στη Γραμματεία γραπτής δήλωσης στην οποία προσδιορίζονται τα γεγονότα και οι περιστάσεις στις οποίες βασίζεται η πρόκληση.

2) Για να γίνει αποδεκτή μια πρόκληση, πρέπει να υποβληθεί από ένα μέρος είτε εντός 30 ημέρες από την παραλαβή από το εν λόγω μέρος της κοινοποίησης του διορισμού ή της επιβεβαίωσης του διαιτητή, ή μέσα 30 ημέρες από την ημερομηνία κατά την οποία ο ενδιαφερόμενος ενημερώθηκε για τα γεγονότα και τις περιστάσεις στις οποίες βασίζεται η πρόκληση, εάν η ημερομηνία αυτή είναι μεταγενέστερη της παραλαβής αυτής της κοινοποίησης.

3) Το Δικαστήριο αποφασίζει για το παραδεκτό και, Την ίδια στιγμή, αν είναι απαραίτητο, σχετικά με το βάσιμο μιας πρόκλησης αφού η Γραμματεία έδωσε την ευκαιρία στον ενδιαφερόμενο διαιτητή, το άλλο μέρος ή μέρη και άλλα μέλη του διαιτητικού δικαστηρίου να σχολιάσουν γραπτώς εντός κατάλληλης χρονικής περιόδου. Τα σχόλια αυτά κοινοποιούνται στα μέρη και στους διαιτητές.