Τα Incoterms είναι ένα σύνολο εμπορικών / εμπορικών κανόνων που καθορίζονται από το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο («ICC") που χρησιμοποιούνται σε διεθνή συμβόλαια πώλησης.[1] Τα Incoterms δεν είναι υποχρεωτικοί κανόνες – για να έχουν νομικό αποτέλεσμα, πρέπει να ενσωματωθούν ρητά από τα μέρη στη σύμβασή τους. Στις ακόλουθες παραγράφους, μετά την περιγραφή της ταξινόμησης των Incoterms, θα περιγράψουμε τα βασικά χαρακτηριστικά των Incoterms που χρησιμοποιούνται για όλους τους τρόπους μεταφοράς, καθώς και εκείνων που χρησιμοποιούνται μόνο για θαλάσσιες και εσωτερικές πλωτές μεταφορές. Θα περιγράψουμε επίσης τις αλλαγές στα Incoterms 2020 κανόνες.
Ταξινόμηση των Incoterms
Τα Incoterms χωρίζονται σε τέσσερις κύριες κατηγορίες: μι, φά, Γ και Δ.
Κατηγορία Ε (Αναχώρηση), που περιέχει μόνο έναν εμπορικό όρο, δηλ. EXW (Ex Works).
Κατηγορία ΣΤ (Κύρια μεταφορά χωρίς πληρωμή), που περιέχει τρεις εμπορικούς όρους:
- FCA (Δωρεάν μεταφορέας)
- FAS (Δωρεάν παράλληλα με το πλοίο)
- ΠΑΣΑΡΩ (Δωρεάν επί του σκάφους)
Κατηγορία Γ (Η κύρια μεταφορά πληρώθηκε), που περιέχει τέσσερις εμπορικούς όρους:
- CPT (Η μεταφορά πληρώθηκε προς)
- CIP (Μεταφορά και ασφάλιση προς)
- CFR (Κόστος και ναύλος)
- CIF (Κόστος, Ασφάλειες και εμπορευματικές μεταφορές)
Κατηγορία Δ (Αφιξη), που περιέχει τρεις εμπορικούς όρους:
- DAP (Παραδόθηκε στο Place)
- DPU (Παραδόθηκε στο Place Unloaded)
- DDP (Παραδόθηκε καθήκον καταβάλλεται)
Οι τέσσερις προαναφερθείσες κατηγορίες μπορούν επίσης να ταξινομηθούν σύμφωνα με τα μέσα μεταφοράς:
- Incoterms για οποιονδήποτε τρόπο μεταφοράς: EXW, FCA, CPT, CIP, DPU, DAP και DDP;
- Incoterms μόνο για θαλάσσιες και εσωτερικές πλωτές μεταφορές: FAS, ΠΑΣΑΡΩ, CFR και CIF.
Κάθε Incoterm περιέχει ένα σύνολο κανόνων ερμηνείας για τις υποχρεώσεις και των δύο πωλητών (Α1-Α10) και ο αγοραστής (Β1-Β10) καλύπτοντας τα ακόλουθα θέματα:
- Α1 / Β1 – Γενικές υποχρεώσεις,
- A2 / B2 - Παράδοση,
- Α3 / Β3 – Μεταφορά κινδύνων,
- A4 / B4 - Μεταφορά,
- A5 / B5 - Ασφάλειες,
- A6 / B6 - Έγγραφο παράδοσης / μεταφοράς,
- A7 / B7 - Εκκαθάριση εξαγωγής / εισαγωγής,
- A8 / B8 - Έλεγχος / συσκευασία / σήμανση,
- A9 / B9 - Κατανομή δαπανών, και
- A10 / B10 - Ειδοποιήσεις.
