رضایت در داوری سرمایه گذاری

داوری سرمایه گذاری, مانند هر داوری, موجودی از قرارداد است. طرفی که پرونده را به مرکز بین المللی حل اختلافات سرمایه گذاری ارسال می کند (مرکز") بنابراین باید اطمینان حاصل کند که مخالفان خود رضایت داوری داده اند. این مقاله به پاسخچی, چگونه, و وقتی کهرضایت در داوری سرمایه گذاری.

"رضایت" چیست?

مقاله 25(1) کنوانسیون ICSID تأسیس می کند "رضایت"برای ارائه اختلافات به مرکز:

صلاحیت مرکز باید به هرگونه اختلاف قانونی که مستقیماً ناشی از یک سرمایه گذاری باشد ، گسترش یابد [...] که طرفین اختلاف اختلاف به صورت کتبی موافقت می کنند به مرکز ارائه دهند.[1]

زیرا طبق این کنوانسیون ، شکل رضایت بخش باز است, سه روش برای رضایت کامل بوجود آمده است: از طریق قرارداد, از طریق مقررات داخلی یا از طریق پیمان.

رضایت طبق قرارداد

برای قراردادها, این عبارت باید سطح حداقل رضایت را در بر بگیرد که دامنه اختلاف در ICSID را در بر می گیرد.[2] همه توافقات داوری لازم نیست در یک سند باشند, با این حال. در حقیقت, بسیاری از دادگاهها با تکیه بر شبکه ای از توافق های مربوطه ، رضایت خود را حفظ کرده اند, برخی از این بندها شامل بندهای داوری نبودند.[3] بدین ترتیب, تمرکز بر نحوه ظاهر شدن یک سند نیست بلکه به نحوه خواندن آن در متن رابطه کلی طرفین می پردازد.

رضایت از طریق قانون ملی

راه دیگری که در آن دولتهای میزبان اغلب مجبور به داوری می شوند از طریق قوانین ملی آن است, از جمله کدهای سرمایه گذاری و قوانین مشابه. مانند جمله قرارداد, طرفین باید به طور واضح توافق کنند که داوری کنند; زبان دعوتی مانند "همچنین ممکن است موافقت کند"ناکافی است.[4]

موافقت با پیمان

روش سوم رضایت تحت پیمان بین المللی است, اغلب به شکل پیمان سرمایه گذاری دو جانبه ("BIT"). این رویکرد به سرمایه گذاران این حق را می دهد كه مشاجره كنند بسیاری از اختلافات ناشی از طیف گسترده ای از مقامات دولتی حتی اگر توافق خاصی منعقد نشده باشد..[5] همانطور که نمودار زیر نشان می دهد, این محبوب ترین روش برای جلب رضایت است:

دامنه رضایت

دامنه رضایت نیز ضروری است. یک کشور آزاد است که رضایت خود را برای موضوعات خاص محدود کند, مانند میزان غرامت برای سلب مالکیت[7] یا اختلافات در مورد منابع طبیعی فقط.[8]

سرمایه گذاران نیز باید با داوری موافقت کنند. بر خلاف ترتیبات قراردادی سنتی, جایی که رضایت از توافق طرفین دلالت دارد, سرمایه گذار می تواند رضایت کامل یا با مطرح کردن یک ادعا (به عنوان مثال, تشکیل پرونده برای داوری) یا اطلاع رسانی از طریق ‘ماشهنامه قبل از تشکیل پرونده.

مهم است, تاریخ تشکیل پرونده بر عوامل زمانبندی خاصی تأثیر می گذارد, از جمله ملیت سرمایه گذار, برگشت ناپذیر بودن رضایت هر یک از طرفین,[9] و محرومیت از سایر راه حلهای قانونی موجود.[10]

شرایط رضایت

قبل از شروع داوری, سرمایه گذاران باید از شرایط مختلف پیش شرطی آگاه باشند که ممکن است رضایت را محدود کند.

شرط اول انتظار است (یا ‘آرام شدن،) دوره ها. اینها به طور کلی احزاب را ملزم می کنند تا در یک دوره معین مذاکرات حل و فصل کنند, اغلب به مدت شش ماه. موارد تقسیم شده است, با این حال, در توصیف این الزام قبل از اختلاف به عنوان یک قاضی[11] موضوع یا صرفاً یک رویه.[12]

یک سرمایه گذار می تواند با وارد کردن حسن نیت خود به دنبال حل و فصل با نمایندگان ایالتی و ارسال مجدد نامه بعداً در این نامه از این مسئله دور بماند. (نشانگر تلاشهای نیکوکارانه آن برای دستیابی به توافق) اگر پاسخی دریافت نكرد.

بسیاری از BIT شامل ‘چنگال در جادهبندها. به اختصار, اگر یک طرف داوری را برای دادخواست محلی انتخاب کند, سپس یک دادگاه مطابق با پرونده دوم مانع خواهد شد تنها دلیل اصول. به ویژه, بسته به زبان پیمان ، مراحل اداری ممکن است به دادخواست محلی نباشد.

علاوه بر این, برخلاف قانون بین الملل عمومی عمومی, یک طرف معمولاً نیازی به فرار از درمانهای محلی ندارد مگر اینکه مشخص شود.[13]

اگر BIT نیاز به دادخواست داخلی دارد, موارد قبلی سؤال جالبی را مطرح کرده است: آیا سرمایه گذاران می توانند از شرط مقدماتی از طریق کشور مورد علاقه خودداری کنند ("MFN") بندهایی برای ایجاد رضایت?

دادگاه ها و دست اندرکاران به شدت بر سر این موضوع اختلاف دارند.[14] زبان معاهده خاص بسیار مهم است. چند مورد تأیید کرده اند که رضایت نمی تواند از طریق پیمان دیگری بوجود آمده باشد ، مگر اینکه زبان MFN به طور واضح و بدون شک قصد گنجاندن آن را داشته باشد..[15]

انصراف از کنوانسیون ICSID و مسائل مربوط به رضایت

در دهه اخیر, بولیوی, اکوادور, و ونزوئلا کنوانسیون ICSID را محکوم کرد.[16] به دلیل یک دوره موقت شش ماهه بین اعلامیه کتبی و ابطال اثر, مدعیان توانستند اعلان پست را تحت BIT قابل اجرا ارائه دهند.

با این حال, در چنین مواردی دو نظریه رقابت در مورد رضایت وجود دارد. در مورد اول, رضایت دوجانبه است, نیازمند (1) پیشنهاد BIT از رضایت و (2) پذیرش از طریق درخواست داوری یا نامه تحریک کننده. نظریه دوم صرفاً به رضایت دولت در BIT احتیاج دارد, که نمی تواند ابطال شود و تحت تأثیر قرار نمی باشد.