Η επιλογή μεταξύ θεσμικής διαιτησίας ή σ 'αυτό εξαρτάται από τη στάθμιση των διαφόρων παραγόντων και τα χαρακτηριστικά του είδους της εν λόγω διαφοράς.

Σε αυτό το blog σκοπεύουμε, συνοπτικά, εξηγήστε ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα κάθε επιλογής και ποιοι τύποι διαδικασιών υποδεικνύονται καλύτερα για κάθε μία από τις επιλογές.

Θεσμική διαιτησία

Η θεσμική διαιτησία διεξάγεται σύμφωνα με διαδικαστικούς κανόνες που δημοσιεύονται από ένα συγκεκριμένο όργανο διαιτησίας (ένα κέντρο διαιτησίας), που γενικά «διαχειρίζεται» τη διαιτησία.

Εάν τα μέρη επιλέξουν μια θεσμική διαιτησία, ο ορισμός του διαιτητικού οργάνου πρέπει να εμφανίζεται στη συμφωνία διαιτησίας, αν και μπορεί επίσης να συμφωνηθεί αργότερα, όταν προέκυψε η διαφωνία, εάν το επιλέξουν τα μέρη. Συνιστάται γενικά να βασίζεστε σε διεθνώς αναγνωρισμένα και καθιερωμένα διεθνή ιδρύματα διαιτησίας, όπως το ICC[1], ΑΕΚΖ[2], SCC[3], SIAC[4] και HKIAC[5], καθώς αυτά προετοιμάζονται και συχνά διαχειρίζονται διαιτησίες από σχεδόν οπουδήποτε στον κόσμο, και όχι μόνο όπου βρίσκεται το ίδρυμα.

Αυτά τα ιδρύματα έχουν συνήθως τους δικούς τους κανονισμούς διαιτησίας, ένα όργανο λήψης αποφάσεων που διορίζει διαιτητές και λαμβάνει ορισμένες άλλες αποφάσεις, και μια ομάδα επαγγελματιών που οργανώνουν και διαχειρίζονται τις διαιτησίες. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ένα διαιτητικό όργανο δεν επιλύει την υποκείμενη ουσιαστική διαφορά μεταξύ των μερών ή ενεργεί ως διαιτητής, αλλά, αντ 'αυτού, διαχειρίζεται διαδικασίες που διεξάγονται και αποφασίζονται από μεμονωμένους διαιτητές.

Οι ακριβείς ρόλοι κάθε οργάνου διαιτησίας διαφέρουν μεταξύ των οργανισμών. Ωστόσο,, ένα όργανο διαιτησίας συνήθως (Εγώ) λαμβάνει απαιτήσεις (ή ειδοποιήσεις) για διαιτησία σύμφωνα με τους κανόνες της, (ii) στέλνει αυτές τις παραγγελίες (ή ειδοποιήσεις) εναγόμενος, (iii) επιβεβαιώνει τους διορισμούς διαιτητών που έγιναν από τα μέρη ή διορίζει διαιτητές όταν τα μέρη δεν είναι σε θέση να καταλήξουν σε συμφωνία ή απλά δεν το επιθυμούν, (iv) παρέχει αυξημένες εγγυήσεις για ανεξαρτησία και αμεροληψία των διαιτητών, μι (β) αποφασίζει για αιτήματα παράτασης του χρόνου για την παρουσίαση των αρχικών υποβολών. Επιπλέον, ορισμένα ιδρύματα καθορίζουν επίσης τα τέλη για τους διαιτητές, χρεώνουν προκαταβολές και κόστη από τα μέρη και (σε ορισμένες περιπτώσεις) να αναλύσει και να σχολιάσει τα σχέδια της διαιτητικής απόφασης.

βεβαίως, οι υπηρεσίες που παρέχονται από αυτά τα όργανα διαιτησίας έχουν τιμή, που είναι επιπλέον των αμοιβών και των εξόδων των διαιτητών. Κάθε διαιτητικό ίδρυμα έχει έναν πίνακα τελών που καθορίζει τα ποσά που χρεώνονται, καθώς και τη βάση για τον υπολογισμό αυτών των τιμών, που, Ο γενικός κανόνας βασίζεται σε ένα ποσοστό του επίμαχου ποσού.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα?

Πολλοί επαγγελματίες διεθνούς διαιτησίας συνιστούν ανεπιφύλακτα τη θεσμική διαιτησία, εις βάρος της διαιτησίας σ 'αυτό. Ο κύριος λόγος είναι ουσιαστικά η μεγαλύτερη προβλεψιμότητα και κανονικότητα που παρέχει η θεσμική διαιτησία, καθώς και τα οφέλη της ενσωμάτωσης θεσμικών κανόνων (για παράδειγμα, διατάξεις για τη σύσταση του διαιτητικού δικαστηρίου, περιορισμοί στον δικαστικό έλεγχο).

