Όταν μια συμφωνία διαιτησίας προβλέπει διαιτησία με το Ινστιτούτο Διαιτησίας του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Στοκχόλμης ("ο SCC"), οι διάδικοι πρέπει να λάβουν υπόψη ότι θα πρέπει να καταβάλουν πολλά έξοδα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Στις ακόλουθες παραγράφους, θα συζητήσουμε το καθεστώς της προόδου σχετικά με το κόστος στη διαιτησία SCC, δηλ., «το εκτιμώμενο ποσό των εξόδων διαιτησίας",[2] ότι οι διάδικοι θα κληθούν να πληρώσουν προκειμένου να κινήσουν τη διαδικασία διαιτησίας.

Σύμφωνα με το άρθρο 49 απο Κανόνες διαιτησίας SCC, το κόστος της διαιτησίας SCC περιλαμβάνει:

• Τα τέλη του διαιτητικού δικαστηρίου,
• Τα διοικητικά τέλη, και
• Τα έξοδα του διαιτητικού δικαστηρίου και του SCC.

Αυτά τα κόστη αφορούν «όλα τα συμβαλλόμενα μέρη που συμμετέχουν στη διαιτησία, δεδομένου ότι έχουν αναληφθεί για τη χρηματοδότηση των τελών και των εξόδων των διαιτητών και του SCC."[1]

Σε αυτά τα έξοδα πρέπει να προστεθούν εκείνα που βαρύνουν τα μέρη, π.χ., τα έξοδα και τα έξοδα για τη νόμιμη εκπροσώπησή τους. Τέτοιες δαπάνες, ωστόσο, ακολουθήστε μια διαφορετική λογική και, καθώς δεν υπολογίζουν τον υπολογισμό της προκαταβολής στο κόστος, δεν θα συζητηθεί εδώ.

Προκαταβολές στη διαιτησία SCC

Απαιτούνται δύο τύποι προκαταβολών στο SCC Arbitration: το τέλος εγγραφής και την προκαταβολή στο κόστος. Αν και αυτές οι προκαταβολές διακρίνονται, το τέλος εγγραφής τελικά "πιστώνεται στην προκαταβολή για έξοδα που πρέπει να πληρώσει ο ενάγων σύμφωνα με το άρθρο 51 των κανόνων διαιτησίας."[3]

Εχοντας πεί αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 7(1) απο Κανόνες διαιτησίας SCC, το τέλος εγγραφής πραγματοποιείται «[σε]σκεφτείτε την κατάθεση της Αίτησης Διαιτησίας". Εάν ο ενάγων δεν καταβάλει το τέλος εγγραφής κατά την υποβολή της αίτησής του για διαιτησία, σύμφωνα με το άρθρο 7(2) απο Κανόνες διαιτησίας SCC, Η Γραμματεία της SCC παρέχει γενικά επιπλέον χρόνο για να το πράξει. Αποτυχία εκτέλεσης της πληρωμής εντός αυτής της πρόσθετης προθεσμίας, ωστόσο, «η Γραμματεία απορρίπτει την Αίτηση Διαιτησίας".

