Το τελικό βραβείο είναι η βασική απόφαση μιας διαιτησίας που έχει σημαντικές συνέπειες, με την έννοια ότι είναι το τελικό αποτέλεσμα μιας διαμάχης, ή μια διαφορά που υποβάλλεται σε διαιτητικό δικαστήριο ή σε έναν μόνο διαιτητή, και θα επηρεάσει τα δικαιώματα μεταξύ των μερών και δεν μπορεί κανονικά να ασκηθεί ένσταση. Εκτός από την επίλυση των νομικών ή πραγματικών διαφορών μεταξύ των μερών, Το Τελικό Βραβείο μπορεί επίσης να αποφασίσει σχετικά με την ερμηνεία των συμβατικών όρων ή να καθορίσει τα αντίστοιχα δικαιώματα και υποχρεώσεις των συμβαλλομένων μερών.
Ο όρος Final Award δεν χρησιμοποιείται μόνο για τη διαφοροποίηση άλλων τύπων βραβείων, όπως προσωρινά ή προσωρινά βραβεία [1] και μερικά βραβεία[2], αλλά επίσης να υποδηλώσει δύο διαφορετικές καταστάσεις:
- Πρώτα, αναφέρεται σε μια απόφαση που σηματοδοτεί το τέλος της διαιτητικής διαδικασίας και διευθετεί όλες τις αξιώσεις μεταξύ των διαδίκων. Αυτός είναι ο τρόπος που χρησιμοποιείται ο όρος στο UNCITRAL Model Law για τη διεθνή εμπορική διαιτησία («Υπόδειγμα νόμου"), όπου το άρθρο 32(1) δηλώνει ότι «η διαιτητική διαδικασία περατώνεται με την τελική απόφαση». Όταν γίνει ένα τελικό βραβείο, λήγει η εξουσία του δικαστηρίου;
- Δεύτερος, ένα βραβείο είναι οριστικό δεδομένου ότι παράγει απλά αιτία αποτέλεσμα μεταξύ των μερών και μπορεί να αμφισβητηθεί ή να επιβληθεί.
Παρά τα παραπάνω, δεν υπάρχει καθολικά αποδεκτός ορισμός του «βραβείου» διαιτησίας. Η ΔΟΜΗ, η μορφή και το περιεχόμενο ενός βραβείου μπορεί να εξαρτάται από τη σύνθεση του δικαστηρίου, ή ο διαιτητής, που συντάσσει το βραβείο, σχετικά με τη φύση της διαφοράς, και σχετικά με τους ισχύοντες νόμους και κανόνες. στην πραγματικότητα, ένα διαιτητικό δικαστήριο είναι ελεύθερο να καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο θα απονέμει βραβεία.
Δεδομένης της σημασίας του, ένα βραβείο πρέπει να συνταχθεί προσεκτικά, και είναι πάντοτε σκόπιμο να αρχίσει η σύνταξή του σε πρώιμο στάδιο διαιτητικών διαδικασιών για να διασφαλιστεί ότι υπάρχει αρκετός χρόνος για ενδεχόμενες αναθεωρήσεις. Αυτό γίνεται πιο σημαντικό όταν το διαιτητικό δικαστήριο αποτελείται από τρία μέλη, έτσι ώστε κάθε διαιτητής να έχει αρκετό χρόνο για να κάνει τα δικά του σχόλια για το προσχέδιο. Σε μια ομάδα τριών διαιτητών, ο πρόεδρος είναι συνήθως υπεύθυνος για τη σύνταξη του βραβείου, αλλά εάν η υπόθεση είναι περίπλοκη, η εργασία μπορεί να χωριστεί σε μέρη, αν και ένα άτομο, συνήθως ο πρόεδρος, θα συντονίσει το έργο και θα διασφαλίσει ότι η συλλογιστική είναι συνεπής.