Βασικά χαρακτηριστικά των Incoterms που χρησιμοποιούνται για όλους τους τρόπους μεταφοράς
EXW Incoterm (Ex Works)
Το EXW Incoterm επιβάλλει ελάχιστες υποχρεώσεις στον πωλητή. Πιο συγκεκριμένα, ο πωλητής είναι απλώς υποχρεωμένος να παραδώσει τα αγαθά στον αγοραστή σε ένα ονομαστικό μέρος παράδοσης που είναι συνήθως ο τόπος εργασίας του πωλητή, αλλά μπορεί να είναι οποιαδήποτε συγκεκριμένη τοποθεσία, όπως μια αποθήκη, εργοστάσιο, και τα λοιπά., και εντός του συμφωνημένου χρόνου που ορίζεται στη σύμβαση.[2] Δεν απαιτείται από τον πωλητή να φορτώσει τα αγαθά σε οποιοδήποτε συγκεκριμένο όχημα ή να καθαρίσει τα αγαθά για εξαγωγή. Εάν ο τόπος παράδοσης δεν προσδιορίζεται στη σύμβαση, ή εάν μπορεί να προβλεφθεί αρκετός τόπος παράδοσης, «ο πωλητής μπορεί να επιλέξει το σημείο που ταιριάζει καλύτερα στον σκοπό του."[3] Κατ 'αρχήν, έως ότου τα αγαθά δεν έχουν παραδοθεί όπως ορίζεται στη σύμβαση πώλησης, ο πωλητής φέρει όλους τους κινδύνους απώλειας ή ζημιάς στα αγαθά. Μόλις παραδοθεί, Αυτός ο κίνδυνος μεταφέρεται αυτόματα στον αγοραστή. Το ίδιο ισχύει για τυχόν έξοδα που σχετίζονται με τα αγαθά - μέχρι την παράδοση των αγαθών, τα έξοδα βαρύνουν τον πωλητή; μετά την παράδοσή τους, από τον αγοραστή.
Αρκετοί συγγραφείς προτείνουν ότι το EXW Incoterm είναι πιο κατάλληλο για οικιακή χρήση (και όχι διεθνές) εμπορικές συναλλαγές[4] και επισημαίνω ότι είναι «χρησιμοποιείται συνήθως σε αποστολές ταχυμεταφορών όταν ο courier παραλαμβάνει την αποστολή από τις εγκαταστάσεις του πελάτη και φορτώνει το δικό του φορτηγό. Οι όροι πληρωμής για συναλλαγές EXW είναι γενικά μετρητά εκ των προτέρων και ανοιχτός λογαριασμός."[5]
Όπως αναφέρεται στον οδηγό ICC για τα Incoterms 2010, μερικές φορές τα μέρη εισάγουν έναν όρο «φορτωμένοςΜετά την αναφορά στην EXW Incoterm, δηλ., EXW loaded, στο συμβόλαιο πωλήσεών τους. Μια τέτοια προσθήκη προορίζεται κανονικά να επεκτείνει την ευθύνη στις εργασίες φόρτωσης. Ωστόσο, χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις, είναι μάλλον δύσκολο να πούμε αν ένας τέτοιος όρος σημαίνει «φορτώνεται με κίνδυνο πωλητή" ή "φορτώνεται με κίνδυνο του αγοραστή"[6] και υπόκειται σε ερμηνεία σε περίπτωση διαφωνίας. Από αυτή την άποψη, αν "φορτωμένοςΣκοπός είναι να επεκτείνει την ευθύνη στον πωλητή, τα μέρη μπορούν να εξετάσουν το ενδεχόμενο εισαγωγής του FCA Incoterm (βλέπω παρακάτω), και όχι EXW, στη σύμβασή τους. Ωστόσο, πρέπει να λάβουν υπόψη ότι η FCA Incoterm απαιτεί την υποχρέωση εκκαθάρισης των εμπορευμάτων προς εξαγωγή και ο πωλητής. [7]
FCA Incoterm (Δωρεάν μεταφορέας)
Σύμφωνα με το FCA Incoterm, η παράδοση των εμπορευμάτων γίνεται ως εξής:
- Όταν το όνομα παράδοσης είναι ο χώρος του πωλητή, τα εμπορεύματα θεωρείται ότι παραδίδονται όταν φορτώνονται στο όχημα μεταφοράς που έχει οργανώσει ο αγοραστής;