Σύμφωνα με το άρθρο 1 του προσαρτήματος IV του Κανόνες διαιτησίας SCC, το τέλος εγγραφής από 2020 ανέρχεται σε EUR 3,000.00 και δεν επιστρέφεται.[4] Αυτό το ποσό είναι χωρίς ΦΠΑ. Όπως αναφέρεται στο Ο ιστότοπος της SCC, με ΦΠΑ το ποσό αυτό ανέρχεται σε EUR 3,750.00.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο συμβαλλόμενος που κινεί τη διαιτησία υποχρεούται πάντα να καταβάλλει το τέλος εγγραφής παρά οποιαδήποτε συμβατική διάταξη μεταξύ των μερών ότι μόνο ένα από αυτά θα επιβαρύνεται με τα έξοδα της διαιτησίας. Όπως αναφέρεται στον Οδηγό για τους κανόνες διαιτησίας της SCC, «οποιαδήποτε τέτοια συμφωνία δεν επηρεάζει την υποχρέωση του μέρους που κινεί τη διαιτησία να καταβάλει το τέλος εγγραφής."[5] Ωστόσο, Αυτό δεν σημαίνει ότι μια τέτοια διάταξη δεν έχει νομική ισχύ. Ο Οδηγός για τους κανόνες διαιτησίας του SCC σημειώνει ότι, σε περιπτώσεις όπου μια διάταξη κατανομής κόστους ορίζει ότι μόνο ο εναγόμενος θα επιβαρύνεται με τις σχετικές δαπάνες διαιτησίας, ο εναγόμενος «θα κληθεί να καταβάλει ολόκληρη την προκαταβολή στο κόστος [Δες παρακάτω]. Μόλις ληφθεί η προκαταβολή στο κόστος από το SCC, το τέλος εγγραφής θα επιστραφεί στον ενάγοντα."[6]

Υπολογισμός της προκαταβολής στο κόστος στη διαιτησία SCC

Αρχική προκαταβολή για το κόστος στη διαιτησία SCC

Η προκαταβολή στο κόστος καθορίζεται από το συμβούλιο SCC,[7] αν και η τελευταία μπορεί να αναθέσει το καθήκον στη Γραμματεία.[8]

Οπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η προκαταβολή στο κόστος αντιστοιχεί στο εκτιμώμενο ποσό των εξόδων διαιτησίας,[9] συμπεριλαμβανομένων των τελών του διαιτητικού δικαστηρίου, τα διοικητικά τέλη και τα έξοδα του διαιτητικού δικαστηρίου και του SCC.[10] Ωστόσο, Άλλοι παράγοντες μπορούν να ληφθούν υπόψη κατά τον προσδιορισμό της προκαταβολής στο κόστος, και συγκεκριμένα "το επίμαχο ποσό, την πολυπλοκότητα της διαφοράς - σύνθετο νομικό ζήτημα, ή εκτεταμένες αποδείξεις); το είδος της διαφοράς; ο αριθμός των μερών; εάν τα μέρη παρουσιάζουν ανταγωγές ή συμψηφισμούς; εάν εγείρεται οποιαδήποτε ένσταση δικαιοδοσίας; εάν πρέπει να χρησιμοποιηθούν πολλές γλώσσες στη διαδικασία; ο αριθμός των διαιτητών."[11]

Για παράδειγμα, σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 3 του προσαρτήματος IV του Κανόνες διαιτησίας SCC, το επίμαχο ποσό είναι ένας κρίσιμος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη για τον υπολογισμό των τελών των διαιτητών και του διοικητικού τέλους. Το επίμαχο ποσό ορίζεται ως "η συνολική αξία όλων των αξιώσεων, ανταγωγές και συμψηφισμούς."[12] Γι 'αυτό το λόγο, Άρθρα 6(iii) και 9(iii) απο Κανόνες διαιτησίας SCC απαιτούν από τα μέρη να παρέχουν «μια εκτίμηση της νομισματικής αξίας"Των αξιώσεων και των ανταπαιτήσεων αντίστοιχα στην Αίτηση Διαιτησίας και στην Απάντηση στην Αίτηση Διαιτησίας. Πρέπει να σημειωθεί ότι μια τέτοια εκτίμηση απαιτείται επίσης για οποιαδήποτε ανακουφιστική δήλωση.[13]

Για να λάβετε μια εκτίμηση της συνολικής ανάλυσης της προκαταβολής στο κόστος της διαιτησίας SCC, τα μέρη μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν το Υπολογιστής διαδικτυακών δαπανών της SCC, αφού υποδείξει σχετικές πληροφορίες σχετικά με την περίπτωσή τους. Ωστόσο, για μεγάλες διαιτησίες, όταν το επίμαχο ποσό υπερβαίνει τα EUR 100,000,000.00, Η προκαταβολή στο κόστος καθορίζεται κατά περίπτωση.[14]

