Incoterms مجموعه ای از قوانین تجاری / بازرگانی است که توسط این قانون تنظیم شده است اتاق بازرگانی بین المللی ("ICC") که در قراردادهای فروش بین المللی استفاده می شود.[1] اینکوترم ها قوانین اجباری نیستند – برای آنها اثر حقوقی دریافت می کند, آنها باید صریحاً توسط طرفین در قراردادشان درج شوند. در بندهای زیر, پس از تشریح طبقه بندی Incoterms, ما ویژگی های اصلی Incoterms مورد استفاده برای همه حالت های حمل و نقل را شرح خواهیم داد, و همچنین از آنهایی که فقط برای حمل و نقل هوایی از طریق دریا و دریا استفاده می شود. ما همچنین تغییرات Incoterms را شرح خواهیم داد 2020 قوانین.
طبقه بندی Incoterms
اینکوترم ها به چهار دسته اصلی تقسیم می شوند: ه, ف, C و D.
دسته E (عزیمت، خروج), که شامل تنها یک اصطلاح تجاری است, یعنی. EXW (آثار سابق).
دسته F (حمل اصلی بدون پرداخت), که شامل سه اصطلاح تجارت است:
- FCA (حمل رایگان)
- FAS (رایگان در کنار کشتی)
- FOB (بدون هزینه حمل تا روی وسیله نقلیه)
دسته C (کالای اصلی پرداخت شده), که شامل چهار اصطلاح تجارت است:
- CPT (کالسکه پرداخت شده به)
- CIP (حمل و بیمه پرداخت شده به)
- CFR (هزینه و بار)
- CIF (هزینه, بیمه و باربری)
دسته D (ورود), که شامل سه اصطلاح تجارت است:
- DAP (تحویل در محل)
- DPU (در محل بارگیری تحویل داده شد)
- DDP (تحویل وظیفه پرداخت شده)
چهار دسته فوق نیز می توانند طبق وسایل حمل و نقل طبقه بندی شوند:
- incoterms برای هر نوع حمل و نقل: EXW, FCA, CPT, CIP, DPU, DAP و DDP;
- incoterms فقط برای حمل و نقل هوایی از طریق دریا و داخل کشور: FAS, FOB, CFR و CIF.
هر Incoterm شامل مجموعه ای از قوانین تفسیر برای تعهدات هر دو فروشنده است (A1-A10) و خریدار (B1-B10) پوشش موارد زیر:
- A1 / B1 – تعهدات عمومی,
- A2 / B2 - تحویل,
- A3 / B3 – انتقال خطرات,
- A4 / B4 - کالسکه,
- A5 / B5 - بیمه,
- A6 / B6 - سند تحویل / حمل و نقل,
- A7 / B7 - ترخیص کالا از گمرک صادرات / واردات,
- A8 / B8 - بررسی / بسته بندی / مارک,
- A9 / B9 - تخصیص هزینه ها, و
- A10 / B10 - اطلاعیه ها.
ویژگی های اصلی Incoterms مورد استفاده برای همه حالت های حمل و نقل
EXW اینکوترم (آثار سابق)
EXW Incoterm حداقل حداقل تعهدات را به فروشنده تحمیل می کند. مخصوصاً, فروشنده به سادگی موظف است کالای مورد نظر را در محلی به نام تحویل که معمولاً محل کار فروشنده است ، به خریدار تحویل دهد., اما می تواند هر مکان خاص مانند یک انبار باشد, کارخانه, و غیره., و در مدت توافق شده مشخص شده در قرارداد.[2] لازم نیست فروشنده کالا را روی هر وسیله نقلیه خاص بارگیری کند یا کالا را برای صادرات ترخیص کند. در صورتی که محل تحویل در قرارداد مشخص نشده باشد, یا اگر چندین محل زایمان پیش بینی شده باشد, "فروشنده ممکن است نقطه‌ای را انتخاب کند که متناسب با هدف خود باشد."[3] در اصل, تا زمانی که کالا مطابق آنچه در قرارداد فروش مشخص شده است تحویل داده نشود, فروشنده کلیه خطرات از بین رفتن یا آسیب دیدن کالا را تحمل می کند. پس از تحویل, چنین ریسکی به طور خودکار به خریدار منتقل می شود. در مورد هر هزینه مربوط به کالاها - تا زمان تحویل کالا نیز همین مسئله صادق است, هزینه ها توسط فروشنده تحمل می شود; بعد از زایمان, توسط خریدار.
