Arbitraż Jukos, największe jak dotąd orzeczenie arbitrażowe, zapewnia wgląd w sposób, w jaki wada arbitrażowa dotycząca inwestycji może określać przyczynę winy i obliczanie szkód.
Trybunał Arbitrażowy w arbitrażu w Jukosie zmniejszył ostateczną kwotę, która zostanie przyznana Powodom przez 25% z winy składkowej z powodu nadużycia systemu podatkowego w regionach o niskim opodatkowaniu. Trybunał stwierdził, że powód w istotny sposób przyczynił się do powstania szkody poprzez „pozorny charakter niektórych elementów jego działalności przynajmniej w niektórych regionach o niskim opodatkowaniu” (Ostateczna nagroda, 1611) i to "Wnioskodawcy powinni zapłacić cenę za nadużywanie przez Jukos regionów o niskim opodatkowaniu przez niektóre podmioty handlowe, w tym jego wątpliwe wykorzystanie CTA-Rosja (Umowa między Cyprem a Federacją Rosyjską o unikaniu podwójnego opodatkowania w odniesieniu do podatków od dochodu i kapitału 5 grudzień 1998), które w istotny sposób przyczyniły się do uprzedzeń, które następnie ponieśli z rąk Federacja Rosyjska” (Ostateczna nagroda, dla 1634). Trybunał uznaje zatem roszczenia za „ogniwo w łańcuchu sprawczym” (Ostateczna nagroda, dla 1634), gdy wywołały reakcję Respondenta i to, ale w przypadku korzystania z systemu niskich podatków przez wierzycieli, Kompania Yukos prawdopodobnie nadal istniałaby.
Chociaż Trybunał nie stwierdza tego wyraźnie, wydaje się, że przyjmuje argumenty strony pozwanej, że powodowie wystąpili przed nią z „nieczyste ręce”Oraz że odszkodowania przyznane powodom powinny zostać zdyskontowane na tej podstawie. Istnieje wyraźne pokrywanie się nadużyć w zakresie systemu niskich podatków stwierdzonych przez Trybunał i zarzutów pozwanego dotyczących „zachowanie niezgodne z prawem i w złej wierze" na podstawie, między innymi, z „przejmowanie zysków z Jukosu i jego spółek zależnych od produkcji w celu własnego wzbogacenia się” (Ostateczna nagroda, dla. 1283).
ten 25% jest liczbą uznaniową, której nie można poprzeć obiektywną wyceną empiryczną i nie ma podstaw naukowych. Trybunał sam określił procent do przydzielenia, który uważa za „uczciwy i rozsądny w okolicznościach sprawy” (Ostateczna nagroda, dla 1637) w celu ustalenia usterki dodatkowej.
Eksperci ds. Wyceny nie mają problemu z przydzieleniem tej kwoty przez Trybunał, ponieważ jest to kwestia czysto prawna i nie ma nic wspólnego z wyceną bazową. Z prawnego punktu widzenia interesujące byłoby zrozumienie, w jaki sposób Trybunał osiągnął ten wynik, ponieważ wydaje się, że mógł on bardzo dobrze osiągnąć 20% lub 30% lub jakikolwiek inny numer pod względem przypisania winy składkowej.
– Oliviera Marquaisa, Współpracownik, Aceris Law LLC