Ο χρόνος κοινοποίησης της απόφασης της SCC σχετικά με την προκαταβολή του κόστους σε μέρη ενδέχεται να διαφέρει. Για παράδειγμα:

• Εάν δεν υπάρχει αντίρρηση για τη δικαιοδοσία του SCC, η απόφαση κοινοποιείται συνήθως στα μέρη όταν η απάντηση στην αίτηση διαιτησίας «προωθείται στον Ενάγοντα."[15]
• Αν, ωστόσο, ο εναγόμενος προβάλλει αντίρρηση για τη δικαιοδοσία του SCC στην απάντησή του στο αίτημα διαιτησίας, η απόφαση "δεν κοινοποιείται στα μέρη έως ότου α εκ πρώτης όψεως απόφαση που επιβεβαιώνει τη δικαιοδοσία έχει ληφθεί σύμφωνα με το άρθρο 12(Εγώ)"[16] απο Κανόνες διαιτησίας SCC. Πρέπει να σημειωθεί ότι η δικαιοδοσία του SCC σχετίζεται μόνο με την εξουσία της SCC να "διαχειριστείτε την υπόθεση".[17] Δεν πρέπει να συγχέεται με τη δικαιοδοσία του Διαιτητικού Δικαστηρίου. Ως εκ τούτου, η αποτυχία να αντιταχθεί στη δικαιοδοσία του SCC δεν εμποδίζει τα μέρη να προβάλουν αντιρρήσεις στη δικαιοδοσία του διαιτητικού δικαστηρίου.

Πρόσθετη πρόοδος στο κόστος στη διαιτησία SCC

Η αρχική προκαταβολή των εξόδων, όπως κοινοποιήθηκε στους διαδίκους κατά την έναρξη της διαδικασίας, υπόκειται σε τροποποίηση. Σύμφωνα με το άρθρο 51(4) απο Κανόνες διαιτησίας SCC, Υπάρχουν δύο περιπτώσεις στις οποίες μπορούν να παραγγελθούν πρόσθετες προκαταβολές στο κόστος:

• Κατόπιν αιτήματος του Διαιτητικού Δικαστηρίου; ή
• Εάν κρίνεται αλλιώς απαραίτητο.

Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν τα μέρη αυξάνουν το ποσό της διαφοράς ή παρουσιάζουν νέο, πιο πολύπλοκο, νομικά ή πραγματικά επιχειρήματα που απαιτούν περισσότερη δουλειά, χρόνος και προσπάθεια όπως αναμενόταν αρχικά.

Πληρωμή προκαταβολής για έξοδα σε διαιτησία SCC

Τα μέρη έχουν συνήθως δύο εβδομάδες προκειμένου να πραγματοποιήσουν την πληρωμή, αλλά αυτό το χρονικό όριο μπορεί να παραταθεί κατόπιν αιτήματος ενός από αυτά ή με πρωτοβουλία του ίδιου του SCC.[18]

Τα μέρη θεωρείται ότι συμβάλλουν στην προκαταβολή του κόστους σε ίσες μετοχές, εκτός εάν προσδιορίζονται ξεχωριστές προκαταβολές κόστους, όπως αναφέρεται στο άρθρο 51(3) απο Κανόνες διαιτησίας SCC. Οι χωριστές προκαταβολές στα έξοδα μπορούν να χορηγηθούν μετά από αίτηση οποιουδήποτε μέρους. Η βασική ιδέα πίσω από τις ξεχωριστές προκαταβολές στο κόστος είναι «για να αποτρέψει τους εναγόμενους από το να διογκώσουν τις ανταπαιτήσεις τους, προκειμένου να αποθαρρύνουν τους ενάγοντες να πληρώσουν το (διογκωμένος) προκαταβολές που θα προκύψουν από τους ισχυρισμούς και των δύο πλευρών, οι οποίες, με τη σειρά, θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα την απόρριψη της υπόθεσης του Ενάγοντος λόγω μη καταβολής της προκαταβολής επί των δαπανών σύμφωνα με το άρθρο 12(ii)".[19]

