Η διεθνής διαιτησία διέπεται από μια βασική αρχή, την αρχή της συγκατάθεσης. Αυτό σημαίνει ότι τα πάρτι είναι ελεύθερα να συμπεριλάβουν, με αμοιβαία συναίνεση, συμφωνία διαιτησίας στη σύμβασή τους. Κατά τον ίδιο τρόπο, Μπορούν να οργανώσουν τέτοιες διαδικασίες διαιτησίας επιλέγοντας είτε ένα να διαιτησία ή διαιτησία που διαχειρίζεται ένα όργανο. Παρ 'όλα αυτά, η ικανότητα επίτευξης συμφωνίας έχει όρια, ιδιαίτερα όταν έχει ξεκινήσει μια διαιτησία. Αυτό συμβαίνει συνήθως στο στάδιο του διορισμού των διαιτητών, ειδικά όταν τα μέρη διαφωνούν σχετικά με τον πρόεδρο του διαιτητικού δικαστηρίου.

Από αυτή την άποψη, όταν τα συμβαλλόμενα μέρη επιλέγουν μια διαχειριζόμενη διαιτησία, οι κανόνες διαιτησίας ενός συγκεκριμένου διαιτητικού οργάνου εφαρμόζονται συνήθως από προεπιλογή.[1] Ωστόσο, ενδέχεται να προκύψουν δυσκολίες όταν προβλέπεται συμφωνία διαιτησίας να διαιτησία χωρίς καμία διευκρίνιση σχετικά με τους κανόνες σχετικά με το διορισμό ενός διαιτητικού δικαστηρίου. Σε τέτοιες περιπτώσεις, τα μέρη μπορούν να απευθυνθούν σε διαιτητικό όργανο που είτε θα ενεργούσε ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, ή διορίζει μια τέτοια αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, ή συχνά ζητάτε την παρέμβαση των κρατικών δικαστηρίων.[2]

Από την προοπτική της διαπραγματευτικής θεωρίας, Η επιλογή μιας αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής αντιπροσωπεύει ένα άμεσο «συνέπεια της μη συμφωνίας και, ειδικότερα το λεγόμενο BATNA (η καλύτερη εναλλακτική λύση σε μια συμφωνία με διαπραγμάτευση."[3] Όπως επεσήμανε ο ΟΟΣΑ, «Το BATNA και των δύο αμφισβητούμενων μερών είναι η επιλογή του προέδρου από την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή. Καθώς τα μέρη διαπραγματεύονται, γνωρίζουν ότι η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή θα κάνει ή θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την επιλογή σε περίπτωση αδυναμίας συμφωνίας. Εάν ένα αμφισβητούμενο μέρος πιστεύει ότι η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή θα είναι πιο δεκτική στα κριτήρια επιλογής της από το αντιτιθέμενο μέρος, μπορεί να προβεί σε παραχωρήσεις από αυτό το μέρος πριν ζητήσει την παρέμβαση της ΑΔΑ. Η αναμενόμενη δράση και οι απόψεις για την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή ενδέχεται να επηρεάσουν τα μέρη’ διαπραγματευτική θέση σε μια συμφωνημένη καρέκλα και την ικανότητά τους να κάνουν αξιόπιστα την απειλή να απομακρυνθούν από τις διαπραγματεύσεις για μια συμφωνημένη επιλογή. "[4]

Στις ακόλουθες παραγράφους, θα συζητήσουμε τις ιδιαιτερότητες ενός οργάνου διαιτησίας που συχνά λειτουργεί ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο («ICC"). ο 2018 Κανόνες του ΔΠΔ ως αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής σε UNCITRAL ή άλλες διαδικασίες διαιτησίας (ο "2018 Κανόνες ICC") ισχύουν από τότε 1 Ιανουάριος 2018.

Υπηρεσίες ICC όπως ορίζονται στο 2018 Κανόνες ICC

ο 2018 Οι κανόνες του ICC ορίζουν μια σειρά διατάξεων που επιτρέπουν «το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο ή οποιαδήποτε αρχή εντός του ICC"[5] να ενεργεί ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή είτε στα UNCITRAL Διαιτητικά Πρακτικά[6] ή άλλες διαδικασίες διαιτησίας (να ή διοικείται από άλλα διαιτητικά ιδρύματα[7]). Εκτός από την υπηρεσία διορισμού, το ICC μπορεί να παρέχει περαιτέρω διοικητικές υπηρεσίες προκειμένου να διευκολύνει UNCITRAL και Non-UNCITRAL να διαδικασία διαιτησίας.