- Όταν το όνομα παράδοσης είναι αλλού, π.χ., αποθήκη ή εργοστάσιο, και τα λοιπά., τα εμπορεύματα θεωρείται ότι παραδόθηκαν όταν πληρούνται οι ακόλουθες απαιτήσεις: αφού φορτωθεί στο όχημα μεταφοράς του πωλητή, φτάνουν στο όνομα, είναι έτοιμα για εκφόρτωση από το όχημα μεταφοράς του πωλητή και τίθενται στη διάθεση του μεταφορέα που έχει ορίσει ο αγοραστής.[8]
Όσον αφορά τον μεταφορέα, είναι συνήθως «μια εταιρεία που η ίδια μεταφέρει αγαθά ή επιβάτες προς ενοικίαση, αντί να κανονίσουμε τέτοιες μεταφορές. Παραδείγματα είναι μια γραμμή αποστολής, εταιρεία φορτηγών αεροπορικών εταιρειών, ή σιδηρόδρομος. Στον όρο FCA, ωστόσο, ο μεταφορέας μπορεί από οποιοδήποτε άτομο που με σύμβαση «αναλαμβάνει να εκτελέσει ή να προμηθεύσει» τέτοιες υπηρεσίες".[9]
Σε 2020, αρκετές νέες υποχρεώσεις προστέθηκαν στο FCA Incoterm. Για παράδειγμα, τα μέρη μπορούν να συμφωνήσουν ότι ο αγοραστής δίνει εντολή στον μεταφορέα να εκδώσει το έγγραφο μεταφοράς (προσγείωση) με την ενσωματωμένη σημείωση στον πωλητή. Με τη σειρά του, ο πωλητής δεσμεύεται να στείλει αυτό το έγγραφο στον αγοραστή, «ποιος θα χρειαστεί το λογαριασμό προσγείωσης για να λάβει την απόρριψη των εμπορευμάτων από τον μεταφορέα."[10]
Το FCA Incoterm απαιτεί επιπλέον από τον πωλητή να εκκαθαρίσει τα προϊόντα για εξαγωγή, ανάλογα με την περίπτωση. Ωστόσο, ο πωλητής δεν έχει καμία υποχρέωση να εκκαθαρίσει τα εμπορεύματα για εισαγωγή. Δεν επιβάλλεται ασφαλιστική υποχρέωση ούτε στον πωλητή ούτε στον αγοραστή.
CPT Incoterm (Μεταφορά πληρωμένη προς)
Σύμφωνα με το CPT Incoterm, η παράδοση των εμπορευμάτων πραγματοποιείται όταν παραδίδονται από τον πωλητή στον μεταφορέα στο συμφωνημένο μέρος ή προμηθεύονται από τον πωλητή που παραδόθηκε έτσι. Από αυτή την άποψη, ο πωλητής έχει υποχρέωση σύμβασης, εις βάρος του, για τη μεταφορά των εμπορευμάτων από το σημείο παράδοσης στον τόπο προορισμού των εμπορευμάτων. Η ύπαρξη της σύμβασης μεταφοράς δεν έχει καμία επίδραση στη μεταφορά κινδύνου από τον πωλητή στον αγοραστή που συμβαίνει στο σημείο παράδοσης, δηλ., παραδίδοντας τα εμπορεύματα στον μεταφορέα.[11] Ωστόσο, εάν ο πωλητής επιβαρύνεται με έξοδα εκφόρτωσης εμπορευμάτων στον τόπο προορισμού βάσει της σύμβασης μεταφοράς, πρέπει να τα φέρει, εκτός αν συμφωνηθεί διαφορετικά.
Το CPT Incoterm απαιτεί επίσης από τον πωλητή να καθαρίσει τα αγαθά για εξαγωγή, ανάλογα με την περίπτωση, και αναλάβουμε όλους τους κινδύνους που σχετίζονται με αυτό. Ωστόσο, ο πωλητής δεν έχει τέτοια υποχρέωση εισαγωγής. Ούτε ο πωλητής, ούτε ο αγοραστής, απαιτείται να συνάψει ασφαλιστήριο συμβόλαιο.
CIP Incoterm (Μεταφορά και ασφάλιση καταβάλλεται σε)
Σύμφωνα με το CIP Incoterm, ο πωλητής έχει τις ίδιες υποχρεώσεις όπως και στο CPT Incoterm, δηλ., να παραδώσει τα εμπορεύματα στον μεταφορέα που έχει συνάψει ο πωλητής και να εκκαθαρίσει τα αγαθά για εξαγωγή,[12] με την προσθήκη υποχρέωσης σύμβασης ασφάλισης προκειμένου να καλυφθεί ο κίνδυνος / ζημία του αγοραστή από τον τόπο παράδοσης στο, τουλάχιστον, τον τόπο προορισμού.
