Produkcja dokumentów jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych, ale niezbędnych etapów arbitrażu międzynarodowego. Ponieważ sprawy są na ogół rozstrzygane na podstawie dokumentów, a nie zeznań ustnych, tworzenie dokumentów może być potężnym narzędziem do odkrywania materiału dowodowego kluczowego dla wygrania arbitrażu.[1]
Nic dziwnego, że postępowanie arbitrażowe często obejmuje fazę tworzenia dokumentów. Zakres takiego ujawnienia może być różny ze względu na strony’ oczekiwania ze strony jurysdykcji prawa cywilnego i prawa zwyczajowego. Uznaje większość przepisów krajowych i zasad instytucjonalnych, pośrednio lub wyraźnie, uprawnienie trybunału arbitrażowego do nakazania przedstawienia dokumentów i wyciągnięcia negatywnych konsekwencji z nieuzasadnionej odmowy przedstawienia dokumentów.[2]
W dzisiejszej praktyce, ten Zasady IBA dotyczące przeprowadzania dowodów w międzynarodowym arbitrażu („Reguły dowodowe IBA”) zarysować typowe międzynarodowe podejście do tworzenia dokumentów. Zasady te są szeroko stosowane w środowisku arbitrażowym i uważa się, że odzwierciedlają najlepsze praktyki.[3]
Produkcja dokumentów: Perspektywa prawa cywilnego i prawa zwyczajowego
W międzynarodowym arbitrażu, imprezy, Adwokaci i arbitrzy często pochodzą z różnych krajów i mają różne wykształcenie prawnicze. Zakres produkcji będzie zatem, do pewnego stopnia, pod wpływem wykształcenia prawniczego i doświadczenia arbitrów.[4]
Natomiast zasady i przepisy dotyczące sporządzania dokumentów różnią się znacznie między systemami prawa zwyczajowego i prawa cywilnego, różnice te zostały złagodzone w ostatnich dziesięcioleciach.[5] dodatkowo, doświadczeni arbitrzy będą na ogół dążyć do podejmowania decyzji proceduralnych zgodnych z międzynarodowymi standardami.[6]
Podejście oparte na prawie zwyczajowym
W systemie common law, przedstawienie dokumentów opiera się na założeniu, że wszystkie dokumenty istotne dla sporu powinny zostać ujawnione drugiej stronie.[7] W systemie common law, sędzia jest bardziej skłonny do poszukiwania prawdy, co uzasadnia konieczność ujawnienia wszelkich stosownych dokumentów znajdujących się w rękach drugiej strony.[8]
Pod tym względem, strony w systemie common law mają obowiązek przedstawienia dokumentów, które mogą być niekorzystne dla ich roszczeń lub obrony w tym poszukiwaniu prawdy.[9]
Dalej, postępowania common law są bardziej przystosowane do ujawniania dokumentów. Odkrycie jest zwykle przeprowadzane przez strony i następuje po rundzie pism procesowych i przed rozprawą. Sądy nie otrzymują przedstawionych dokumentów, ale mogą interweniować, jeśli jedna ze stron nie współpracuje. Dopiero na rozprawie sąd będzie miał dostęp do wymienianych dokumentów, jeżeli jedna ze stron użyje ich jako dowodu.[10]
A zatem, w systemie common law, celem przedstawienia dokumentu nie jest udowodnienie określonych faktów, lecz poinformowanie drugiej strony o istnieniu i treści dokumentów będących w posiadaniu strony przeciwnej.[11]
Podejście prawa cywilnego
System prawa cywilnego, z drugiej strony, koncentruje się na ciężarze dowodu. A zatem, tworzenie dokumentów jest raczej mechanizmem rozładowania tego ciężaru niż narzędziem informowania stron o konkretnych faktach sprawy.[12] Każda ze stron będzie miała swoją wersję stanu faktycznego i skonfrontuje ją przed sądem.[13]
W typowym postępowaniu cywilnym, strony przedstawią swoje racje przed sądem i przedstawią wszelkie dowody na poparcie swojej tezy. Zakres produkcji dokumentów to, w związku z tym, wąski.[14] Strony mogą żądać jedynie dokumentów, które można zidentyfikować z wystarczającą precyzją i szczegółowością.[15]
Kolejna różnica dotyczy roli sędziego. Sędzia w sądach cywilnych będzie prowadził postępowanie dowodowe i oczekuje się, że będzie interweniował w sprawie żądań stron.[16]
W sumie, w systemie prawa cywilnego, od stron oczekuje się udowodnienia swoich racji i nie zachęca się ich do wnoszenia roszczeń bez posiadania podstawowych dokumentów potwierdzających ich roszczenia.[17]
Zarówno system prawa cywilnego, jak i common law wywarły wpływ na współczesną praktykę arbitrażową, jednak.[18]
Uprawnienia trybunału arbitrażowego w zakresie produkcji dokumentów
Produkcja dokumentów podlega umowie arbitrażowej i prawu procesowemu arbitrażu (ogólnie prawo siedziby).[19]
Te dwa źródła określają uprawnienia trybunałów arbitrażowych do nakazania produkcji dokumentów.[20] W praktyce, większość ustawodawstw krajowych zawiera niewiele przepisów dotyczących przedstawiania dokumentów w postępowaniu arbitrażowym, pozostawienie stronom i arbitrom decyzji co do zakresu produkcji dokumentów.[21]
Zasady arbitrażu w produkcji dokumentów
Większość przepisów instytucjonalnych przyznaje trybunałowi arbitrażowemu uprawnienie do nakazania stronom przedstawienia dokumentów.