Αυτές οι υπηρεσίες παρατίθενται στο Αρθρο 8(1) απο 2018 Κανόνες ICC, το οποίο έχει ως εξής::

Το Δικαστήριο μπορεί να παρέχει μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες υπηρεσίες, όπως ζητήθηκε:

1. ένα) συντήρηση του αρχείου;
2. σι) βοηθήστε με τις διοικητικές διευθετήσεις για συναντήσεις και ακροάσεις;
3. ντο) βοήθεια με την κοινοποίηση εγγράφων και αλληλογραφίας;
4. ρε) Διαχειριστείτε κονδύλια που σχετίζονται με διαιτητές και διοικητικούς γραμματείς;
5. μι) Διαχειριστείτε τα κεφάλαια που σχετίζονται, μεταξύ άλλων, σε ειδικούς, ακροάσεις, και λογαριασμούς μεσεγγύησης;
6. φά) δοκιμασμένα σχέδια εγγράφων του διαιτητικού δικαστηρίου για τυπογραφικά, γραμματικά και παρόμοια λάθη; και
7. σολ) να εκτελέσει οποιεσδήποτε άλλες υπηρεσίες για τις οποίες ενδέχεται να έχουν συμφωνήσει τα μέρη.

Διαδικασία επιλογής του ICC ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή

Όταν τα μέρη δεν έχουν συμφωνήσει στη συμφωνία διαιτησίας τους ότι το ΔΠΔ θα ενεργεί ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, κάθε συμβαλλόμενο μέρος σε διαιτησία έχει το δικαίωμα να στείλει αίτηση στη Γραμματεία του ICC που ζητά τέτοιες υπηρεσίες. Με την παραλαβή της αίτησης, η Γραμματεία ενημερώνει το άλλο μέρος / μέρη. Η εφαρμογή διέπεται από Αρθρο 4(1), που διαβάζει:

1. Όταν ζητάτε από το ICC να ενεργήσει σύμφωνα με τους Κανόνες, ένα μέρος υποβάλλει αίτηση (η εφαρμογή") στη Γραμματεία σε οποιοδήποτε από τα γραφεία της σύμφωνα με τους εσωτερικούς κανόνες. Η Γραμματεία ενημερώνει το άλλο ή τα μέρη, και τυχόν διαιτητές, εάν ισχύει, της παραλαβής της αίτησης και της ημερομηνίας αυτής της απόδειξης.

Αρθρο 4(2) δηλώνει ότι η ημερομηνία παραλαβής της αίτησης από τη Γραμματεία του ICC αντιστοιχεί στην ημερομηνία κατά την οποία το ICC καλείται να ενεργήσει βάσει της 2018 Κανόνες:

2. Η ημερομηνία παραλαβής της αίτησης από τη Γραμματεία, για όλους τους σκοπούς, θεωρείται η ημερομηνία κατά την οποία το ICC καλείται να ενεργήσει σύμφωνα με τους Κανόνες.

Η αίτηση περιέχει τις ακόλουθες πληροφορίες (Αρθρο 4(3)):