Όσον αφορά την ασφάλιση, κατασκευάζεται σύμφωνα με το Ρήτρες (ΕΝΑ) του Ινστιτούτου Cargo Ρήτρες, ή παρόμοιες ρήτρες, και θα καλύπτει, στο ελάχιστο, συν τη συμβατική τιμή συν 10%. Πριν απο 2020 αναθεώρηση των Incoterms, μόνο μια ελάχιστη ασφαλιστική κάλυψη σύμφωνα με το Ρήτρες (ντο) του Ινστιτούτου Cargo Ρήτρες απαιτήθηκε.[13] Ωστόσο, ακόμα και σήμερα, τα μέρη μπορούν να συμφωνήσουν για χαμηλότερη κάλυψη.[14] Μόλις συμβληθεί, ο πωλητής έχει την υποχρέωση να παρέχει το ασφαλιστήριο συμβόλαιο ή το πιστοποιητικό στον αγοραστή.
DAP Incoterm (Παραδόθηκε στο Place)
Αυτό το Incoterm χρησιμοποιείται συνήθως σε περιπτώσεις όπου τα μέρη δεν επιθυμούν ο πωλητής να φέρει τον κίνδυνο και το κόστος εκφόρτωσης, σε αντίθεση με το DPU Incoterm (βλέπω παρακάτω). Σύμφωνα με το DAP Incoterm, τα εμπορεύματα θεωρείται ότι παραδόθηκαν από τον πωλητή στον αγοραστή όταν τίθενται στη διάθεση του αγοραστή στο όχημα μεταφοράς έτοιμο για εκφόρτωση στον τόπο προορισμού ή σε συμφωνημένο σημείο εντός αυτού του τόπου, εάν υπάρχει.[15] Σε αντίθεση με τους CPT / CIP Incoterms, ο τόπος παράδοσης και ο τόπος προορισμού είναι οι ίδιοι σύμφωνα με το DAP Incoterm. Ως εκ τούτου, ο πωλητής φέρει τον κίνδυνο μέχρι να θέσει τα αγαθά στη διάθεση του αγοραστή στον τόπο προορισμού όπως περιγράφεται παραπάνω.
Αν και έχει την υποχρέωση να συνάψει σύμβαση μεταφοράς ή να κανονίσει με το κόστος της μεταφοράς των εμπορευμάτων και να εκκαθαρίσει τα εμπορεύματα για εξαγωγή (όχι εισαγωγή), ο πωλητής δεν υποχρεούται να εκφορτώσει τα αγαθά από το όχημα μεταφοράς στον τόπο προορισμού. Επιπλέον, ούτε ο πωλητής, ούτε ο αγοραστής, απαιτείται να εγγραφείτε ασφαλιστήριο συμβόλαιο.
DPU Incoterm (Παραδόθηκε στο Place Unloaded)
Το DPU Incoterm αντιπροσωπεύει ένα νέο χαρακτηριστικό του 2020 Incoterms που αντικατέστησε το DAT Incoterm (Παραδόθηκε στο τερματικό) ιδρύθηκε βάσει του 2010 Incoterms τα οποία, με τη σειρά, είχε αντικαταστήσει την DEQ Incoterm (Παραδόθηκε πρώην Quay) ιδρύθηκε βάσει του 2000 Incoterms.[16]
Σύμφωνα με το DPU Incoterm, η παράδοση των εμπορευμάτων από τον πωλητή στον αγοραστή πραγματοποιείται όταν τα αγαθά εκφορτώνονται από το όχημα μεταφοράς και τίθενται στη διάθεση του αγοραστή στον τόπο προορισμού ή στο συμφωνημένο σημείο εντός του τόπου προορισμού, εάν υπάρχει. Είναι το μόνο Incoterm "που απαιτεί από τον πωλητή να εκφορτώσει τα αγαθά στον προορισμό."[17] Πάλι, ο τόπος παράδοσης και ο τόπος προορισμού είναι οι ίδιοι βάσει του DPU Incoterm. Ως εκ τούτου, ο πωλητής φέρει τον κίνδυνο μέχρι να εκφορτώσει τα αγαθά στον τόπο προορισμού.
Επιπλέον, ο πωλητής δεσμεύεται να συνάψει σύμβαση μεταφοράς ή να κανονίσει μεταφορά με δικά του έξοδα. Έχει επίσης την υποχρέωση να εκκαθαρίζει τα εμπορεύματα για εξαγωγή. Ωστόσο, καμία τέτοια υποχρέωση δεν επιβάλλεται για εισαγωγή. Ο αγοραστής οφείλει να βοηθήσει τον πωλητή στη λήψη σχετικών εγγράφων για διατυπώσεις εκκαθάρισης εξαγωγής, με έξοδα του πωλητή.