- Zasady LCIA
Artykuł 22 z 2020 Zasady LCIA daje sądom wystarczające uprawnienia do nakazania stronom przedstawienia dowodów z dokumentów i zapewnienia dostępu do innych materiałów, jak towary, próbki i właściwości:[22]
Trybunał Arbitrażowy ma władzę, na wniosek którejkolwiek ze stron lub (z wyjątkiem podpunktu (x) poniżej) z własnej inicjatywy, ale w obu przypadkach tylko po zapewnieniu stronom rozsądnej okazji do przedstawienia swoich poglądów i na takich warunkach (co do kosztów i nie tylko) zgodnie z decyzją Trybunału Arbitrażowego:
[…]
(iv) nakazać którejkolwiek ze stron sporządzenie jakichkolwiek dokumentów, dobra, próbki, własność, miejsce lub rzecz pozostającą pod jego kontrolą, udostępnioną do wglądu Zespołowi Orzekającemu, jakakolwiek inna partia, każdego biegłego do takiej strony i każdego biegłego do Trybunału;
(v) nakazanie każdej ze stron przedstawienia Trybunałowi Arbitrażowemu i innym stronom dokumentów lub kopii dokumentów będących w ich posiadaniu, opiekę lub uprawnienia, które Zespół Orzekający uzna za istotne[.]
Aby uzyskać więcej informacji na temat tworzenia dokumentów zgodnie z zasadami LCIA, widzieć Produkcja dokumentów zgodnie z zasadami LCIA.
- Regulamin Arbitrażowy ICC
ten 2021 Zasady ICC są mniej wyraźne niż zasady LCIA. Artykuł 25(1) Regulaminu ICC stanowi, że „[T]trybunał arbitrażowy przystąpi w możliwie najkrótszym czasie do ustalenia stanu faktycznego sprawy za pomocą wszelkich właściwych środków.”[23] Artykuł 25(4) dodaje, że „[za]t w dowolnym momencie postępowania, trybunał arbitrażowy może wezwać każdą ze stron do przedstawienia dodatkowych dowodów.”
Chociaż Regulamin ICC nie upoważnia wyraźnie trybunału do nakazania ujawnienia, Trybunały ICC konsekwentnie utrzymywały, że takie upoważnienie wynika z Regulaminu ICC.[24]
- Regulamin UNCITRAL
Artykuł 27(3) z 2013 Zasady UNCITRAL wyjaśnia, że sądy są uprawnione do nakazania przedstawienia dokumentów lub innych dowodów:[25]
W każdym momencie postępowania arbitrażowego zespół orzekający może zażądać od stron przedstawienia dokumentów, dowodów lub innych dowodów w terminie określonym przez trybunał arbitrażowy.
Artykuł 27(3) daje sądom szeroki zakres uznania. A zatem, jeżeli trybunał stwierdzi, że byłby wspomagany przez ogólny nakaz przedstawienia wszystkich dokumentów lub określonej kategorii dokumentów, które wydają się istotne, Artykuł 27(3) upoważnia trybunał do skierowania postanowienia do stron.[26]
Szczególnie, żadne z powyższych zasad arbitrażu nie uniemożliwia trybunałom przewidywania, że strony mogą składać sobie nawzajem wnioski o ujawnienie.
