تولید اسناد داوری یک "روندی که توسط آن طرف می تواند تولید اسنادی را که در اختیار شخص دیگری است درخواست کند".
با وجود آیین نامه IBA در مورد شواهد در داوری بین المللی برای ارائه راهنمایی, عدم وجود قوانین یکنواخت در تولید اسناد در داوری بین المللی نشانگر اختلافات عمیق حقوقی و فرهنگی در سطح جهانی با توجه به نوع است, کیفیت و کمیت اسناد برای تولید, و همچنین میزان شفافیتی که باید حاصل شود. در رابطه با این موارد, بسیاری از قوانین نهادی داوری متن بیان خود را در مورد تولید اسناد بسیار ساده نگه می دارند و عمداً دادگاه های داوری اختیار خود را در این باره اختیار می دهند..
از قرار معلوم، مشخصا, it is a party’s duty to locate and to present evidences to support the facts of their allegations and their underlying claims. با این حال, در مواردی که مدارک کافی ارائه نشده باشد, نگرش دیوان داوری بسیار متفاوت است, عمدتا براساس میراث قانونی و فرهنگی آنها.
Some arbitrators might suppose that facts remain unproven and let parties bear the consequences (یعنی, ادعاهای خود را گم کنید), در حالی که دیگران غالباً نیاز به اطلاعات یا توضیح بیشتری دارند.
به نظر می رسد که مقاله 25 (1) مقررات ICC با بیان اینکه دادگاه "باید"واقعیت های پرونده را ثابت کنید, و مقاله 25(5)4 به دادگاهها قدرت آغاز تولید مدارك از طرفین را اعطا می كند.
Being mindful of the large amount of time and money that “به سبک آمریکایی” تولید اسناد می تواند مستلزم آن باشد, با این حال, as well as their limited powers to enforce compliance with document production from the parties, arbitrators pursue this process only to the extent that it seems reasonable in a given arbitration, و تولید اسناد به طور کلی محدود است.
بر این مبنا, the ICC Rules line up with the IBA Rules and provide for limited discovery as a preferable method for document production than full discovery under common law systems. هنگامی که احزاب نتوانند درخواست دادگاه را برآورده کنند, دادگاه داوری پس از آن می تواند تشكیل دهد “استنتاج منفی” از عدم موفقیت طرف یا امتناع از تولید اسنادی که دستور تهیه آنها داده شده است, اما همیشه با احتیاط.
یوهوا DENG, پاریس, 05/06/2016, موسسه حقوقی داوری بین المللی Aceris