چندین نویسنده اظهار داشتند که EXW Incoterm برای داخلی مناسب تر است (و بین المللی نیست) تجارت[4] و اشاره کرد که "معمولاً در حمل و نقل پیک هنگام پیک حمل و نقل از محل مشتری و بارگیری کامیون مخصوص پیک مورد استفاده قرار می گیرد. شرایط پرداخت برای معاملات EXW معمولاً به صورت پیش پرداخت و حساب باز است."[5]
همانطور که در راهنمای ICC در مورد Incoterms ذکر شده است 2010, احزاب گاهی اوقات اصطلاح "لود شده"به دنبال مراجعه به EXW Incoterm, یعنی, EXW بارگیری شد, در قرارداد فروش آنها. چنین افزودنی معمولاً برای افزایش مسئولیت عملیات بارگیری انجام می شود. با این حال, بدون روشن شدن بیشتر, گفتن اینکه آیا چنین اصطلاحاتی به معنی "در معرض خطر فروشنده است" یا "در معرض خطر خریدار قرار دارد"[6] و در صورت اختلاف اختلاف در معرض تفسیر است. بر این مبنا, اگر "لود شده"به معنای افزایش بدهی به فروشنده است, طرفین ممکن است در نظر بگیرند که FCA Incoterm را درج کنند (دیدن زیر), و نه EXW, در قرارداد آنها. با این حال, آنها باید در نظر داشته باشند که FCA Incoterm الزام می کند که کالای صادراتی را نیز از طرف فروشنده تحویل دهد.. [7]
FCA Incoterm (حمل رایگان)
تحت FCA Incoterm, تحویل کالا به شرح زیر است:
- هنگامی که محل تحویل نام شده محل فروشندگان است, وقتی کالا بر روی وسیله نقلیه حمل و نقل که توسط خریدار تنظیم شده است ، کالا تحویل می شود;
- هنگامی که محل تحویل نامگذاری شده در جای دیگری باشد, به عنوان مثال, انبار یا کارخانه, و غیره., هنگام تحقق الزامات زیر ، کالا تحویل می شود: پس از بارگیری در وسیله نقلیه حمل و نقل فروشنده, آنها به مکان نامگذاری شده می رسند, آماده تخلیه از وسیله نقلیه حمل و نقل فروشنده هستند و در اختیار حامل معرفی شده توسط خریدار قرار می گیرد.[8]
در مورد حامل, معمولاً "بنگاهی که خود کالا یا مسافر را برای کرایه حمل می کند, به جای اینکه فقط برای چنین حمل و نقل تنظیم شود. نمونه ها یک خط حمل و نقل هستند, شرکت حمل و نقل هوایی, یا راه آهن. در اصطلاح FCA, با این حال, شرکت مخابراتی می تواند توسط هر شخصی که با قرارداد "متعهد به انجام یا تهیه" اینگونه خدمات است".[9]
که در 2020, چندین تعهد جدید به FCA Incoterm اضافه شد. مثلا, طرفین ممکن است موافقت کنند که خریدار به حمل کننده دستور می دهد سند حمل و نقل را صادر کند (بارنامه) با نشان روی صفحه به فروشنده. به نوبه خود, فروشنده متعهد می شود که این سند را به خریدار ارسال کند, "برای دستیابی به تخلیه کالاها از ناوگان به صورتحساب فرود احتیاج دارد."[10]
FCA Incoterm بعلاوه فروشنده را ملزم به ترخیص کالاهای صادراتی می کند, در صورت امکان. با این حال, فروشنده هیچ تعهدی در ترخیص کالاهای وارداتی ندارد. هیچ گونه تعهد بیمه ای بر عهده فروشنده یا خریدار نیست.