Πράγματι, ιδιαίτερα στην αρχή της διαιτησίας μεταξύ μερικές φορές άπειρων μερών και από διαφορετικές νομικές κουλτούρες, Ο ρόλος ενός ιδρύματος στην εκτέλεση της διαδικασίας διαιτησίας μπορεί να είναι εξαιρετικά εποικοδομητικός και αποτελεσματικός.

Για παράδειγμα, εάν ο εναγόμενος δεν διορίσει διαιτητή (σε περιπτώσεις όπου το διαιτητικό δικαστήριο αποτελείται από τρεις διαιτητές), το διαιτητικό όργανο κανονικά θα προχωρήσει με τον ορισμό του διαιτητή που λείπει, σύμφωνα με τους θεσμικούς κανόνες σας. Με αυτόν τον τρόπο, αποφεύγοντας την ανάγκη προσφυγής στα εθνικά δικαστήρια για τον δικαστικό διορισμό διαιτητών, η οποία γενικά χρειάζεται περισσότερο χρόνο και χρήμα για την παραγωγή λιγότερο κατάλληλων αποτελεσμάτων από ένα αρμόδιο όργανο διαιτησίας.

Ομοίως, την ύπαρξη διαιτητικού οργάνου, των οποίων οι κανόνες αντιμετωπίζουν το ζήτημα των διαιτητικών τελών, εμποδίζει τα μέρη να υποχρεούνται να διαπραγματεύονται απευθείας με διαιτητές σχετικά με τα τέλη τους, και αυτό θα επιτρέψει στους διαιτητές να επικεντρωθούν μόνο στην επίλυση της διαφοράς, αντί να συζητήσουμε ένα προσωπικό θέμα με τα μέρη.

Τέλος, η θεσμοθετημένη διαιτησία απαλλάσσει τα μέρη από την ανάγκη διαπραγμάτευσης και σύνταξης διαδικαστικών κανόνων, στο βαθμό που η υποβολή διαφοράς σε όργανο διαιτησίας απαιτεί αποδοχή του αντίστοιχου κανονισμού. Στην πραγματικότητα, η διαπραγμάτευση και η σύνταξη μιας ρήτρας διαιτησίας μπορεί να σημαίνει δαπανηρή προσπάθεια, αργή και αβέβαιη, ιδιαίτερα χωρίς συμβουλές από ειδικούς, για το ενδεχόμενο μιας διαφοράς που συχνά δεν λαμβάνει χώρα.

Διαιτησία Ad-Hoc

Σε αντίθεση, διαιτησία Ενα δ- εντάξει διεξάγεται χωρίς προσφυγή σε διοικητική αρχή και, συνήθως, χωρίς τη βοήθεια θεσμικών διαδικαστικών κανόνων. Αντ 'αυτού, εξαρτάται πλήρως από τη συνεργασία μεταξύ των μερών, που πρέπει να ορίσουν έναν διαιτητή ή διαιτητές, οι οποίοι επιλύουν τη διαφορά χωρίς θεσμική εποπτεία και πρέπει να καθορίσουν τους δικούς τους ισχύοντες διαδικαστικούς κανόνες.

Οι εθνικοί νόμοι διαιτησίας και τα εθνικά δικαστήρια λειτουργούν γενικά ως έσχατη λύση για τη διόρθωση διαδικαστικών σφαλμάτων στη διαιτησία (όπως για παράδειγμα, τη διαφωνία των διαιτητών).

Ωστόσο,, Μερικές φορές τα μέρη τηρούν ένα προϋπάρχον σύνολο διαδικαστικών κανόνων που έχουν σχεδιαστεί για να διέπουν τις διαιτησίες σ 'αυτό (όπως το UNCITRAL Διαιτητικοί κανόνες) και ακόμη και σε συμφωνίες διαιτησίας σ 'αυτό, τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν και πρέπει να ορίσουν μια «αρμόδια για τον διορισμό αρχή» με εξουσίες για τον διορισμό του(μικρό) διαιτητής(μικρό), εάν τα μέρη δεν συμφωνήσουν για το ραντεβού.

Γιατί να επιλέξετε μια ad-hoc διαιτησία?

Ουσιαστικά, τα μέρη προτιμούν τη διαιτησία σ 'αυτό όταν επιθυμούν να έχουν τον έλεγχο της διαδικασίας διαιτησίας, αντί να υπόκειται σε έλεγχο ή θεσμικό έλεγχο και όταν το επίμαχο ποσό δεν είναι σημαντικό.

