Συλλογική διαιτησία εναντίον της Ρωσίας από Ουκρανικές επιχειρήσεις που απαλλοτριώθηκαν στην Κριμαία

Is collective arbitration against Russia for the expropriations of Ukrainian assets occurring in Crimea possible?

Ένα άρθρο στο Οι New York Times χρονολογούνται από 11 Ιανουάριος 2015 σημειώνει ότι η λεηλασία περιουσιακών στοιχείων της Ουκρανίας συνεχίζεται σήμερα σε μεγάλη κλίμακα στην Κριμαία. Ένοπλες δυνάμεις γνωστές ως “πολιτοφυλακή των ανθρώπων” are invading property wearing black balaclavas, υποστηρίζεται από τις τοπικές αρχές, και πάνω από USD 1 Δισεκατομμύρια σε ακίνητα και άλλα περιουσιακά στοιχεία έχουν αφαιρεθεί από τους πρώην ιδιοκτήτες τους χωρίς αποζημίωση.

Αυτά τα στοιχεία αναφέρονται ότι περιλαμβάνουν ξενοδοχεία, τράπεζες, ναυπηγεία, αγροκτήματα, βενζινάδικα, αρτοποιεία, γαλακτοκομικές εκμεταλλεύσεις, και ακόμη και το Yalta Film Studio, το πρώην Χόλιγουντ της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Ρώσος υποστηριζόμενος “Κυβέρνηση” reportedly claims that nothing was confiscated, calling this a procedure of forced redemption. Ο κύριος στόχος μέχρι σήμερα είναι ο Igor Kolomoisky, ο κύριος ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης τράπεζας της Ουκρανίας, και έναν αντι-αποσχιστικό κυβερνήτη στην πόλη Dnipropetrosvsk.

Russia has been administering the Crimea since 21 Μάρτιος 2014 ως μία από τις εννέα ομοσπονδιακές περιοχές της Ρωσίας, although Russia disputes the label of annexation. Οι τοπικές διαφορές σχετικά με τις απαλλοτριώσεις έχουν ασκηθεί έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας, και ο Πρόεδρος Πούτιν ενθάρρυνε ακόμη και τους Κριμαούς να σταματήσουν να πληρώνουν τα δάνεια τους στη μεγαλύτερη τράπεζα της Ουκρανίας, η οποία προβλεπόταν προκάλεσε στους δανειολήπτες να σταματήσουν να πληρώνουν τα δάνεια τους. It is laughable to suggest that anyone whose assets were expropriated in the Crimea will have a fair day in court before Russia’s Supreme Court.

Does the bilateral investment treaty signed between Ukraine and Russia in 1998 hold the key to Ukrainians obtaining compensation for the theft of Ukrainian-owned assets in the Crimea through collective arbitration against Russia? This bilateral investment treaty, που είναι διαθέσιμο εδώ, προβλέπει πλήρη αποζημίωση για απαλλοτριώσεις στο άρθρο 5:

“Αρθρο 5 – Απαλλοτρίωση

1. Οι επενδύσεις επενδυτών οποιουδήποτε συμβαλλόμενου μέρους, carried out on the territory of the other Contracting Party, δεν υπόκειται σε απαλλοτρίωση, nationalization or other measures, εξισώνεται από τις συνέπειές της στην απαλλοτρίωση (hereinafter referred to as expropriation), με εξαίρεση τις περιπτώσεις, when such measures are not of a discriminatory nature and entail prompt, επαρκή και αποτελεσματική αποζημίωση.

2. Η αποζημίωση αντιστοιχεί στην αγοραία αξία των απαλλοτριωμένων επενδύσεων, prevailing immediately before the date of expropriation or when the fact of expropriation has become officially known. The compensation shall be paid without delay with due regard for the interest, να χρεώνεται από την ημερομηνία απαλλοτρίωσης έως την ημερομηνία πληρωμής, at the interest rate for three months’ deposits in US Dollars prevailing at the London interbank market (ΛΙΠΕΡ) συν 1%, και πρέπει να πραγματοποιείται αποτελεσματικά και να μεταφέρεται ελεύθερα. “

Αρθρο 9 also permits investors to initiate an UNCITRAL arbitration against Russia in the event of “οποιαδήποτε διαφορά” μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανών επενδυτών, συμπεριλαμβανομένων διαφορών σχετικά με την απαλλοτρίωση επενδύσεων:

“Αρθρο 9

Resolution of Disputes Between Contracting Party and the Investor of the other Contracting Party

1. In case of any dispute between either Contracting Party and the investor of the other Contracting Party, που μπορεί να προκύψουν σε σχέση με τις επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένων των διαφορών, which concern the amount, terms of and procedure for payment of compensation provided for in Article 5 hereof or with the procedure for effecting a transfer of payments provided for in Article 7 περί τούτου, παραδίδεται γραπτή κοινοποίηση, accompanied with detailed comments which the investor shall forward to the Contracting Party involved in the dispute. The parties to the dispute shall exert their best efforts to settle that dispute by way of negotiations.