Σε αντίθεση με το CIP Incoterm, ο πωλητής (ή ο αγοραστής) δεν έχει καμία υποχρέωση να συνάψει ασφάλιση βάσει του DPU Incoterm.
DDP Incoterm (Παραδόθηκε καθήκον καταβάλλεται)
Σύμφωνα με το DDP Incoterm, τα εμπορεύματα υποτίθεται ότι παραδίδονται από τον πωλητή στον αγοραστή εάν τεθούν στη διάθεση του αγοραστή, διαγράφηκε για εισαγωγή, στο όχημα μεταφοράς που φθάνει, έτοιμο για εκφόρτωση στον τόπο προορισμού ή σε συμφωνημένο σημείο εντός αυτού του τόπου, εάν υπάρχει.[18] Το DDP Incoterm επιβάλλει τη μέγιστη ευθύνη στον πωλητή, καθώς είναι το μόνο Incoterm που απαιτεί άδεια εισαγωγής από τον πωλητή.[19]
Όπως στην περίπτωση των άλλων Incoterms, το DDP Incoterm απαιτεί από τον πωλητή να συνάψει τη σύμβαση μεταφοράς ή να κανονίσει με άλλο τρόπο τη μεταφορά με δικά του έξοδα. Δεν υπάρχει ασφαλιστήριο συμβόλαιο, ωστόσο, απαιτείται από τον πωλητή / τον αγοραστή.
Βασικά χαρακτηριστικά των Incoterms που χρησιμοποιούνται για θαλάσσιες και εσωτερικές πλωτές μεταφορές
FAS Incoterm (Δωρεάν παράλληλα με το πλοίο)
Σύμφωνα με το FAS Incoterm, ο πωλητής παραδίδει τα αγαθά όταν είτε τα τοποθετεί δίπλα στο πλοίο / σκάφος που ορίζεται από τον αγοραστή στο ονομαστικό λιμάνι αποστολής ή προμηθεύεται τα εμπορεύματα που παραδόθηκαν έτσι.[20] Ο κίνδυνος / ζημιά στα αγαθά μεταφέρεται από τον πωλητή στον αγοραστή όταν τα αγαθά βρίσκονται δίπλα στο πλοίο. Ο πωλητής δεσμεύεται να εκκαθαρίσει τα αγαθά για εξαγωγή, όχι εισαγωγή.
Ο πωλητής δεν έχει καμία υποχρέωση να συνάψει σύμβαση μεταφοράς. Με τη σειρά του, Είναι ο αγοραστής που αναλαμβάνει όλα τα έξοδα για τη μεταφορά των εμπορευμάτων από το ονομαστικό λιμάνι αποστολής. συνεπώς, Το FAS Incoterm δεν είναι κατάλληλο για περιπτώσεις όπου τα αγαθά πρέπει να παραδοθούν μόνο στον μεταφορέα, π.χ., σε τερματικό εμπορευματοκιβωτίων, πριν τοποθετηθούν δίπλα στο πλοίο. Για αυτό το σενάριο, το προαναφερθέν FAS Incoterm είναι πιο κατάλληλο.[21]
Επί πλέον, ο πωλητής έχει την υποχρέωση να εκκαθαρίσει τα αγαθά για εξαγωγή (όχι εισαγωγή). Δεν απαιτείται η σύναψη ασφάλισης.
FOB Incoterm (Δωρεάν επί του σκάφους)
Σύμφωνα με το FOB Incoterm, τα εμπορεύματα θεωρείται ότι παραδίδονται από τον πωλητή στον αγοραστή όταν παραδίδονται στο πλοίο που ορίζεται από τον αγοραστή στο ονομαστικό λιμάνι αποστολής ή ο πωλητής προμηθεύεται τα εμπορεύματα που παραδόθηκαν έτσι.[22] Ως εκ τούτου, ο κίνδυνος απώλειας / ζημιάς στα εμπορεύματα μεταφέρεται στον αγοραστή μόλις τα εμπορεύματα τοποθετηθούν στο πλοίο. Ο πωλητής εκκαθαρίζει τα εμπορεύματα για εξαγωγή, όχι εισαγωγή.
