Πρέπει μια διεθνής διαιτησία για μια μικρή αξίωση, για παράδειγμα ένα ποσό που αμφισβητείται μικρότερο από USD 50,000, ακόμη και να ξεκινήσετε?
Αυτή είναι μια επαναλαμβανόμενη ερώτηση που υποβάλλεται από πελάτες με μικρές αξιώσεις που αναρωτιούνται αν αξίζει να ξεκινήσει διαδικασία διαιτησίας και να επιβληθούν πρόσθετα έξοδα για την ανάκτηση μικρών ποσών.
Οι ενάγοντες ενδέχεται να επιθυμούν να ξεκινήσουν τη διαιτησία ως θέμα αρχής, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το κόστος διαιτησίας μπορεί να υπερτερεί της οικονομικής ανάκαμψης. Ωστόσο, αυτό είναι σπάνιο, και δεν έχει απαραίτητα νόημα για τις επιχειρήσεις.
Ακόμη και από οικονομική άποψη, ωστόσο, διεθνή διαιτησία για ποσό υπό διαφορά μικρότερο από USD 50,000 ίσως αξίζει να ξεκινήσετε, αλλά μόνο όταν ο ανταποκριτής είναι διαλύτης, οι ισχυρισμοί του ενάγοντος είναι ισχυροί, και ο ενάγων δεν ανησυχεί για πιθανή βλάβη στην εν λόγω επιχειρηματική σχέση.
Οι ακόλουθες σκέψεις μπορούν να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να λάβουν καλύτερες αποφάσεις σχετικά με το εάν θα ξεκινήσουν ή όχι διαιτησία για μικρές αξιώσεις.
Η δυνατότητα ανάκτησης δαπανών από το χαμένο μέρος
Ψυχολογικά, λίγες επιχειρήσεις επιθυμούν να ξοδέψουν περισσότερα για να επιδιώξουν μια διαιτησία από ό, τι αναμένουν να ανακτήσουν με ζημιές. Ωστόσο, Παραβλέπουν συχνά το γεγονός ότι η διαιτησία κοστίζει, καθώς και το ενδιαφέρον, μπορεί να ανακτηθεί από το χαμένο μέρος για αξιέπαινες αξιώσεις.
Στην πραγματικότητα, έχουμε δει τελικά βραβεία όπου το ποσό που ανακτήθηκε από τον εναγόμενο ήταν αρκετές φορές μεγαλύτερο από το εν λόγω ποσό, λόγω της αποτίμησης του κόστους της διαιτησίας, και ενδιαφέρον.
Αν και το κόστος μιας διαιτησίας μπορεί να είναι τόσο υψηλό όσο το επίμαχο ποσό, ή ακόμα υψηλότερο, τέτοιες δαπάνες μπορούν, κατ 'αρχήν, να ανακτηθεί από το χαμένο κόμμα. Τα κόστη συνήθως ακολουθούν το γεγονός στη διεθνή διαιτησία. Αυτό σημαίνει ότι ο ενάγων πρέπει να αποφύγει να κάνει επιπόλαιους ισχυρισμούς ή να χρησιμοποιήσει τακτικές εξουδετέρωσης, αλλά αυτό μπορεί να έχει νόημα για τις επιχειρήσεις προκειμένου να διεκδικήσει μικρές αξιώσεις εναντίον ενός διαλύτη, καθώς αυτά τα έξοδα μπορούν να ανακτηθούν, μαζί με τους τόκους για τα οφειλόμενα ποσά, που μπορεί να είναι επακόλουθο για μια περίοδο ετών.
Η Δυνατότητα Διακανονισμού Μετά την Έναρξη Πρακτικών
Το κόστος μιας πλήρους διαιτησίας συχνά δεν χρειάζεται επίσης να επιβαρυνθεί για την επίλυση μιας διαφοράς.
Αυτό συμβαίνει επειδή η κίνηση διαδικασίας διαιτησίας μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα επιτυχούς διευθέτησης από τα μέρη. Κατά προσέγγιση 47% από τις διαιτητικές αποφάσεις του ICC αποσύρονται προτού δοθεί τελικό βραβείο, κυρίως λόγω της επίλυσης της διαφοράς από τα μέρη.[2] Πρόσφατος Δεδομένα επίλυσης διαφορών στην πραγματικότητα το δείχνει από 3,642 διεθνείς εμπορικές υποθέσεις διαιτησίας, σχετικά με 59% των υποθέσεων οδήγησαν σε διευθέτηση ή απόσυρση.
Το γεγονός ότι οι ερωτηθέντες θα επιβαρυνθούν περισσότερο από το ποσό της διαφοράς που υπερασπίζεται για μικρές αξιώσεις είναι συχνά ένα ισχυρό οικονομικό κίνητρο για να διευθετήσουν τη διαφορά πριν από το κόστος. Πράγματι, ένας ορθολογικός οικονομικός παράγοντας θα επιλύει πάντα μια διαφορά αντί να πληρώνει περισσότερους αμυντικούς σε διαιτησία που είναι πιθανό να χάσει.