2. In the event the dispute cannot be resolved through negotiations within six months as of the date of the written notification as mentioned in Item 1 παραπάνω, then the dispute shall be passed over for consideration to:

ένα) αρμόδιο δικαστήριο ή δικαστήριο διαιτησίας του συμβαλλόμενου μέρους, on whose territory the investments were carried out;

σι) το Ινστιτούτο Διαιτησίας του Εμπορικού Επιμελητηρίου στη Στοκχόλμη,

ντο) ένα “να” δικαστήριο διαιτησίας, σύμφωνα με τους κανονισμούς διαιτησίας της
η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για το διεθνές εμπόριο (ΟΚΕΤΡΙΑ).

3. Η απόφαση διαιτησίας είναι οριστική και δεσμευτική για τα δύο μέρη της διαφοράς. Each Contracting Party shall undertake to execute such an award in conformity with its respective legislation.”

Σαφώς, η διμερής επενδυτική συνθήκη που υπογράφηκε 1998 προοριζόταν για την προστασία των ουκρανικών επενδύσεων σε ρωσικό έδαφος, giving Ukrainian investors the right to seek compensation through investment arbitration were their assets to be expropriated by Russia. Όπως ισχυρίζεται η Ρωσία ότι η Κριμαία είναι πλέον τμήμα της Ρωσίας, why should not Ukrainian businesses be able to seek compensation directly against Russia on the basis of the 1998 ΚΟΜΜΑΤΙ?

Σύμφωνα με Ρώσους απολογητές, αυτό είναι αδύνατο, λόγω του νομικού ζητήματος εάν η Κριμαία αποτελεί πλέον τμήμα της Ρωσίας ως ζήτημα διεθνούς δικαίου. Γενικές αρχές του διεθνούς δικαίου όπως ακούγεται, κανείς δεν έχει αποκαλύψει την ασπίδα της δικής του and good faith, ωστόσο, suggest that Russia may not be entitled to benefit from its own wrongs.

Οι απολογητές ισχυρίστηκαν επίσης ότι δεν είναι η Ρωσία που εκτελεί τις απαλλοτριώσεις, αλλά αντ 'αυτού η κυβέρνηση της Κριμαίας. Ενώ υπάρχουν ζητήματα απόδοσης της ευθύνης του κράτους για τις πράξεις του “Κυβέρνηση” στην Κριμαία, many arguments can be made that the acts of the federal district should be attributable to Russia.

Οι απολογητές ισχυρίζονται επίσης ότι η έλλειψη συναίνεσης της Ρωσίας για διαιτησία με ξένους επενδυτές στην Κριμαία θα αποτρέψει την επιτυχή αξίωση κατά της Ρωσίας. Η διμερής επενδυτική συνθήκη, ωστόσο, does not clearly limit itself to the territory belonging to Russia at the time of signing the treaty.

While there is no guarantee of success, ως απολογητές’ τα επιχειρήματα είναι ξεπεράσιμα, Ουκρανοί των οποίων τα περιουσιακά στοιχεία έχουν απαλλοτριωθεί στην Κριμαία, όπως αυτά που συζητήθηκαν στους New York Times, should seriously consider the possibility of bringing claims against Russia on the basis of the 1998 Διμερή επενδυτική συνθήκη Ουκρανίας-Ρωσίας.

Εξάλλου, Ukrainians whose assets have been expropriated in the Crimea might consider targeting Russia in a collective arbitration, along the lines of Abaclat κ.λπ. v. Αργεντίνη, where the arbitral tribunal found that the fact that the claim was a collective claim and that the group of claimants was very large did not hinder the arbitration, since Argentina’s consent to arbitrate included claims presented by multiple claimants. Ενώ υπάρχουν πολλά νομικά ζητήματα σχετικά με την υποβολή μιας τέτοιας συλλογικής αξίωσης, this could allow the hundreds of individuals in the Crimea whose assets have been expropriated to obtain compensation for the expropriation of their assets and businesses at a relatively low cost.

While collective arbitration against Russia is by no means guaranteed to succeed, την τρέχουσα εναλλακτική λύση, προσφυγή στο ρωσικό Ανώτατο Δικαστήριο, είναι πολύ λιγότερο πιθανό να αποφέρει ουσιαστικά αποτελέσματα για τους Ουκρανούς. Ukrainians whose assets have been expropriated in the Crimea should consider a collective claim on the basis of the 1998 BIT Ουκρανίας-Ρωσίας, για να επιβεβαιώσω ότι, ακόμη και αν δεν υπάρχουν στρατιωτικές συνέπειες για τις πράξεις της, αφού η Ρωσία είναι οπλισμένη στα δόντια, υπάρχουν πρόσθετες οικονομικές συνέπειες για τις ενέργειες της Ρωσίας στην Κριμαία.

– William Kirtley