Prawa krajowe
- Prawo modelowe UNCITRAL
ten 2006 Prawo modelowe UNCITRAL nie zajmuje się konkretnie tematem produkcji dokumentów. Artykuły 19(1) i (2) szeroko odnoszą się do autonomii proceduralnej stron, która domyślnie obejmuje kwestię ujawnienia:[27]
Z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy, strony mogą swobodnie uzgodnić procedurę postępowania, którą powinien kierować się trybunał arbitrażowy przy prowadzeniu postępowania.
W przypadku braku takiego porozumienia, trybunał arbitrażowy może, z zastrzeżeniem przepisów tej ustawy, przeprowadzić postępowanie arbitrażowe w sposób, jaki uzna za właściwy. Uprawnienie przyznane trybunałowi arbitrażowemu obejmuje uprawnienie do określenia dopuszczalności, znaczenie, istotności i wagi wszelkich dowodów.
Jeżeli strony wybrały instytucję arbitrażową, Artykuł 19(1) nadaje moc wszelkim postanowieniom dotyczącym przedstawiania dokumentów w regulaminie arbitrażu instytucjonalnego.
- Amerykańska federalna ustawa o arbitrażu (FAA)
Sekcja 7 z Amerykańska federalna ustawa o arbitrażu, z kolei, w szczególności upoważnia arbitrów do kierowania stronami arbitrażu i osób trzecich do przedstawiania wszelkich dowodów uznanych za istotne jako dowody w sprawie:
Arbitrzy wybrani zgodnie z niniejszym tytułem lub w inny sposób, lub większość z nich, może wezwać na piśmie każdą osobę, aby stawiła się przed nimi lub którymkolwiek z nich w charakterze świadka i we właściwym przypadku, aby przyniosła ze sobą jakąkolwiek książkę, nagrywać, dokument, lub papier, który może być uznany za istotny jako dowód w sprawie.
- Angielska ustawa arbitrażowa
Sekcja 34(1) z 1996 Angielska ustawa arbitrażowa wyraźnie stanowi również, że trybunał arbitrażowy jest właściwy do rozstrzygania kwestii procesowych i dowodowych:[28]
Do sądu należy rozstrzyganie wszystkich kwestii proceduralnych i dowodowych, z zastrzeżeniem prawa stron do uzgodnienia dowolnej kwestii.
Angielska ustawa o arbitrażu daje również sądom uprawnienia do nakazania przedstawienia dokumentów stronom trzecim na potrzeby arbitrażu z siedzibą w Anglii (Sekcje 44(1) i (2)):[29]
(1) O ile strony nie uzgodniły inaczej, sąd ma dla celów i w związku z postępowaniem arbitrażowym takie same uprawnienia do wydawania zarządzeń w sprawach wymienionych poniżej, jakie ma do celów i w związku z postępowaniem sądowym.
(2) Te sprawy są—
(za) przeprowadzanie zeznań świadków;
(b) zachowanie dowodów;
(do) wydawanie zarządzeń dotyczących mienia będącego przedmiotem postępowania lub co do którego powstaje jakakolwiek kwestia w postępowaniu —
(ja) do inspekcji, fotografowanie, ochrona, opiekę lub zatrzymanie własności, lub
(ii) nakazując pobranie próbek, lub jakakolwiek obserwacja lub eksperyment, na którym można przeprowadzić, własność;
iw tym celu upoważnienie jakiejkolwiek osoby do wejścia do jakichkolwiek pomieszczeń znajdujących się w posiadaniu lub pod kontrolą strony arbitrażu;
(re) sprzedaży jakichkolwiek towarów będących przedmiotem postępowania;
(mi) wydanie nakazu tymczasowego lub wyznaczenie syndyka.
- Francuska ustawa o arbitrażu
Pomimo braku wyraźnych przepisów w większości aktów prawa cywilnego, kwestie związane z ujawnieniem dokumentów są rozumiane jako nierozerwalnie związane z ogólnymi uprawnieniami trybunału do prowadzenia postępowania arbitrażowego w przypadku braku przeciwnej umowy między stronami.[30]
Jeden wyjątek, jednak, jest Francuska ustawa o arbitrażu (Dekret nr. 2011-48 z 13 styczeń 2011) który wyraźnie zezwala arbitrom na nakazanie stronom przedstawienia dowodów:[31]
Zespół orzekający podejmuje wszelkie niezbędne kroki w sprawach dowodowych i proceduralnych, chyba że strony upoważnią ją do delegowania takich zadań jednemu ze swoich członków.