Όπως στην περίπτωση της FSA Incoterm, ο πωλητής δεν έχει καμία υποχρέωση να συνάψει σύμβαση μεταφοράς. Όλα τα έξοδα για τη μεταφορά των εμπορευμάτων από το λιμάνι αποστολής που φέρουν το όνομα θα βαρύνουν τον αγοραστή.
Δεν απαιτείται ασφάλιση βάσει του FOB Incoterm για να συναφθεί από τον πωλητή ή τον αγοραστή.
CFR Incoterm (Κόστος και ναύλος)
Σύμφωνα με το CFR Incoterm, ο πωλητής παραδίδει τα αγαθά στον αγοραστή τοποθετώντας τα στο πλοίο ή προμηθεύοντάς τα έτσι.[23] Ως εκ τούτου, ο κίνδυνος απώλειας / ζημιάς σε εμπορεύματα μεταφέρεται στον αγοραστή όταν τα αγαθά τοποθετούνται επί του σκάφους στο λιμάνι παράδοσης, και όχι το λιμάνι προορισμού, όπως στην περίπτωση του FOB Incoterm που αναφέρεται παραπάνω.
Ανεξάρτητα από τη μεταφορά κινδύνου στο λιμάνι παράδοσης, ο πωλητής έχει την υποχρέωση να συνάψει σύμβαση μεταφοράς των εμπορευμάτων μέχρι το λιμάνι προορισμού. Ο πωλητής πρέπει επίσης να αναλάβει όλα τα έξοδα που σχετίζονται με την εκφόρτωση στο λιμάνι προορισμού που απορρέουν από τη σύμβαση μεταφοράς, εκτός εάν συμφωνηθεί διαφορετικά. Έχει επίσης την υποχρέωση να εκκαθαρίζει τα εμπορεύματα για εξαγωγή, όχι εισαγωγή. Δεν απαιτείται ασφαλιστήριο συμβόλαιο από τον πωλητή ή τον αγοραστή.
CIF Incoterm (Κόστος, Ασφάλειες και εμπορευματικές μεταφορές)
Το καθεστώς του CIF Incoterm είναι πολύ παρόμοιο με αυτό του CFR Incoterm:
- τα εμπορεύματα πρέπει να παραδοθούν στο πλαίσιο του CIF Incoterm όταν ο πωλητής τα τοποθετήσει στο πλοίο ή να τα παραδώσει;[24]
- αν και η μεταφορά κινδύνου πραγματοποιείται στο λιμάνι παράδοσης, ο πωλητής έχει την υποχρέωση να συνάψει σύμβαση μεταφοράς των εμπορευμάτων μέχρι το λιμάνι προορισμού;
- ο πωλητής πρέπει να αναλάβει όλα τα έξοδα που σχετίζονται με την εκφόρτωση στον λιμένα προορισμού που προκύπτει από τη σύμβαση μεταφοράς, εκτός εάν συμφωνηθεί διαφορετικά;
- ο πωλητής έχει την υποχρέωση να εκκαθαρίσει τα αγαθά για εξαγωγή, όχι εισαγωγή.
Η κύρια διαφορά μεταξύ CIF και CFR έγκειται στην απαίτηση βάσει του CIF Incoterm για τον πωλητή να συνάπτει ασφαλιστική κάλυψη έναντι του κινδύνου απώλειας / ζημίας των αγαθών από τον λιμένα αποστολής στον αγοραστή προς, τουλάχιστον, το λιμάνι προορισμού. Ωστόσο, αντίθετα με το CIP Incoterm (βλέπε παραπάνω), ο πωλητής απαιτείται να αποκτήσει μια ελάχιστη ασφάλιση σύμφωνα με Ρήτρες (ντο) του Ινστιτούτου Cargo Ρήτρες, ή άλλη ρήτρα (δεν Ρήτρες (ΕΝΑ) του Ινστιτούτου Cargo Ρήτρες όπως απαιτείται για το CIP Incoterm).[25]
συμπέρασμα
Η χρήση των Incoterms στο διεθνές εμπόριο είναι ένα διαδεδομένο φαινόμενο, και οι διαφορές προκύπτουν συχνά λόγω σύγχυσης που τις αφορούν. Πριν από την εισαγωγή ενός Incoterm σε ένα συμβόλαιο, Είναι σημαντικό για τα μέρη να διασφαλίσουν ότι το Incoterm ικανοποιεί όλες τις προσδοκίες και τις ανάγκες τους σχετικά με τα ακόλουθα θέματα:
- Η μεταφορά γίνεται μέσω θαλάσσιων / εσωτερικών πλωτών οδών ή όχι?
