Η κατάθεση διαιτησιών βάσει πολλαπλών συμφωνιών διαιτησίας, περιέχεται σε δύο (ή περισσότερο) χωριστές συμβάσεις, σε μια διαιτησία μπορεί να είναι δυνατή, αλλά πρέπει να γίνει με προσοχή.
Η ανάπτυξη μεγάλων έργων στους τομείς της μηχανικής, κατασκευή, πετρέλαιο και φυσικό αέριο, και η εξόρυξη συχνά δημιουργεί καταστάσεις όπου σχετικές διαφορές σχετικά με ένα μεμονωμένο έργο αφορούν πολλαπλές συμβάσεις με πολλαπλές συμφωνίες διαιτησίας. Ανεξάρτητα από το αν στηρίζονται αρχικά διαφορετικές συμφωνίες διαιτησίας αίτημα για διαιτησία (ονομάζεται σύνθετο αίτημα για διαιτησία), ή ενοποίηση ζητείται αργότερα στη διαιτητική διαδικασία, Υπάρχουν πλεονεκτήματα της ομαδοποίησης διαφορετικών διαφορών που σχετίζονται με το ίδιο έργο σε μία διαδικασία διαιτησίας.
Η επίλυση όλων των σχετικών ζητημάτων σε μία διαδικασία θα είναι συνήθως πιο αποτελεσματική και οικονομική, απαιτούν την πληρωμή λιγότερων διαιτητών και άλλων δαπανών. Μια μόνο διαδικασία εξαλείφει επίσης την πιθανότητα σύγκρουσης βραβείων, καθώς διαφορετικά διαιτητικά δικαστήρια μπορούν να αποφασίσουν διαφορετικά, ακόμη και βάσει παρόμοιων προτύπων γεγονότων. Εξάλλου, Η επίλυση διαφορών σε μία μόνο διαδικασία μπορεί να επιτρέψει στο διαιτητικό δικαστήριο ή τον μοναδικό διαιτητή να έχει καλύτερη κατανόηση των υποκείμενων γεγονότων, που μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα του τελικού βραβείου που παρέχεται.
Υπάρχουν παγίδες που πρέπει να ληφθούν υπόψη πριν από την έναρξη διαιτητικών συμβάσεων, ωστόσο.
Υποβολή διαιτησιών βάσει διαφορετικών συμφωνιών διαιτησίας και προσέγγιση των εθνικών δικαστηρίων
Παρά τα πλεονεκτήματα της επίλυσης μιας διαφοράς που περιλαμβάνει πολλαπλές συμβάσεις με μία μόνο διαδικασία, Η προσέγγιση των εθνικών δικαστηρίων ως προς το ζήτημα της ενοποίησης είναι ασυνεπής, ειδικά όταν ένα μέρος επιδιώκει να κινήσει μία μόνο διαιτησία βάσει δύο συμφωνιών διαιτησίας, αντί να προσπαθούμε να ενοποιήσουμε δύο υπάρχουσες διαιτησίες.
Σε Α v Β [2017] EWHC 3416 (Κομ), για παράδειγμα, το Ανώτατο Δικαστήριο της Αγγλίας και της Ουαλίας έκρινε ότι ένα μόνο αίτημα για διαιτησία στο πλαίσιο διαφορών που προέκυψαν από δύο χωριστές συμφωνίες διαιτησίας σε μια LCIA Διαιτησία ήταν άκυρη. Το δικαστήριο έκρινε ότι ένα αίτημα για διαιτησία περιείχε απαράδεκτα δύο αξιώσεις βάσει δύο πανομοιότυπων συμφωνιών διαιτησίας, περιέχονται σε δύο διαφορετικές συμβάσεις, αν και είναι συνδεδεμένο.