Η πληρωμή της προκαταβολής επί των εξόδων είναι πολύ σημαντική, δεδομένου ότι αποτελεί ένα από τα προηγούμενα προϋπόθεση για την παραπομπή της υπόθεσης στο διαιτητικό δικαστήριο (Αρθρο 22 απο Κανόνες διαιτησίας SCC), which “σηματοδοτεί την πρώτη φορά που οποιοδήποτε μέλος του Διαιτητικού Δικαστηρίου θα έχει πρόσβαση στα έγγραφα που σχετίζονται με την υπόθεση."[20]

Προεπιλογή στην πληρωμή προκαταβολής για έξοδα σε διαιτησία SCC

Σύμφωνα με το άρθρο 12 απο Κανόνες διαιτησίας SCC, Η συνέπεια της μη καταβολής της προκαταβολής για τα έξοδα είναι σαφής: απόλυση της υπόθεσης, εν όλω ή εν μέρει. Αυτό επιβεβαιώνεται από το άρθρο 51(5) απο Κανόνες διαιτησίας SCC. Η απόφαση του συμβουλίου SCC να απορρίψει μια υπόθεση για τον λόγο αυτό λαμβάνεται «χωρίς προκατάληψη και ένα κόμμα μπορεί επομένως να ξεκινήσει μια νέα διαιτησία εάν το επιθυμεί."[21] Φυσικά, εάν μια υπόθεση απορριφθεί λόγω μη πληρωμής, μπορεί να υπάρχουν σοβαρές συνέπειες, για παράδειγμα, εάν μια αξίωση αποκλείεται από το χρόνο.

Πραγματοποιείται η απόλυση όλης της υπόθεσης, ωστόσο, μόνο όταν όλα τα μέρη είναι σε προεπιλογή και, έτσι, κανένας από αυτούς δεν έχει καταβάλει το αντίστοιχο μερίδιό του.

Εάν μόνο ένα μέρος είναι προεπιλεγμένο (πιο συχνά ο ερωτώμενος), σύμφωνα με το άρθρο 51(5) απο Κανόνες διαιτησίας SCC, η Γραμματεία θα καλέσει το μη εκδικηθέν μέρος να καταβάλει το μερίδιο της προκαταβολής στο κόστος. Μετά από μια τέτοια πρόσκληση, το μη αθετημένο μέρος μπορεί είτε να πραγματοποιήσει τέτοια πληρωμή με αντικατάσταση (αποτυχία της οποίας θα έχει ως αποτέλεσμα την απόλυση της υπόθεσης), ή, σε περίπτωση ανταγωγών, ζητήστε ξεχωριστή προκαταβολή στο κόστος. συνεπώς, σε περίπτωση που ο εναγόμενος αρνηθεί να πληρώσει τη χωριστή προκαταβολή για τα έξοδα για τις ανταπαιτήσεις του, μόνο οι αντίθετες αξιώσεις θα απορριφθούν.

Ζουζάνα Βισούντιλοβα, Aceris Law LLC

[1] Ι. Ragnwaldh και F. Άντερσον, et αϊ., Ένας οδηγός για τους κανόνες διαιτησίας της SCC, Kluwer Law International (2019), Π. 148.

[2] Κανόνες διαιτησίας SCC, Αρθρο 51(2).

[3] Κανόνες διαιτησίας SCC, Προσάρτημα IV, Αρθρο 1(2).

[4] Κανόνες διαιτησίας SCC, Προσάρτημα IV, Αρθρο 1 (Τέλος εγγραφής).

[5] Ι. Ragnwaldh και F. Άντερσον, et αϊ., Ένας οδηγός για τους κανόνες διαιτησίας της SCC, Kluwer Law International (2019), Π. 22.