Βασικά χαρακτηριστικά ενός τελικού βραβείου
Τα καλά τελικά βραβεία είναι συνήθως αναγνωρίσιμα, καθώς τείνουν να περιλαμβάνουν πολλά χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, βάσει των κανόνων του Διεθνούς Δικαστηρίου Διαιτησίας («Κανόνες ICC"), κάθε βραβείο, πριν από την απόδοση, υπόκειται στην έγκριση του Δικαστηρίου του ICC με διαδικασία ελέγχου (Αρθρο 34) να εγγυηθεί ότι είναι σε καλή κατάσταση και να μειώσει τον κίνδυνο άρνησης εκτέλεσης. Για τη διαδικασία ελέγχου υπάρχει μια λίστα ελέγχου καθοδήγησης που μπορεί να ακολουθήσουν οι διαιτητές.
Μια σύντομη λίστα ελέγχου μπορεί επίσης να βρεθεί στο άρθρο 31 του υποδείγματος νόμου που απαιτεί το βραβείο να είναι γραπτώς και να υπογράφεται; δηλώστε τους λόγους στους οποίους βασίζεται; αναφέρατε την ημερομηνία και τον τόπο της διαιτησίας; και ότι πρέπει να παραδοθεί σε κάθε μέρος.
Ένα τελικό βραβείο πρέπει να αναφέρει βασικές πληροφορίες, όπως η ταυτοποίηση των διαιτητών, τον προσδιορισμό των μερών και των νόμιμων εκπροσώπων τους, τους όρους της συμφωνίας διαιτησίας, τη βάση δικαιοδοσίας του δικαστηρίου, τον τόπο της διαιτησίας, τους εφαρμοστέους νόμους για την ουσία και τη διαδικασία και τη γλώσσα της διαδικασίας.
Τότε, το κύριο περιεχόμενο του βραβείου θα πρέπει να καταγράφει τους ισχυρισμούς και την άμυνα των μερών, τα συμπεράσματα του δικαστηρίου για τα θέματα και τη συλλογιστική του, και τέλος ένα αναλώσιμο μέρος όπου το δικαστήριο δηλώνει τις αποφάσεις του για αποζημίωση, τόκος και ανάθεση δαπανών.
Το βραβείο πρέπει να είναι συνοπτικό και να περιορίζεται στα σημεία που πρέπει να αποφασιστούν για να καταλήξουν στα τελικά συμπεράσματά του. Οποτε είναι δυνατόν, το βραβείο πρέπει να χρησιμοποιεί απλό, αλλά ακριβής γλώσσα και όροι, αποφεύγοντας νομική ή τεχνική ορολογία που μπορεί να είναι δύσκολο να κατανοηθεί. Οι διαιτητές πρέπει να έχουν κατά νου ότι αποδίδουν βραβείο στα μέρη, αλλά ειδικά στο χαμένο κόμμα, και τελικά στο εθνικό δικαστήριο επιβολής. Η έκφραση των ίδιων σημείων συλλογισμού με διαφορετικούς τρόπους μπορεί να προκαλέσει σύγχυση και μπορεί να οδηγήσει σε αμφιβολία ή αμφισημία.
Συλλογισμός σε τελικό βραβείο
Ένα βραβείο πρέπει να αναφέρει τους λόγους βάσει των οποίων λαμβάνονται οι αποφάσεις. Αυτό θεωρείται συχνά ως απαίτηση της δέουσας διαδικασίας, όπως είναι για παράδειγμα, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Επίσης, οι περισσότεροι κανόνες διαιτησίας ορίζουν ότι «η απόφαση αναφέρει τους λόγους στους οποίους βασίζεται» (Κανόνες ICC (Αρθρο 32(2)), Υπόδειγμα νόμου (Αρθρο 31(2)) και άρθρο 48(3) του Διεθνούς Κέντρου για την επίλυση επενδυτικών διαφορών («Σύμβαση ICSID"), για παράδειγμα).
