Sąd Kasacyjny (francuski sąd najwyższy) niedawne orzeczenie może być pozytywną wiadomością dla stron, którym brakuje środków, aby zapłacić zaliczkę ICC na pokrycie kosztów.
Pirelli (Włochy) wniósł postępowanie arbitrażowe przeciwko projektom licencyjnym (Hiszpania) (płyta długogrająca) w sprawie sporu dotyczącego znaku towarowego w 2007. Później tego roku, hiszpański sąd wszczął LP w formalnym postępowaniu upadłościowym, następnie w lipcu obowiązkowa likwidacja 2009.
LP próbował wytoczyć powództwo wzajemne, ale, w likwidacji, nie był w stanie wpłacić zaliczki na koszty wymagane na mocy art 30 z 1998 Zasady ICC. Trybunał potraktował zatem roszczenia wzajemne jako wycofane i znalazł je na korzyść Pirelli.
W listopadzie 2007, Sąd Apelacyjny w Paryżu uchylił wyrok z tego powodu, że traktowanie roszczeń wzajemnych LP jako wycofanych z powodu braku płatności stanowiło naruszenie zasad dostępu do wymiaru sprawiedliwości i równości broni.
W swojej decyzji z 28 Marsz 2013, Cour de cassation uchylił to orzeczenie i przekazał sprawę do Sądu Apelacyjnego w Wersalu. Trybunał orzekł, że odmowa uznania przez powództwo wzajemne przez trybunał może być rzeczywiście sprzeczna z zasadami dostępu do wymiaru sprawiedliwości i równości broni, ale tylko wtedy, gdy roszczenia wzajemne były „nierozerwalnie związane” (nierozerwalny) z pierwotnego roszczenia.
Choć na pierwszy rzut oka wydaje się, że decyzja ta nie zgadza się z kosztami arbitrażu, treść decyzji jest wręcz przeciwna. Pomimo uchylenia decyzji Sądu Apelacyjnego, Sąd najwyższy we Francji potwierdził zasadę, że orzeczenie może zostać unieważnione w przypadku odrzucenia powództwa wzajemnego, ponieważ strony nie stać na to. Odzwierciedla to wcześniejsze orzecznictwo Cour de cassation i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, które uznały, że może to utrudniać dostęp do sędziego lub arbitra, w pewnych okolicznościach, naruszają prawa zapisane w art 6 EKPC. Uznaje również, że wiążący charakter zobowiązań umownych (tutaj, umowa poddania się arbitrażowi, wraz z zasadami i sankcjami, które się z tym wiążą) nie jest absolutne.
W tym samym czasie, Cour de cassation był wyraźnie świadomy pozostawionego przez Sąd Apelacyjny pudełka Pandory. W zawężeniu dolnego orzeczenia, Trybunał uznał znaczenie prywatnych zobowiązań umownych i nałożył dodatkowy wymóg „nierozłączności” roszczeń wzajemnych. Dokładne znaczenie tego nowego testu pozostało otwarte i pozostaje do interpretacji.
Chociaż Cour de cassation ograniczył zatem zakres ewentualnego uchylenia wyroku z powodu odmowy rozpatrzenia roszczenia wzajemnego z przyczyn związanych z kosztami, jeśli sąd apelacyjny w Wersalu (i prawdopodobnie Cour de cassation ponownie na późniejszym etapie) potwierdza pierwotną decyzję Sądu Apelacyjnego o unieważnieniu wyroku, wpływ na arbitraż może być znaczny. W szczególności, i pomimo odmiennych przepisów w regulaminie arbitrażowym, trybunały mogą niechętnie nakładać surowe sankcje za nieprzestrzeganie przepisów przez strony znajdujące się w trudnej sytuacji finansowej, obawiając się, że każde kolejne orzeczenie może zostać uchylone przez sądy.