[6] Ι. Ragnwaldh και F. Άντερσον, et αϊ., Ένας οδηγός για τους κανόνες διαιτησίας της SCC, Kluwer Law International (2019), Π. 22.

[7] Κανόνες διαιτησίας SCC, Αρθρο 51(1).

[8] Κανόνες διαιτησίας SCC, Προσάρτημα Ι, Αρθρο 7.

[9] Κανόνες διαιτησίας SCC, Αρθρο 51(2).

[10] Κανόνες διαιτησίας SCC, Αρθρο 49(1).

[11] ντο. Salinas, Εν συντομία για την προκαταβολή στο κόστος σύμφωνα με τους κανόνες SCC, δημοσίευση από το SCC με ημερομηνία 1 Ιούλιος 2013.

[12] Κανόνες διαιτησίας SCC, Προσάρτημα IV, Αρθρο 3(2).

[13] Ι. Ragnwaldh και F. Άντερσον, et αϊ., Ένας οδηγός για τους κανόνες διαιτησίας της SCC, Kluwer Law International (2019), Π. 158.

[14] ντο. Salinas, Εν συντομία για την προκαταβολή στο κόστος σύμφωνα με τους κανόνες SCC, δημοσίευση από το SCC με ημερομηνία 1 Ιούλιος 2013.

[15] Ι. Ragnwaldh και F. Άντερσον, et αϊ., Ένας οδηγός για τους κανόνες διαιτησίας της SCC, Kluwer Law International (2019), Π. 34.

[16] Ι. Ragnwaldh και F. Άντερσον, et αϊ., Ένας οδηγός για τους κανόνες διαιτησίας της SCC, Kluwer Law International (2019), Π. 34. Δείτε επίσης Ρ. Τοξότης, Θεσμική Διαιτησία: Ένα σχόλιο, Εκδότης Γ. Η. Νεύμα (2013), Π. 852: «Η SCC πραγματοποιεί μόνο συνοπτική έρευνα σχετικά με τη δικαιοδοσία της επί της διαφοράς. Η εκτίμηση της SCC από την άποψη αυτή έχει εκ πρώτης όψεως χαρακτήρα και δεν πραγματοποιούνται δικαστικές ακροάσεις. Η απόφαση για τη δικαιοδοσία ανήκει στο συμβούλιο του SCC. Μόνο εάν είναι προφανές ότι το SCC δεν διαθέτει την αρμοδιότητα το αίτημα για διαιτησία, ή μέρος της υπόθεσης, απορρίπτεται. Αρκεί συχνά το SCC να αναφέρεται στην ρήτρα και ότι ο ενάγων ισχυρίζεται ότι το SCC έχει δικαιοδοσία. Από το φορτίο SCC μπορεί να αποδειχθεί ότι το κατώτατο όριο για την αποδοχή περιπτώσεων είναι χαμηλό."

[17] Ι. Ragnwaldh και F. Άντερσον, et αϊ., Ένας οδηγός για τους κανόνες διαιτησίας της SCC, Kluwer Law International (2019), Π. 32.

[18] Ι. Ragnwaldh και F. Άντερσον, et αϊ., Ένας οδηγός για τους κανόνες διαιτησίας της SCC, Kluwer Law International (2019), Π. 34.

[19] Ι. Ragnwaldh και F. Άντερσον, et αϊ., Ένας οδηγός για τους κανόνες διαιτησίας της SCC, Kluwer Law International (2019), Π. 160.

[20] Ι. Ragnwaldh και F. Άντερσον, et αϊ., Ένας οδηγός για τους κανόνες διαιτησίας της SCC, Kluwer Law International (2019), Π. 73.

[21] Ι. Ragnwaldh και F. Άντερσον, et αϊ., Ένας οδηγός για τους κανόνες διαιτησίας της SCC, Kluwer Law International (2019), Π. 34.