Το κόστος που συνεπάγεται η έναρξη διαιτησίας
Τα έξοδα πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια μιας διαιτησίας, αλλά υπάρχουν ορισμένα έξοδα που πρέπει να καταβληθούν στην αρχή κάθε διαιτησίας, ανεξάρτητα από το αν η διαφορά είναι ικανή ή όχι.
Για να ξεκινήσει μια διαιτησία ICC, ο ενάγων καταβάλλει τέλος καταβολής USD 5,000, που δεν είναι επιστρεπτέο. Για να ξεκινήσετε μια διαιτησία SIAC, ο ενάγων πρέπει να καταβάλει τέλος καταβολής SGD 2,000 (ή SGD 2,140 για πάρτι της Σιγκαπούρης). Για να ξεκινήσετε μια διαιτησία LCIA, το τέλος εγγραφής είναι GBP 1,750. Υπάρχουν επίσης προκαταβολές στα έξοδα που θα πρέπει να καταβληθούν σε διαφορετικά στάδια της διαδικασίας διαιτησίας.
Το μεγαλύτερο ενιαίο κόστος που θα επιβαρύνουν τα μέρη κατά την έναρξη διαιτησίας είναι συνήθως το κόστος των νομικά τέλη. Πρέπει να σημειωθεί ότι ορισμένοι κανόνες, όπως το άρθρο 38 των κανόνων διαιτησίας του ICC, απαιτούν οι νομικές δαπάνες να είναι «λογικές» προκειμένου να είναι ανακτήσιμες. Η λογική των νομικών τελών μπορεί να εκτιμηθεί διαφορετικά από διαφορετικούς διαιτητές. Για παράδειγμα, Δολ ΗΠΑ 3 εκατομμύρια νομικά έξοδα για ανταγωγές που προφανώς δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας διαιτησίας κρίθηκαν παράλογα και ως εκ τούτου δεν κατακυρώθηκαν ως έξοδα.[1]
Στοιχεία χωρίς κόστος που εμπλέκονται στη διαιτησία: χρόνος, Προσπάθεια, Βλάβη στις επιχειρηματικές σχέσεις
Πριν ξεκινήσετε μια διαιτησία, τα μέρη θα πρέπει επίσης να λάβουν υπόψη τα στοιχεία χωρίς κόστος, όπως ο χρόνος και η προσπάθεια που δαπανάται για την επίλυση μιας διαφοράς. Αυτοί οι πόροι είναι δύσκολο να ποσοτικοποιηθούν και να αποδειχθούν με βεβαιότητα. Ακόμα και όταν μπορούν να ποσοτικοποιηθούν, Μερικά διαιτητικά δικαστήρια είναι απρόθυμα να διατάξουν τέτοια έξοδα να καταβληθούν από το χαμένο μέρος.
Η βλάβη σε μια επιχειρηματική σχέση είναι επίσης ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη πριν από την έναρξη της διαιτησίας. Ενώ οι επιχειρηματίες από συγκεκριμένους πολιτισμούς δεν θα δουν την έναρξη της διαιτησίας ως ασυνήθιστη, Αυτό μπορεί να θεωρηθεί μάλλον επιθετικό σε ορισμένες χώρες όπου οι δικαστικές διαφορές είναι αβλαβείς και θα μπορούσαν να βλάψουν τις προϋπάρχουσες επιχειρηματικές σχέσεις.
Να συμπεράνω, θα πρέπει να υπάρχει διαιτησία για ποσό αξίας κάτω των USD 50,000 να αρχίσει? Ενδεχομένως ναι, αλλά μόνο εάν ο ανταποκριτής είναι διαλύτης, οι αξιώσεις του ενάγοντος είναι πολύ ισχυρές, έτσι το κόστος είναι πιθανό να ανακτηθεί, και ο ενάγων δεν ανησυχεί για πιθανή βλάβη σε προϋπάρχουσες επιχειρηματικές σχέσεις. Αν και το κόστος της διαιτησίας μπορεί να είναι υψηλότερο από το επίμαχο ποσό, μπορεί να είναι οικονομικά ορθολογικό να αρχίσει διαιτησία για μικρές αξιώσεις.
[1] Τζέισον Φρί, Σάιμον Γκρίνμπεργκ, Francesca Mazza, Ο Οδηγός της Γραμματείας για τη Διαιτησία του ICC, Δημοσίευση ICC 2012, ¶ 3-923.
[2] Τζέισον Φρί, Σάιμον Γκρίνμπεργκ, Francesca Mazza, Ο Οδηγός της Γραμματείας για τη Διαιτησία του ICC, Δημοσίευση ICC 2012, ¶ 3-1163.