1. ένα) το όνομα στο πλήρες, περιγραφή, διεύθυνση και άλλα στοιχεία επικοινωνίας καθενός από τα μέρη;
2. σι) το όνομα στο πλήρες, περιγραφή, διεύθυνση και άλλα στοιχεία επικοινωνίας οποιουδήποτε προσώπου που εκπροσωπεί οποιοδήποτε από τα μέρη, αν είναι γνωστό;
3. ντο) το όνομα στο πλήρες, περιγραφή, διεύθυνση και άλλα στοιχεία επικοινωνίας οποιουδήποτε διαιτητή, εάν ισχύει;
4. ρε) την ειδοποίηση της διαιτησίας και οποιαδήποτε απάντηση στην ανακοίνωση της διαιτησίας, όπως αναφέρεται αντίστοιχα στα άρθρα 3 και 4 των κανόνων της UNCITRAL, στα UNCITRAL Διαιτητικά Πρακτικά; ή οποιοδήποτε ισοδύναμο έγγραφο στα Άλλα Διαιτητικά Πρακτικά;
5. μι) τυχόν σχετικές συμφωνίες και,συγκεκριμένα, τη συμφωνία διαιτησίας(μικρό);
6. φά) τυχόν ισχύοντα χρονικά όρια;
7. σολ) όλα τα σχετικά στοιχεία και τυχόν παρατηρήσεις ή προτάσεις σχετικά με τον τόπο της διαιτησίας, τους εφαρμοστέους κανόνες δικαίου και τη γλώσσα της διαιτησίας;
8. η) περιγραφή των ζητούμενων υπηρεσιών;
9. Εγώ) σε περίπτωση πρόκλησης διαιτητή, τους λόγους ή τη βάση για την πρόκληση;
10. ι) οποιοδήποτε αίτημα για πάγιο κόστος για πολλαπλές υπηρεσίες σύμφωνα με το Παράρτημα των Κανόνων (το "Παράρτημα"), εάν ισχύει; και
11. κ) οποιεσδήποτε άλλες πληροφορίες που ο Αιτών θεωρεί κατάλληλες.

Κόστος του ICC που ενεργεί ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή

Συμφωνώς προς Αρθρο 12(1) απο 2018 Κανόνες και άρθρο του ICC 1 του προσαρτήματος τους, «κάθε αίτηση συνοδεύεται από μη επιστρέψιμη χρέωση κατάθεσηςΠου ανέρχεται σε USD 5,000.00.

ο 2018 Οι κανόνες ICC προβλέπουν δύο μεθόδους τιμολόγησης για τις προαναφερόμενες υπηρεσίες (Αρθρο 2 του προσαρτήματος): είτε ως σταθερό τέλος για κάθε υπηρεσία που παρέχεται ξεχωριστά, ή ως ενιαίο πάγιο τέλος για πολλές υπηρεσίες.

Το κόστος για τις συγκεκριμένες υπηρεσίες είναι αρκετά λογικό και αναφέρεται στο Αρθρο 3 του προσαρτήματος ως εξής:

Αρθρο 4 του προσαρτήματος προβλέπει ότι, εάν τα συμβαλλόμενα μέρη επιλέξουν ένα, σταθερό τέλος για πολλαπλές υπηρεσίες, το ποσό του θα είναι μεγαλύτερο, ισούται με εύρος μεταξύ USD 90,000.00 και USD 150,000.00.

Αρθρο 12(2) απο 2018 Οι κανόνες του ICC προβλέπουν ότι «μετά την παραλαβή της αίτησης, ο Γενικός Γραμματέας καθορίζει προκαταβολή στα έξοδα".

Αναφέρεται περαιτέρω στο Αρθρο 12(3) ότι, σε περίπτωση που οι υπηρεσίες ICC ζητούνται από ένα μόνο μέρος, «η προκαταβολή επί των εξόδων καταβάλλεται πλήρως από τον εν λόγω συμβαλλόμενο, εκτός αν συμφωνηθεί διαφορετικά.Εάν μια τέτοια Αίτηση υποβάλλεται από περισσότερα από ένα μέρη, «η προκαταβολή επί των εξόδων καταβάλλεται σε ίσες μετοχές, εκτός αν συμφωνηθεί διαφορετικά."

Τελικά, εάν ένα ή περισσότερα μέρη δεν καταβάλουν το μερίδιο της προκαταβολής τους στο κόστος, “ο Γενικός Γραμματέας μπορεί να καθορίσει προθεσμία εντός της οποίας ο Αιτών ή τα μέρη, ανάλογα με την περίπτωση, πρέπει να συμμορφωθούν, ελλείψει του οποίου το αρχείο θα κλείσει με την επιφύλαξη του δικαιώματος οποιουδήποτε μέρους να υποβάλει το ίδιο αίτημα αργότερα σε άλλη Αίτηση." (Αρθρο 12(4))

Προτεινόμενη ρήτρα μοντέλου

Τα συμβαλλόμενα μέρη διαθέτουν δικαίωμα να ζητήσουν από το ΔΠΔ να ενεργήσει ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή ανά πάσα στιγμή. Ωστόσο, για να αποφευχθεί οποιαδήποτε διαφωνία ως προς αυτό, όταν μια διαφορά έχει ήδη κρυσταλλωθεί, Μπορούν να εισαγάγουν το ακόλουθο μοντέλο ρήτρα στη σύμβασή τους από την αρχή :

Το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο («ICC») ενεργεί ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή σύμφωνα με τους κανόνες του ΔΠΔ ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή σε UNCITRAL ή σε άλλες διαδικασίες διαιτησίας.