CPT incoterm (کالسکه پرداخت شده به)
تحت CPT Incoterm, تحویل کالا هنگامی اتفاق می افتد که فروشنده در محل توافق شده از طرف فروشنده به آنها تحویل داده شود یا توسط فروشنده تهیه شده باشد.. بر این مبنا, فروشنده موظف به عقد قرارداد است, به هزینه آن, برای حمل کالا از محل تحویل کالا به محل مقصد كالا. وجود قرارداد حمل و نقل هیچ تاثیری در انتقال ریسک از فروشنده به خریدار ندارد که در زمان تحویل رخ می دهد, یعنی, با تحویل کالا به شرکت حمل کننده.[11] با این حال, اگر فروشنده متحمل هزینه های مربوط به بارگیری کالا در محل مقصد طبق قرارداد حمل شود, باید آنها را تحمل کند, مگر اینکه به طور دیگری توافق شود.
CPT Incoterm همچنین نیاز دارد که فروشنده کالا را برای صادرات ترخیص کند, در صورت امکان, و تمام ریسک های مربوط به آن را فرض کنید. با این حال, فروشنده هیچ تعهدی برای واردات ندارد. نه فروشنده, و نه خریدار, موظف به انعقاد قرارداد بیمه است.
CIP اینکوترم (حمل و بیمه پرداخت شده به)
تحت CIP Incoterm, فروشنده همان تعهدات مربوط به CPT Incoterm را دارد, یعنی, تحویل کالا به شرکت حمل و نقل که با فروشنده منعقد شده و کالاها را برای صادرات ترخیص کند,[12] به منظور اضافه کردن تعهدات قرارداد با بیمه به منظور پوشش در معرض خطر / خسارت خریدار کالاها از محل تحویل به, حداقل, محل مقصد.
در مورد بیمه, باید مطابق با آن ساخته شود بندها (آ) بندهای محموله موسسه, یا بندهای مشابه, و باید پوشش دهد, حداقل, قیمت قراردادی به علاوه 10%. قبل از 2020 تجدید نظر در Incoterms, تنها حداقل پوشش بیمه ای به موجب آن بندها (ج) بندهای محموله موسسه مورد نیاز بود.[13] با این حال, حتی امروز, طرفین می توانند در مورد پوشش کم توافق کنند.[14] پس از عقد قرارداد, فروشنده موظف است بیمه نامه یا گواهی نامه را به خریدار ارائه دهد.
DAP Incoterm (تحویل در محل)
این Incoterm معمولاً در مواردی مورد استفاده قرار می گیرد که طرفین مایل نیستند که فروشنده بار خطر و هزینه بارگیری را داشته باشد, برخلاف DPU Incoterm (دیدن زیر). تحت DAP Incoterm, کالاها وقتی فروشنده در اختیار وسیله نقلیه حمل و نقل قرار بگیرند که آماده بارگیری در محل مقصد یا نقطه مورد توافق در چنین مکان باشد توسط فروشنده به خریدار تحویل داده می شود., در صورت وجود.[15] برخلاف CPT / CIP Incoterms, محل تحویل و محل مقصد تحت DAP Incoterm یکسان است. از این رو, فروشنده تا زمانی که کالایی را که در بالا توضیح داده شده است در اختیار خریدار قرار ندهد ، خطر را تحمل می کند.
اگرچه وظیفه دارد قرارداد حمل را منعقد کند یا هزینه های آن را برای حمل کالا ترتیب دهد و کالاها را برای صادرات ترخیص کند (واردات نیست), فروشنده ملزم به تخلیه کالاها از وسیله نقلیه حمل و نقل در محل مقصد نیست. علاوه بر این, نه فروشنده, و نه خریدار, ملزم به عضویت قرارداد بیمه است.