Διαιτησία σ 'αυτό ευνοείται επίσης γενικά απλώς όταν τα μέρη δεν μπορούν να συμφωνήσουν με το όργανο διαιτησίας. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ορισμένα θεσμικά όργανα μπορεί ή δεν είναι αποδεκτά από τα μέρη. Όταν τα κόμματα έχουν αντίθετες απόψεις σχετικά με το ποιο ίδρυμα θα επιλέξει, διαιτησία σ 'αυτό συχνά αποδεικνύεται η τελική δέσμευση. Συχνά, κυρίαρχα κράτη είναι απρόθυμα να υποταχθούν στην αρχή οποιουδήποτε θεσμού, έτσι επιλέγουν τη διαιτησία σ 'αυτό. Πράγματι, αν και εντελώς αδικαιολόγητο, την ιδέα της μεροληψίας ή της μη ουδετερότητας που γίνεται αντιληπτή από ορισμένα ιδρύματα ή από τον τόπο όπου βρίσκεται το ίδρυμα, οδηγεί ορισμένες πολιτείες να προτιμούν τη δημιουργία ενός μηχανισμού σ 'αυτό εντελώς ανεξάρτητο, μέσω των οποίων μπορούν να διασφαλίσουν τον μέγιστο βαθμό μη εθνικότητας και τον μικρότερο περιορισμό στην κυριαρχία τους.

Διαιτησία σ 'αυτό μπορεί να είναι λιγότερο ακριβό από τη θεσμική διαιτησία, αφού δεν υπάρχει θεσμική γραμματεία για πληρωμή. Ωστόσο,, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό, ακόμη και σε διαιτησία σ 'αυτό, οι ίδιοι οι διαιτητές (ή γραμματέα που διορίζονται από αυτούς) θα πρέπει να εκτελέσει βασικές διοικητικές λειτουργίες, τα οποία ενδέχεται να επιφέρουν δαπάνες ίσες ή μεγαλύτερες από εκείνες ενός διαιτητικού οργάνου. Επιπλέον,, εάν απαιτείται δικαστική παρέμβαση, το κόστος εκπροσώπησης σε δικαστικές υποθέσεις μπορεί να είναι σημαντικό.

Υπάρχει επίσης η αντίληψη ότι η διαιτησία σ 'αυτό είναι λίγο πιο εμπιστευτική από τη θεσμική διαιτησία, δεδομένου ότι δεν περιλαμβάνει διοικητικό προσωπικό. Ωστόσο,, Πρέπει να τονίσουμε ότι τα όργανα διαιτησίας υπόκεινται σε υποχρεώσεις εμπιστευτικότητας και ότι οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι δημοσιοποίησης συνήθως προέρχονται από τα ίδια τα μέρη και από διαδικασίες επιβολής της διαδικασίας μετά την εκδίκαση.

Συμπέρασμα

Αντιμετωπίζοντας όλα τα παραπάνω, μια συμφωνία διαιτησίας σ 'αυτό Συνιστάται συνήθως μόνο όταν έχει ήδη προκύψει διαφορά και είναι σαφές ότι όλα τα μέρη είναι πρόθυμα να συμμετάσχουν συνεργατικά στη διαιτησία. Ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες, και σίγουρα όταν μια ρήτρα διαιτησίας σ 'αυτό για μελλοντικές διαφορές υιοθετείται, τα συμβαλλόμενα μέρη πρέπει να διασφαλίσουν ότι γίνεται η επιλογή του τόπου διαιτησίας, και να διοριστεί μια αρχή για τον διορισμό διαιτητών ελλείψει συμφωνίας μεταξύ των μερών. Σε αντίθετη περίπτωση, ενδέχεται να προκληθούν σημαντικές καθυστερήσεις, δαπάνες και αβεβαιότητες, καθώς και ενίσχυση της ακυρότητας της συμφωνίας διαιτησίας.

Ως ενημερωτική σημείωση, σύμφωνα με μια μελέτη του 2008 του Πανεπιστήμιο Queen Mary και PricewaterhouseCoopers, 86% των διαιτητικών βραβείων που εκδόθηκαν προήλθε από τη θεσμική διαιτησία, σε σύγκριση με 14% γίνονται σε διαδικασίες σ 'αυτό.

Άννα Κωνσταντίνο, Aceris Law LLC

[1] Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο (ICC) - Κανόνες διαιτησίας (Πορτογαλική έκδοση)

[2] Δικαστήριο Διεθνούς Διαιτησίας του Λονδίνου (ΑΕΚΖ) - Κανόνες διαιτησίας

[3] Ινστιτούτο Διαιτησίας του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Στοκχόλμης - Κανόνες διαιτησίας

[4] Διεθνές Κέντρο Διαιτησίας της Σιγκαπούρης - Κανόνες διαιτησίας (Πορτογαλική έκδοση)

[5] Διεθνές Κέντρο Διαιτησίας Χονγκ Κονγκ - Κανόνες διαιτησίας