Το ερώτημα, ωστόσο, προκύπτει εάν ένα βραβείο μπορεί να αμφισβητηθεί μόνο για πλήρη έλλειψη αιτιολογίας ή επίσης για ανεπαρκή συλλογιστική. στην πραγματικότητα, κανένας από τους νόμους που απαιτούν αιτιολόγηση στην οποία βασίζεται το βραβείο δεν είναι συγκεκριμένος ως προς την έκταση της συλλογιστικής που απαιτείται και ως εκ τούτου, μόνο η συνολική έλλειψη λόγων πρέπει να οδηγήσει στην κατάργηση ενός βραβείου. Με άλλα λόγια, Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες σχετικά με το πόσο συγκεκριμένοι και λεπτομερείς λόγοι πρέπει να είναι. Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα ορισμού της έννοιας του «αποτυχία αιτιολόγησηςΔιατυπώθηκε με την απόφαση περί ακύρωσης του MINE κατά Γουινέας [3] και ακολούθησε η γνωμοδότηση του Sir Frank Berman, στην υπόθεση ICSID Lucchetti [4], ο οποίος δήλωσε ως εξής:
«[Τ]Απαιτεί ότι ένα βραβείο πρέπει να έχει κίνητρα συνεπάγεται ότι πρέπει να επιτρέπει στον αναγνώστη να ακολουθεί τη συλλογιστική του Δικαστηρίου για πραγματικά και νομικά ζητήματα […]. [Τ]Η απαίτηση αιτιολόγησης ικανοποιείται εφόσον το βραβείο επιτρέπει σε κάποιον να ακολουθήσει τον τρόπο με τον οποίο το Δικαστήριο προχωρά από το Σημείο Α στο Σημείο Β και τελικά στο συμπέρασμά του, ακόμα κι αν έκανε λάθος πραγματικών ή νομικών."
Ως κανονας, το διαιτητικό δικαστήριο πρέπει να αποφύγει την επισύναψη εγγράφων στο βραβείο. Τα έγγραφα δεν πρέπει να ενσωματωθούν με παραπομπή, αλλά πρέπει να είναι φυσικά μέρος του βραβείου. Το βραβείο πρέπει να είναι ένα αυτόνομο έγγραφο.
Το βραβείο πρέπει επίσης να περιέχει λόγους για τον υπολογισμό οποιουδήποτε αριθμού στο οποίο φθάνει το διαιτητικό δικαστήριο, καθώς και κάθε επιδοτούμενο ενδιαφέρον, εάν ζητηθεί από τα μέρη, και πρέπει να ασχολείται με το κόστος της διαιτησίας και την κατανομή τους.
Στο τέλος, το βραβείο πρέπει να περιέχει, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, μια ενότητα που περιέχει το αναλώσιμο μέρος του βραβείου. Αυτό καθορίζει τα αποτελέσματα με απλούς όρους, έτσι ώστε ένα δικαστήριο που είναι υπεύθυνο για την εκτέλεση πρέπει να είναι σε θέση να τα εφαρμόζει χωρίς δυσκολία. Αυτή η ενότητα συνήθως προορίζεται με διατύπωση όπως: «Για τους λόγους αυτούς, το διαιτητικό δικαστήριο απονέμει το ακόλουθο βραβείο. " Στη συνέχεια, το διαιτητικό δικαστήριο εκθέτει τις αποφάσεις και τις εντολές του, σημείο προς σημείο.
Ημερομηνία και τόπος του τελικού βραβείου
Τελικά, η απόφαση πρέπει να αναφέρει τον τόπο διαιτησίας (χρησιμοποιώντας, κατά προτίμηση, η συνήθης μορφή «Τόπος διαιτησίας . . .", αντί για «Έγινε στις . . ."). Τα ονόματα των διαιτητών πρέπει να αναφέρονται κάτω από τις υπογραφές τους και το βραβείο πρέπει να φέρει ημερομηνία.
Όπου πραγματοποιείται η ανάθεση μπορεί να σχετίζεται με την εθνικότητα του βραβείου που επηρεάζει τη δικαιοδοσία της διαδικασίας προσφυγής και το σχετικό καθεστώς εκτέλεσης. συνεπώς, Οι διαιτητικοί κανόνες και νόμοι συχνά απαιτούν να αναφέρεται ο τόπος της διαιτησίας, όπως οι κανόνες ICC, Αρθρο 32(3) και το πρότυπο νόμου 31(3). Ο τόπος υπογραφής του βραβείου πρέπει να διακρίνεται από τον τόπο στον οποίο έγινε το βραβείο.
Η ημερομηνία του βραβείου είναι σημαντική, μεταξύ άλλων, για την εκτέλεση των νόμιμων προθεσμιών για την πρόκληση του βραβείου και για τον καθορισμό του πότε αρχίζει να έχει το βραβείο απλά αιτία αποτέλεσμα.