DPU Incoterm (در محل بارگیری تحویل داده شد)
DPU Incoterm ویژگی جدیدی را نشان می دهد 2020 Incoterms که جایگزین DAT Incoterm شده است (به پایانه تحویل داده شد) تاسیس شده در زیر 2010 incoterms که, به نوبه خود, جایگزین DEQ Incoterm شده بود (Quay سابق تحویل داده شده است) تاسیس شده در زیر 2000 incoterms.[16]
مطابق با DPU Incoterm, تحویل کالا توسط فروشنده به خریدار در شرایطی انجام می شود که کالا از وسیله نقلیه حمل و نقل تخلیه نشده و در اختیار خریدار در محل مقصد یا در نقطه توافق شده در محل مقصد قرار گیرد., در صورت وجود. این تنها incoterm است "که فروشنده را برای بارگیری کالاها در مقصد می خواهد."[17] از نو, محل تحویل و محل مقصد تحت DPU Incoterm یکسان است. از این رو, فروشنده تا زمانی که کالاها را در محل مقصد تخلیه نکند ، خطر را تحمل می کند.
علاوه بر این, فروشنده متعهد می شود که قرارداد حمل را منعقد کند یا حمل را با هزینه شخصی خود ترتیب دهد. همچنین وظیفه دارد کالاها را برای صادرات ترخیص کند. با این حال, چنین تعهدی برای واردات تعیین نشده است. خریدار موظف است در تهیه مدارك مربوط به تشریفات ترخیص صادرات به فروشنده كمك كند, با هزینه فروشنده.
برخلاف CIP Incoterm, فروشنده (یا خریدار) هیچ تعهدی برای بیمه قرارداد تحت DPU Incoterm ندارد.
DDP Incoterm (تحویل وظیفه پرداخت شده)
تحت DDP Incoterm, در صورت قرار دادن کالا در دسترس خریدار ، قرار است کالا توسط فروشنده به خریدار تحویل داده شود, برای واردات پاک شد, در وسیله نقلیه حمل و نقل, آماده بارگیری در محل مقصد یا نقطه مورد توافق در چنین مکان است, در صورت وجود.[18] DDP Incoterm حداکثر مسئولیت را بر فروشنده تحمیل می کند زیرا تنها اینکوترم است که نیاز به ترخیص واردات از طرف فروشنده دارد.[19]
مانند موارد دیگر Incoterms, DDP Incoterm نیاز دارد که فروشنده قرارداد حمل را منعقد کند یا در غیر این صورت حمل را به هزینه خود ترتیب دهد. هیچ قرارداد بیمه ای نیست, با این حال, مورد نیاز از فروشنده / خریدار.
ویژگی های اصلی incoterms مورد استفاده برای حمل و نقل دریایی و آب های داخل کشور
FAS Incoterm (رایگان در کنار کشتی)
طبق FAS Incoterm, فروشنده کالاها را هنگام تحویل آنها در کنار کشتی / کشتی که توسط خریدار در بندر نامگذاری شده از محموله انتخاب شده است ، تحویل می دهد یا کالایی را که تحویل می گیرد تهیه می کند.[20] خطر / صدمه به کالا هنگام خرید کالا در کنار کشتی از فروشنده به خریدار منتقل می شود. فروشنده متعهد است کالا را برای صادرات ترخیص کند, واردات نیست.
فروشنده موظف به انعقاد قرارداد حمل نیست. به نوبه خود, این خریدار است که متحمل هزینه های مربوط به حمل کالا از بندر حمل و نقل شده است. در نتیجه, FAS Incoterm برای مواردی مناسب نیست که کالاها فقط به حمل کننده تحویل داده شوند, به عنوان مثال, در ترمینال کانتینر, قبل از اینکه در کنار کشتی قرار بگیرند. برای این سناریو, FAS Incoterm ذکر شده در بالا مناسب تر است.[21]
علاوه بر این, فروشنده موظف است کالاها را برای صادرات ترخیص کند (واردات نیست). نیازی به انعقاد هیچ بیمه ای نیست.