Το δικαστήριο βασίστηκε στην ανάλυσή του Αρθρο 1 απο 2014 Κανόνες διαιτησίας LCIA ("Κανόνες LCIA") και διαπίστωσε ότι η επαναλαμβανόμενη χρήση λέξεων όπως «διαμάχη", «διαιτησία", «τη συμφωνία διαιτησίας"Στις μοναδικές τους μορφές έδειξαν ότι οι Κανόνες LCIA δεν προβλέπουν την έναρξη πολλαπλών διαιτησιών με ένα μόνο αίτημα διαιτησίας.. Σύμφωνα με το Ανώτατο Δικαστήριο, ήταν "εντελώς απλόΌτι οι Κανόνες LCIA το θεωρούν αυτό (Εγώ) ένα μόνο αίτημα για διαιτησία μπορεί να προκαλέσει μόνο μία διαιτησία, οι οποίες (ii) συνεπάγεται την καταβολή ενός τέλους εγγραφής, και (iii) τη σύσταση ενός διαιτητικού δικαστηρίου. Αναλόγως, το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα ήταν «αδιανόητοςΓια να συμπεράνουμε ότι το 2014 Οι Κανόνες LCIA επιτρέπουν την υποβολή δύο διαφορετικών συμφωνιών διαιτησίας σε ένα μόνο αίτημα διαιτησίας. Αυτή η απόφαση οδήγησε την LCIA να ενημερώσει τους κανόνες διαιτησίας, και άρθρο 1.2 απο 2020 Οι κανόνες LCIA επιτρέπουν πλέον ρητά την υποβολή σύνθετου αιτήματος διαιτησίας:
“1.2 A Claimant wishing to commence more than one arbitration under the LCIA Rules (είτε εναντίον ενός είτε περισσότερων ερωτηθέντων και βάσει ενός ή περισσότερων συμφωνιών διαιτησίας) μπορεί να εξυπηρετήσει ένα σύνθετο αίτημα για όλες αυτές τις διαιτησίες, υπό τον όρο ότι οι απαιτήσεις του άρθρου 1.1 συμμορφώνονται με ικανοποίηση του Δικαστηρίου LCIA για κάθε διαιτησία.”
Το αποτέλεσμα της Α v Β Η απόφαση έρχεται σε αντίθεση με την προσέγγιση που έγινε αποδεκτή σε άλλη απόφαση του αγγλικού δικαστηρίου. Σε Easybiz Investments κατά Sinograin et al. [2011] 1 Εκπρόσωπος του Lloyd's 688, κρίθηκε ότι ένα μόνο αίτημα για διαιτησία ήταν έγκυρο για την έναρξη διαιτησίας βάσει δέκα ξεχωριστών συμβάσεων, το καθένα περιέχει διαφορετική συμφωνία διαιτησίας. Η διαφορά μεταξύ Α v Β και Το Biz έγκειται στο γεγονός ότι το τελευταίο ήταν να διαιτησία. Ως εκ τούτου, δεν εφαρμόστηκαν θεσμικοί κανόνες, πόσο μάλλον το 2014 Κανόνες LCIA.
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας αποφάσισε ότι ήταν έγκυρη η υποβολή ενός μόνο αιτήματος για διαιτησία για διάφορες αξιώσεις βάσει πανομοιότυπων συμφωνιών διαιτησίας.. Ετσι, ένα βραβείο δεν μπορούσε να παραμεριστεί σε αυτόν τον λόγο.[1] Το Ιταλικό Ανώτατο Δικαστήριο το κατάλαβε αυτό όσο (Εγώ) τα μέρη είναι τα ίδια, (ii) οι συμβάσεις συνδέονται και (iii) οι συμφωνίες διαιτησίας είναι πανομοιότυπες, η αρχή της καλής πίστης δικαιολογεί την ενοποίηση σε μία μόνο διαδικασία.
Στον Καναδά, το Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανικής Κολομβίας αποφάσισε South Coast British Columbia Transportation Authority κατά. BMT Fleet Technology Ltd[2], ωστόσο, ότι ένα μόνο αίτημα για διαιτησία που υποβλήθηκε σε περισσότερες από μία συμφωνίες διαιτησίας δεν ήταν έγκυρο. Ωστόσο, το καναδικό δικαστήριο βρήκε μια άλλη λύση, κρίνοντας ότι το διαιτητικό όργανο που διαχειρίζεται την υπόθεση (ο Διεθνές εμπορικό κέντρο διαιτησίας της Βρετανικής Κολομβίας) είχε τη δύναμη να χωρίσει τη διαφορά σε ξεχωριστή, έγκυρες διαδικασίες.
Αυτές οι αποφάσεις δείχνουν ότι η πιθανότητα να βασίζονται σε δύο ή περισσότερες συμφωνίες διαιτησίας στο ίδιο αίτημα για διαιτησία θα εξαρτηθεί από τους όρους των ρητρών διαιτησίας., το εφαρμοστέο δίκαιο και εάν προβλέπουν θεσμικά ή να διαιτησία. Σε περίπτωση που η διαιτησία είναι θεσμική, τα συμβαλλόμενα μέρη και οι σύμβουλοι πρέπει να λάβουν υπόψη ότι η υποβολή πολλαπλών συμφωνιών διαιτησίας σε ένα μόνο αίτημα διαιτησίας μπορεί να είναι έγκυρη βάσει ορισμένων κανόνων, αλλά άκυρη υπό άλλους.
Πολλαπλές συμφωνίες διαιτησίας και οι κανόνες των διαιτητικών οργάνων
Αρθρο 9 των κανόνων διαιτησίας του ICC προβλέπει ρητά ότι οι αξιώσεις που προκύπτουν από ή σε σχέση με περισσότερες από μία συμβάσεις μπορούν να υποβάλλονται σε μία μόνο διαιτησία ανεξάρτητα από το εάν διατυπώνονται βάσει μίας ή περισσότερων από μία συμφωνίας διαιτησίας.
“Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 6(3)–6(7) και 23(4), αξιώσεις που προκύπτουν από ή σε σχέση με περισσότερες από μία συμβάσεις μπορούν να υποβληθούν σε μία μόνο διαιτησία, ανεξάρτητα από το αν τέτοιες αξιώσεις υποβάλλονται βάσει μίας ή περισσοτέρων συμφωνιών διαιτησίας βάσει των κανόνων.”
Γενικά, το Δικαστήριο του ΔΠΔ θα αποδεχθεί την κατάθεση διαφορετικών συμφωνιών διαιτησίας σε μία μόνο διαδικασία, εάν πληρούνται τα ακόλουθα κριτήρια:
- όλες οι συμβάσεις πρέπει να έχουν υπογραφεί από τα ίδια μέρη;
- όλες οι συμβάσεις πρέπει να αφορούν την ίδια οικονομική συναλλαγή; και
- οι ρήτρες επίλυσης διαφορών που περιέχονται στις συμβάσεις πρέπει να είναι συμβατές.
Στο ίδιο πνεύμα, Αρθρο 14(1) απο 2017 Κανόνες διαιτησίας του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Στοκχόλμης (SCC) επιτρέπει ρητά την υποβολή αξιώσεων που προκύπτουν ή σε σχέση με περισσότερες από μία συμβάσεις σε μία διαιτησία.
“Τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να υποβάλουν αξιώσεις που προκύπτουν από ή σε σχέση με περισσότερες από μία συμβάσεις σε μία διαιτησία.”
Επίσης, ο 2015 Διεθνής Επιτροπή Διαιτησίας Οικονομικής και Εμπορίου της Κίνας (CIETAC) Κανόνες διαιτησίας προμηθεύω, στο άρθρο 14, ότι ένας ενάγων μπορεί να κινήσει μία μόνο διαιτησία σχετικά με διαφορές που προκύπτουν από ή σε σχέση με πολλαπλές συμβάσεις, εάν πληρούνται τα ακόλουθα κριτήρια:
- οι συμβάσεις συνδέονται και εμπλέκουν τα ίδια μέρη καθώς και νομική σχέση ίδιας φύσης;
- οι διαφορές προκύπτουν από την ίδια συναλλαγή ή την ίδια σειρά συναλλαγών; και
- οι συμφωνίες διαιτησίας είναι πανομοιότυπες ή συμβατές.
Αρθρο 29 απο 2018 Κανόνες Διακυβερνητικής Διαιτησίας της HKIAC, με τη σειρά, εγκρίνει την υποβολή ταυτόχρονων αξιώσεων υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται τρεις προϋποθέσεις:
- Ένα κοινό ζήτημα νόμου ή γεγονότος προκύπτει βάσει κάθε συμφωνίας διαιτησίας που οδηγεί στη διαιτησία;
- τα δικαιώματα απαλλαγής που απαιτούνται αφορούν, ή προκύπτουν από, την ίδια συναλλαγή ή μια σειρά σχετικών συναλλαγών; και
- οι συμφωνίες διαιτησίας βάσει των οποίων διατυπώνονται οι εν λόγω αξιώσεις είναι συμβατές.
Ορισμένοι κανόνες διαιτησίας, Όπως κανόνες διαιτησίας του Επιμελητηρίου Διαιτησίας και Διαμεσολάβησης του Λονδίνου (LCAM) μην το προβλέψετε, ωστόσο, απαιτούν την κατάθεση χωριστών διαιτησιών. Σαν το 2014 Κανόνες LCIA, απλώς κάνουν αναφορά στη διαιτησία “συμφωνία” στο ενικό, Επομένως, μην επιτρέπετε σύνθετα αιτήματα διαιτησίας.
Για τέτοια ιδρύματα, και πράγματι οποιοδήποτε ίδρυμα όπου δεν επιτρέπονται ρητά σύνθετα αιτήματα διαιτησίας, Είναι συνεπώς συνετό να υποβάλετε ξεχωριστά αιτήματα διαιτησίας βάσει κάθε συμφωνίας διαιτησίας και, στη συνέχεια, να ζητήσετε ενοποίηση.
[1] Aliman Real Estate του Geon, Roberto Gufler & C.S.A.S., β. Meridiana Costruzioni srl., Ακυρωτικό Δικαστήριο, 25 Ενδέχεται 2007.
[2] South Coast British Columbia Transportation Authority κατά. BMT Fleet Technology Ltd., 2018 BCCA 468 (2018-12-11)