Διαφορετικές απόψεις στο τελικό βραβείο
Είναι πάγια πρακτική ότι ένα διαιτητικό δικαστήριο με περισσότερα από ένα μέλη μπορεί να αποφασίσει με πλειοψηφία ή με ομόφωνη απόφαση. Ενώ είναι επιθυμητή η ομοφωνία, δεν μπορεί πάντα να επιτευχθεί. Οι αποφάσεις της πλειοψηφίας είναι ένα νόμιμο αποτέλεσμα της συζήτησης μεταξύ των μελών του δικαστηρίου και ικανοποιούν τις προσδοκίες των διαδίκων. Γενικά, εάν ένας διορισμένος από τα μέρη διαιτητής αρνείται να υπογράψει ένα βραβείο, η υπογραφή των εναπομείναντων διαιτητών αρκεί, υπό τον όρο ότι αναφέρεται ο λόγος για την υπογραφή που λείπει.
Ένας διαιτητής που διαφωνεί με την πλειοψηφία του δικαστηρίου μπορεί να επιθυμεί να εκφράσει τη γνώμη του στο βραβείο ή σε παράρτημά του.
Προθεσμίες για την απόδοση ενός τελικού βραβείου
Αναμένεται γενικά ότι τα βραβεία θα γίνουν άμεσα. Ωστόσο, η πλειονότητα των νόμοι διαιτησίας μην ορίζετε προθεσμίες για τη λήψη ενός τελικού βραβείου. Συνήθως αφήνουν στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου να καθορίσουν τον κατάλληλο χρόνο για την απονομή ενός βραβείου.
Ωστόσο, Οι προθεσμίες για τη λήψη μιας απόφασης μπορούν να βρεθούν σε ορισμένους κανόνες διαιτησίας. Προθεσμίες, όταν υιοθετείται σε κανόνες διαιτησίας, κυμαίνεται από 120 ημέρες μετά την περάτωση της διαδικασίας (Κανόνες ICSID 46), έως έξι μήνες από την έγκριση των όρων εντολής (Άρθρο κανόνων ICC 31(1)), για παράδειγμα. Παρ 'όλα αυτά, Αυτοί οι κανόνες προβλέπουν συχνά έναν μηχανισμό για παράταση του χρόνου.
Μόλις γίνει το βραβείο, πρέπει να κοινοποιηθεί στα μέρη. Οι περισσότεροι νόμοι και κανόνες περιέχουν διατάξεις για την κοινοποίηση της απονομής στα μέρη. Η ειδοποίηση είναι απαραίτητη, ώστε τα μέρη να μπορούν να ζητήσουν τη διόρθωση ή την ερμηνεία του βραβείου, αν είναι απαραίτητο, και αμφισβητήστε το βραβείο, αν ναι το επιθυμούν.
Άννα Κωνσταντίνο, Aceris Law LLC
[1] Προσωρινά ή προσωρινά βραβεία, που συνίστανται σε βραβείο που δεν καθορίζει οριστικά ένα ζήτημα ενώπιον του δικαστηρίου. (πρώην. Άρθρο ICC 2(β))
[2] Μερικά βραβεία, σημαίνει ότι το δικαστήριο αποφασίζει σε πρώιμο στάδιο ορισμένες αξιώσεις που υπέβαλαν τα μέρη, γιατί είναι πιο κατάλληλο, ενώ αφήνετε άλλα ζητήματα για περαιτέρω υποβολές και αξιολόγηση. Συνήθως, μια μερική ανάθεση έχει ως αποτέλεσμα να αποφασίζει εάν η διαιτησία θα πρέπει να συνεχιστεί σε ένα περαιτέρω στάδιο, δηλαδή να αποφασίζει για τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου
[3] Ίδρυμα Ναυτιλιακών Διεθνών Υποψηφίων (ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ) β. Δημοκρατία της Γουινέας, Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 84/4, Απόφαση της ad hoc επιτροπής ακύρωσης, για. 5.09.
[4] Εταιρίες Lucchetti, ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ. και Lucchetti Περού, ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ. β. Η Δημοκρατία του Περού, Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 03/4, Απόφαση για την ακύρωση, Διαφορετική γνώμη, για. 14.