Ζουζάνα Βισούντιλοβα, Aceris Law LLC

[1] Για παράδειγμα, Κανόνας 11.3 απο 2016 Κανόνες SIAC προβλέπει ότι «εκτός εάν τα μέρη έχουν συμφωνήσει για άλλη διαδικασία διορισμού του τρίτου διαιτητή, ή εάν μια τέτοια συμφωνημένη διαδικασία δεν οδηγεί σε διορισμό εντός της προθεσμίας που συμφωνήθηκε από τα μέρη ή ορίστηκε από τον Έφορο, Ο Πρόεδρος διορίζει τον τρίτο διαιτητή, ποιος θα είναι ο προεδρεύων διαιτητής."

[2] Για παράδειγμα Αρθρο 9.3 των κανόνων της UNCITRAL προβλέπει ότι «αν μέσα 30 ημέρες μετά τον διορισμό του δεύτερου διαιτητή, οι δύο διαιτητές δεν συμφώνησαν για την επιλογή του προεδρεύοντος διαιτητή, ο προεδρεύων διαιτητής διορίζεται από την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή με τον ίδιο τρόπο που θα διοριζόταν ένας μοναδικός διαιτητής βάσει του άρθρου 8." Επιπλέον, Άρθρα 6.1 και 6.2 δηλώστε ότι "uεκτός εάν τα μέρη έχουν ήδη συμφωνήσει για την επιλογή μιας αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής, ένα πάρτι μπορεί ανά πάσα στιγμή να προτείνει το όνομα 9 ή ονόματα ενός ή περισσοτέρων ιδρυμάτων ή προσώπων, συμπεριλαμβανομένου του Γενικού Γραμματέα του Μόνιμου Διαιτητικού Δικαστηρίου στη Χάγη (εφεξής αποκαλείται «PCA»), ένας εκ των οποίων θα λειτουργούσε ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή […] Εάν όλα τα μέρη δεν έχουν συμφωνήσει σχετικά με την επιλογή μιας αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής 30 ημέρες μετά από πρόταση που υποβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 έχει ληφθεί από όλα τα άλλα μέρη, οποιοδήποτε μέρος μπορεί να ζητήσει από τον Γενικό Γραμματέα της ΣΕΣΣ να ορίσει την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή."

[3] ρε. Gaukrodger, «Διορισμός Αρχών και Επιλογή Διαιτητών στην επίλυση διαφορών επενδυτών-κρατών: Μια επισκόπηση", Έγγραφο διαβούλευσης του ΟΟΣΑ, Μάρτιος 2018, Π. 18, ¶ 41.

[4] ρε. Gaukrodger, «Διορισμός Αρχών και Επιλογή Διαιτητών στην επίλυση διαφορών επενδυτών-κρατών: Μια επισκόπηση", Έγγραφο διαβούλευσης του ΟΟΣΑ, Μάρτιος 2018, Π. 18, ¶ 41.

[5] Αρθρο 1.1 απο 2018 Κανόνες ICC. Επίσης, για τους σκοπούς του 2018 Κανόνες ICC, Η αρχή εντός του ICC περιλαμβάνει «μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος και ο γενικός γραμματέας του ICC, ο Πρόεδρος και ο Γενικός Γραμματέας του Δικαστηρίου, και εθνικές επιτροπές και ομάδες του ICC", Αρθρο 2(β).

[6] Για τους σκοπούς του 2018 Κανόνες ICC, Τα UNCITRAL Διαιτητικά Πρακτικά ορίζονται ως «ad hoc διαδικασία διαιτησίας που διεξάγεται σύμφωνα με τους κανόνες διαιτησίας της UNCITRAL", Αρθρο 2(Εγώ).

[7] Για τους σκοπούς του 2018 Κανόνες ICC, Άλλες διαδικασίες θεσμικής διαιτησίας ορίζονται ως «διαδικασίες διαιτησίας που διεξάγονται σύμφωνα με τους κανόνες ενός ιδρύματος διαφορετικού από το ICC", Αρθρο 2(iii).