- Ποιος πρέπει να φέρει το μεγαλύτερο μέρος του κινδύνου απώλειας / ζημιάς στα αγαθά – ο πωλητής ή ο αγοραστής? Σε ποιο σημείο της παράδοσης στον τόπο προορισμού θα πρέπει ο κίνδυνος να μετατοπιστεί από τον πωλητή στον αγοραστή?
- Υπάρχει ανάγκη χρήσης των υπηρεσιών ενός μεταφορέα? Αν είναι έτσι, ποιος πρέπει να έχει την υποχρέωση να συνάψει σύμβαση μεταφοράς - τον πωλητή ή τον αγοραστή?
- Πρέπει ο πωλητής να είναι υπεύθυνος για την εκφόρτωση των εμπορευμάτων?
- Υπάρχει ανάγκη εγγραφής ασφαλιστηρίου συμβολαίου?
Ζουζάνα Βισούντιλοβα, Aceris Law LLC
[1] Ι. Κοτζί, Incoterms: Ανάπτυξη και νομική φύση - μια σύντομη επισκόπηση, 13 Επανεξέταση νόμου Stellenbosch 2002, Π. 116.
[2] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 20.
[3] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 23.
[4] ρε. Μ. Stapleton, Β. Μέτωπο, ρε. O'Brien, EXW, FOB ή FCA ? Επιλέγοντας τα σωστά Incoterms και γιατί έχει σημασία για τους ναυτιλιακούς φορτωτές, 81 Εφημερίδα περί μεταφορών, Επιμελητεία & Πολιτική 2014, Π. 248. Δείτε επίσης σολ. Γκίμπονς, Ο αντίκτυπος των Incoterms 2010, 4 Τριμηνιαίο ιρλανδικό επιχειρηματικό δίκαιο 2012, Π. 16.
[5] ρε. Μ. Stapleton, Β. Μέτωπο, ρε. O'Brien, EXW, FOB ή FCA ? Επιλέγοντας τα σωστά Incoterms και γιατί έχει σημασία για τους ναυτιλιακούς φορτωτές, 81 Εφημερίδα περί μεταφορών, Επιμελητεία & Πολιτική 2014, Π. 248.
[6] Ι. Ράμπεργκ, Οδηγός ICC για Incoterms 2010, Δημοσίευση ICC (2011), σελ. 22 και 42.
[7] Ι. Ράμπεργκ, Οδηγός ICC για Incoterms 2010, Δημοσίευση ICC (2011), σελ. 22 και 42.
[8] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, σελ. 27-28.
[9] ρε. Μ. Stapleton, Β. Μέτωπο, ρε. O'Brien, EXW, FOB ή FCA ? Επιλέγοντας τα σωστά Incoterms και γιατί έχει σημασία για τους ναυτιλιακούς φορτωτές, 81 Εφημερίδα περί μεταφορών, Επιμελητεία & Πολιτική 2014, Π. 246.
[10] Incoterms 2020, Δωρεάν Ebook που εκδόθηκε από το Shiphub, Π. 13. Δείτε επίσης σι. Πλίτς, Incoterms 2020, 1 Ανασκόπηση της Σχολής Φυσικού Δικαίου Kopaonik 2020, Π. 20.
[11] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 39.
[12] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 49.
[13] σι. Πλίτς, Incoterms 2020, 1 Ανασκόπηση της Σχολής Φυσικού Δικαίου Kopaonik 2020, Π. 19.
[14] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 50. Δείτε επίσης Incoterms 2020, Δωρεάν Ebook που εκδόθηκε από το Shiphub, Π. 19.
[15] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 59.
[16] σι. Πλίτς, Incoterms 2020, 1 Ανασκόπηση της Σχολής Φυσικού Δικαίου Kopaonik 2020, Π. 10.
[17] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 68.
[18] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 76.
[19] σι. Πλίτς, Incoterms 2020, 1 Ανασκόπηση της Σχολής Φυσικού Δικαίου Kopaonik 2020, Π. 12.
[20] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 83.
[21] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 84.
[22] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 92.
[23] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 101.
[24] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 111.
[25] Incoterms 2020, Κανόνες ICC για τη χρήση όρων εσωτερικού και διεθνούς εμπορίου, Π. 113.