Zespół orzekający może wezwać dowolną osobę do złożenia zeznań. Świadkowie nie mogą być zaprzysiężeni.
Jeżeli strona jest w posiadaniu dowodu, trybunał arbitrażowy może nakazać tej stronie jego przedstawienie, określić sposób, w jaki ma być produkowany i, Jeśli to konieczne, dołączyć kary do takiego nakazu.
Zasady IBA dotyczące przeprowadzania dowodów w międzynarodowym arbitrażu
Reguły dowodowe IBA zapewniają często stosowaną procedurę przedstawiania dokumentów w międzynarodowym arbitrażu. ten ukazało się ostatnie wydanie dn 17 grudzień 2020.
Zgodnie z Regulaminem Dowodowym IBA, każda ze stron ujawnia z wyprzedzeniem kategorie dokumentów istotnych dla jej sprawy lub obrony. A zatem, zgodnie z art 3(2) Regulaminu Dowodowego IBA, trybunał wyznacza termin, w którym każda ze stron zwróci się o ujawnienie określonej kategorii dokumentów przez stronę przeciwną.[32]
Każda ze stron musi wyszczególnić znaczenie i istotność swoich żądań oraz wyjaśnić, dlaczego niektóre kategorie dokumentów „są istotne dla sprawy i istotne dla jej wyniku”.[33]
Żądania te są zazwyczaj dostarczane w formie a Harmonogram Redfern, włącznie z:
- wniosków o produkcję;
- uzasadnienie co do istotności i zasadności wniosków;
- uzasadnione zastrzeżenia, Jeśli w ogóle, do próśb; i
- decyzja trybunału arbitrażowego.
Strony oświadczają również, że (ja) żądane dokumenty nie znajdują się w ich posiadaniu, opieki lub kontroli, lub dlaczego przedstawienie takich dokumentów byłoby dla nich nieracjonalnie uciążliwe, i (ii) powody, dla których uzasadnione jest przypuszczenie, że żądane dokumenty znajdują się w posiadaniu, opieki lub kontroli drugiej strony.[34]
Po wymianie wniosków o ujawnienie, trybunał generalnie przyznaje stronom termin od jednego do czterech tygodni na udzielenie odpowiedzi na wniosek drugiej strony. Każdy może (ja) dobrowolnie przedstawić żądany dokument(s)[35] lub (ii) zakwestionować żądanie ze względu na nieistotność, niewystarczająca specyfikacja, przywilej, lub względy ekonomii proceduralnej.[36]
Stronom często zezwala się na ustosunkowanie się do zarzutów, potwierdzając istotność i zasadność wniosków.
Po rozpatrzeniu próśb i sprzeciwów, trybunał wydaje nakaz ujawnienia lub odrzuca wniosek. Trybunały mogą również przeformułować lub zawęzić żądania jednej ze stron, aby zachęcić do przedstawienia niektórych dokumentów.
Niekorzystne wnioski w produkcji dokumentów
W przeciwieństwie do sędziów krajowych, arbitrzy nie mają bezpośredniej władzy, aby zmusić stronę do przedstawienia dokumentów, które nakazali. Jak wspomniano wyżej, jednak, trybunały mają szerokie uprawnienia w sprawach dowodowych, w tym uprawnienia do wyciągania negatywnych wniosków.[37]
Na przykład, ten Zasady ICDR, w artykule 24(9), wyraźnie upoważnia trybunał do wyciągnięcia negatywnych wniosków:[38]
W przypadku niewykonania przez stronę polecenia wymiany informacji, trybunał może wyciągnąć niekorzystne wnioski i może wziąć pod uwagę takie zaniedbanie przy alokacji kosztów.
jednak, sprzeczne z Regulaminem ICDR, bardzo niewiele przepisów wyraźnie wspomina o zdolności trybunału do wyciągania negatywnych wniosków. W przypadku braku takiego szczególnego przepisu, przyjmuje się, że uprawnienie do wyciągania negatywnych wniosków jest nieodłącznym elementem uprawnień arbitrów w sprawach dowodowych.[39]
Zgodnie z Regulaminem Dowodowym IBA, Artykuł 9(6) przewiduje, że trybunał arbitrażowy może wyciągnąć negatywne wnioski w następujących sytuacjach:[40]
- gdy strona nie zastosuje się do nakazu trybunału dotyczącego przedstawienia żądanego dokumentu; i
- gdy strona nie sprzeciwi się żądaniu w odpowiednim czasie, ale nie przedstawi żądanego dokumentu.