FOB اینکوترم (بدون هزینه حمل تا روی وسیله نقلیه)
تحت FOB Incoterm, هنگامی که کالایی را تحویل می گیرد که از طرف خریدار در بندر نامگذاری شده توسط محموله تحویل داده شده یا فروشنده کالایی را که تحویل می گیرد تهیه کند ، کالا توسط فروشنده به خریدار تحویل داده می شود..[22] از این رو, پس از قرار دادن کالاها در کشتی ، خطر از بین رفتن / آسیب دیدن کالا به خریدار منتقل می شود. فروشنده باید کالاها را برای صادرات ترخیص کند, واردات نیست.
مانند مورد FSA Incoterm, فروشنده هیچ تعهدی برای انعقاد قرارداد حمل ندارد. کلیه هزینه های مربوط به حمل کالا از بندر حمل و نقل شده به عهده خریدار خواهد بود.
هیچ بیمه ای تحت عنوان FOB Incoterm لازم نیست که توسط فروشنده یا خریدار منعقد شود.
CFR incoterm (هزینه و بار)
طبق CFR Incoterm, فروشنده کالاها را با قرار دادن آنها روی کشتی یا تهیه کالای تحویل داده شده به خریدار تحویل می دهد.[23] از این رو, هنگامی که کالاها روی کشتی در بندر تحویل قرار می گیرند ، خطر از بین رفتن / آسیب دیدن کالا روی خریدار تغییر می یابد., و نه بندر مقصد مانند موارد FOB Incoterm که در بالا به آن اشاره شده است.
صرف نظر از انتقال ریسک در بندر تحویل, فروشنده موظف است تا قرارداد بندر کالا را تا بندر مقصد منعقد كند. فروشنده همچنین باید کلیه هزینه های مربوط به بارگیری در بندر مقصد را که ناشی از قرارداد حمل است ، تحمل کند, مگر اینکه توافق دیگری داشته باشد. همچنین وظیفه دارد کالاها را برای صادرات ترخیص کند, واردات نیست. هیچگونه قرارداد بیمه ای از فروشنده یا خریدار الزامی نیست.
CIF incoterm (هزینه, بیمه و باربری)
رژیم CIF Incoterm بسیار شبیه به رژیم تحت CFR Incoterm است:
- هنگامی که فروشنده آنها را روی کشتی بگذارد یا آنها را از این طریق تهیه کند ، کالا را تحت CIF Incoterm تحویل می دهند;[24]
- اگرچه انتقال خطر در بندر زایمان صورت می گیرد, فروشنده موظف است تا قرارداد بندر کالا را تا بندر مقصد منعقد كند;
- فروشنده باید تمام هزینه های مربوط به تخلیه در بندر مقصد ناشی از قرارداد حمل را متقبل شود., مگر اینکه توافق دیگری داشته باشد;
- فروشنده موظف است کالاها را برای صادرات ترخیص کند, واردات نیست.
تفاوت اصلی بین CIF و CFR در شرایطی که تحت CIF Incoterm وجود دارد در اختیار فروشنده است که بیمه نامه را در مقابل خطر از دست دادن / خسارت کالا از بندر حمل و نقل به منعقد کند., حداقل, بندر مقصد. با این حال, برخلاف CIP Incoterm (بالا را ببین), فروشنده ملزم است حداقل بیمه را مطابق با آن به دست آورد بندها (ج) بندهای محموله موسسه, یا بند دیگر (نه بندها (آ) بندهای محموله موسسه همانطور که برای CIP Incoterm لازم است).[25]
نتیجه
استفاده از Incoterms در تجارت بین المللی یک پدیده گسترده است, و اختلافات اغلب به دلیل سردرگمی در مورد آنها بوجود می آید. قبل از قرار دادن اینکوترم در قرارداد, ضروری است که طرفین اطمینان حاصل کنند که اینکوترم تمام انتظارات و نیازهای آنها را در رابطه با موضوعات زیر برآورده می کند:
- آیا حمل و نقل از طریق راه دریا یا رودخانه داخلی به معنی انجام می شود یا خیر?