Wnioskowanie przeciwne oznacza, że trybunał arbitrażowy „może wywnioskować, że takie dowody byłyby niekorzystne dla interesów tej Strony.”[41] W związku z tym, trybunał może uznać fakt za udowodniony w wyniku negatywnego wnioskowania, a strona może zostać zwolniona z ciężaru dowodu.[42] W praktyce może to być bardzo ważne, i wiele spraw wygrywa się na podstawie negatywnych wniosków.
Wreszcie, negatywne wnioski można wyciągnąć tylko wtedy, gdy trybunał przychylił się do wniosku. Na przykład, nie będzie negatywnych wniosków, jeśli żądany dokument zostanie uznany za nieistotny i nieistotny dla wyniku arbitrażu.[43]
[1] R. Margitola, Produkcja dokumentów w arbitrażu międzynarodowym (2015), P. 1.
[2] sol. Urodzony, Międzynarodowy arbitraż handlowy (3r & D wyd., 2022), P. 2497.
[3] Margitola, supra fn. 1, P. 2; Zobacz też Urodzony, supra fn. 2, P. 2534.
[4] Urodzony, supra fn. 2, P. 2518.
[5] ID., P. 2520.
[6] ID., P. 2521.
[7] Margitola, supra fn. 1, P. 12.
[8] Tamże.
[9] Tamże.
[10] ID., P. 13.
[11] Tamże.
[12] ID., P. 14.
[13] Tamże.
[14] ID., P. 15
[15] Tamże.
[16] Tamże.
[17] ID., P. 16.
[18] Zobacz identyfikator., pp. 16-20.
[19] Urodzony, supra fn. 2, P. 2498.
[20] Tamże.
[21] Tamże.
[22] 2020 Zasady arbitrażu LCIA, Artykuł, 22.1(iv) i artykuł 22.1(v).
[23] 2021 Regulamin Arbitrażowy ICC, Artykuł 25(1) i artykuł 25(4).
[24] Urodzony, supra fn. 2, pp. 2514-2515 (powołując się na Zarządzenie w sprawie ICC Nr. 5542, w D.. Hashery (wyd.), Zbiór decyzji proceduralnych w arbitrażu ICC 1993-1996 62 (1997)).
[25] 2013 Regulamin arbitrażowy UNCITRAL, Artykuł 27(3).
[26] Urodzony, supra fn. 2, P. 2513; Zobacz też Margitola, supra fn. 1, P. 27.
[27] 2006 Prawo modelowe UNCITRAL, Artykuł 19(1) i artykuł 19(2).
[28] 1996 Angielska ustawa arbitrażowa, Sekcja 34(1).
[29] 1996 Angielska ustawa arbitrażowa, Sekcja 44(1) i sekcja 44(2).
[30] Urodzony, supra fn. 2, P. 2505.
[31] 2011 Francuska ustawa o arbitrażu, Artykuł 1467.
[32] Reguły dowodowe IBA, Artykuł 3(2), „W terminie wyznaczonym przez Zespół Orzekający, każda ze Stron może złożyć Zespołowi Orzekającemu i pozostałym Stronom Wniosek o Przedłożenie.”
[33] Reguły dowodowe IBA, Artykuł 3(3)(b).
[34] Reguły dowodowe IBA, Artykuł 3(3)(do).
[35] Reguły dowodowe IBA, Artykuły 3(4).
[36] Reguły dowodowe IBA, Artykuł 9(2).
[37] Margitola, supra fn. 1, P. 175.
[38] 2021 Regulamin arbitrażu ICDR, Artykuł 24(9).
[39] Margitola, supra fn. 1, P. 175.
[40] Reguły dowodowe IBA, Artykuł 9(6).
[41] Reguły dowodowe IBA, Artykuły 9(6).
[42] Margitola, supra fn. 1, P. 176.
[43] Tamże.