- چه کسی باید بیشترین خطر از دست دادن / آسیب دیدن کالا را تحمل کند – فروشنده یا خریدار? در چه مقطعی از زمان تحویل به محل مقصد باید خطر از فروشنده بر روی خریدار تغییر یابد?
- آیا نیاز به استفاده از خدمات یک شرکت حمل کننده وجود دارد? اگر چنین باشد, چه کسی باید تعهد کند که قرارداد حمل را منعقد کند - فروشنده یا خریدار?
- آیا فروشنده مسئول تخلیه کالا است?
- آیا نیاز به عضویت در قرارداد بیمه وجود دارد?
زوزانا ویسودیلوا, Aceris Law LLC
[1] ج. کوتزی, incoterms: توسعه و ماهیت حقوقی - مختصراً, 13 بررسی قانون استلنبوس 2002, پ. 116.
[2] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 20.
[3] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 23.
[4] د. م. استپلتون, V. پیشانی, د. O'Brien, EXW, FOB یا FCA ? انتخاب نادرست مناسب و دلیل اهمیت آن برای حمل و نقل دریایی, 81 مجله قانون حمل و نقل, لجستیک & خط مشی 2014, پ. 248. همچنین ببینید ج. گیبون, تأثیر incoterms 2010, 4 فصلنامه حقوق تجارت ایرلند 2012, پ. 16.
[5] د. م. استپلتون, V. پیشانی, د. O'Brien, EXW, FOB یا FCA ? انتخاب نادرست مناسب و دلیل اهمیت آن برای حمل و نقل دریایی, 81 مجله قانون حمل و نقل, لجستیک & خط مشی 2014, پ. 248.
[6] ج. رامبرگ, راهنمای ICC در مورد incoterms 2010, انتشار ICC (2011), ص. 22 و 42.
[7] ج. رامبرگ, راهنمای ICC در مورد incoterms 2010, انتشار ICC (2011), ص. 22 و 42.
[8] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, ص. 27-28.
[9] د. م. استپلتون, V. پیشانی, د. O'Brien, EXW, FOB یا FCA ? انتخاب نادرست مناسب و دلیل اهمیت آن برای حمل و نقل دریایی, 81 مجله قانون حمل و نقل, لجستیک & خط مشی 2014, پ. 246.
[10] incoterms 2020, کتاب الکترونیکی رایگان منتشر شده توسط Shiphub, پ. 13. همچنین ببینید ب. پلیتز, incoterms 2020, 1 نقد و بررسی دانشکده حقوق طبیعی کوپونیک 2020, پ. 20.
[11] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 39.
[12] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 49.
[13] ب. پلیتز, incoterms 2020, 1 نقد و بررسی دانشکده حقوق طبیعی کوپونیک 2020, پ. 19.
[14] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 50. همچنین ببینید incoterms 2020, کتاب الکترونیکی رایگان منتشر شده توسط Shiphub, پ. 19.
[15] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 59.
[16] ب. پلیتز, incoterms 2020, 1 نقد و بررسی دانشکده حقوق طبیعی کوپونیک 2020, پ. 10.
[17] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 68.
[18] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 76.
[19] ب. پلیتز, incoterms 2020, 1 نقد و بررسی دانشکده حقوق طبیعی کوپونیک 2020, پ. 12.
[20] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 83.
[21] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 84.
[22] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 92.
[23] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 101.
[24] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 111.
[25] incoterms 2020, قوانین ICC برای استفاده از شرایط تجارت داخلی و بین المللی, پ. 113.