Nie ulega wątpliwości, że pewne niedociągnięcia meksykańskiego systemu sądownictwa wywołały potrzebę opracowania i konsolidacji nowych alternatywnych mechanizmów rozstrzygania sporów, takich jak arbitraż międzynarodowy w Meksyku. Rosnący handel wielostronny w Meksyku, transakcje międzynarodowe, sprzeczanie się, jak również jego międzynarodowa społeczność biznesowa, kierowały firmami, aby zdecydowały się na włączenie międzynarodowych klauzul arbitrażowych do ich umów z meksykańskimi partnerami;, w dążeniu do większej pewności prawnej.[1]
Meksyk odegrał aktywną rolę w rozwoju swojego międzynarodowego prawa arbitrażowego, aby być kompetentnym do zaspokojenia potrzeb międzynarodowej społeczności biznesowej. Wśród najistotniejszych wydarzeń znajduje się zatwierdzenie przez meksykańską Prawo Arbitraż, replikując 2006 UNCITRAL Model ustawy o międzynarodowym arbitrażu handlowym („Prawo modelowe”), w ten sposób czyniąc ją znajomą i pewną dla zagranicznych stron. dodatkowo, Meksyk jest stroną obu 1958 Konwencja o uznawaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych (ten “Konwencja Nowojorska””) i 1975 Międzyamerykańska konwencja o międzynarodowym arbitrażu handlowym (ten „Konwencja Panamska”), które upraszczają wzajemne wykonywanie orzeczeń arbitrażowych.
Oprócz tej aktywnej roli, Meksyk podjął również działania, które umożliwiają stronom uciekanie się do arbitrażu. Sądy meksykańskie przyjęły przyjazne podejście do arbitrażu poprzez interpretacje jego Prawo Arbitraż. Meksyk jest również stroną Umowa USA-Meksyk-Kanada od 1 lipiec 2020, przez który jej artykuł 31.22 wzywa do ustanowienia i utrzymania Komitetu Doradczego ds. Prywatnych Sporów Handlowych, co zachęci, ułatwiać, i promować poprzez edukację korzystanie z arbitrażu między podmiotami prywatnymi w strefie wolnego handlu, pośród innych.
1. Obowiązujące prawo arbitrażowe
Pomimo przyjęcia formy artykułów zawartych w 1993 Federalny Kodeks Handlowy Meksyku („FCCM”),[2] odpowiedni meksykański Prawo Arbitraż słusznie uzyskała status niezależnego statutu poprzez interpretację i praktykę sądową. Meksykanin Prawo Arbitraż jest przedstawiony w Artykuły 1415-1480 FCCM i, jak wyjaśniono, pierwotnie miał na celu odtworzenie prawa modelowego, w tym drobne modyfikacje i późniejsze poprawki dotyczące konkretnych tematów, takich jak pomoc sądowa w ugodzie handlowej i arbitrażu, pośród innych.
Jedna interesująca cecha meksykańskiego Prawo Arbitraż jest to, że nie rozróżnia arbitrażu krajowego i międzynarodowego, co pozwoliło na jednorodne interpretacje dotyczące stosowania prawa.
2. Umowa arbitrażowa na mocy prawa meksykańskiego
Zgodnie z art 1416(1) FCCM, umowa o arbitraż jest „zgoda stron na poddanie arbitrażowi wszystkich lub niektórych sporów powstałych lub mogących powstać między nimi w odniesieniu do z góry ustalonego stosunku prawnego, czy umowne czy nie. Zapis na sąd polubowny może mieć formę zapisu na sąd polubowny w kontrakcie lub odrębnej umowy.” W tym sensie, zapis na sąd polubowny nie ogranicza się tylko do zapisu na sąd polubowny, ale pozwala również na kompromis, ponieważ każda ważna umowa o poddanie obecnych lub przyszłych sporów do arbitrażu jest dopuszczalna.
– Formularz
Artykuł 1423 FCCM rozróżnia dwie formy umów, ponieważ wspomina, że „[T]umowa o arbitraż ma formę pisemną i musi być zawarta w dokumencie podpisanym przez strony lub w formie wymiany listów, teleks, telegramy, faks lub inne środki telekomunikacyjne stanowiące zapis umowy;, lub w wymianie pozwów i obrony, w której istnienie umowy jest zarzucane przez jedną ze stron, a nie zaprzeczone przez inną.”
Zgodnie z tym przepisem, uczeni dokonali rozróżnienia między tzw. „ortodoksyjną” umową na sąd polubowny, który jest sporządzony na piśmie i zawarty w dokumencie podpisanym przez strony, oraz „nieortodoksyjna” umowa o arbitraż, których ważność wynika z intencji stron i których ważność jest bardziej skomplikowana do udowodnienia. Takie „nieortodoksyjne” umowy arbitrażowe obejmują: (1) wymiana komunikacji elektronicznej, która dokumentuje zgodę stron na poddanie sporów pod arbitraż, (2) wymiana skargi i odpowiedzi, w której jedna ze stron zarzuca istnienie umowy o arbitraż bez odmowy kontrahenta, i (3) włączenie przez odniesienie do umowy zawierającej zapis na sąd polubowny, o ile spełnione są określone wymagania.
– Formularze elektroniczne
Czy elektroniczne formy umów o arbitraż są ważne?, istnieją wystarczające argumenty prawne wskazujące na taką możliwość, ponieważ są one zgodne z „w piśmie”Test. dodatkowo, Meksyk przyjął zasady równoważności funkcjonalnej i zaawansowane podpisy elektroniczne prawa modelowego, z przychylnym stanowiskiem wobec komunikacji elektronicznej w postępowaniu sądowym.
– Rozdzielność
Artykuł 1432 FCCM wyraźnie przewiduje zasadę autonomii umowy o arbitraż, potwierdzając to „klauzula na sąd polubowny stanowiąca część umowy będzie traktowana jako umowa niezależna od pozostałych postanowień umowy”. Orzeczenie sądu polubownego o nieważności umowy nie pociąga za sobą ipso jure nieważności zapisu na sąd polubowny.”
– Kompetencje kompetencyjne
Zgodnie z art 1432 FCCM, trybunał arbitrażowy posiada uprawnienia do określenia własnej jurysdykcji, ponieważ zapewnia, że „[T]trybunał arbitrażowy może orzekać we własnej jurysdykcji, w tym wszelkie zastrzeżenia dotyczące istnienia lub ważności umowy o arbitraż”. To samo dotyczy uprawnienia trybunałów arbitrażowych do orzekania w sprawie wszelkich sprzeciwów wobec umowy o arbitraż.
2. Obiektywna zdatność arbitrażowa
Aby ustalić, czy sprawa podlega arbitrażowi, czy nie, należy przeprowadzić potrójny test. Pierwszy, konieczne jest ustalenie, czy istnieje określony zakaz prawny. druga, należy przeanalizować ewentualne zaangażowanie praw osób trzecich. Wreszcie, strony muszą zbadać, czy sprawa dotyczy kwestii porządku publicznego. Jeśli żadna z tych sytuacji nie wystąpi, sprawa jest zdatna do arbitrażu.
W świetle powyższego, niektóre sprawy są sklasyfikowane jako niepodlegające arbitrażowi zgodnie z prawem meksykańskim. Obejmują one, pośród innych:
- Odpowiedzialność karna, zgodnie z KPK;
- Prawo podatkowe, zgodnie z ustawą o podatkach i federalnych sądach administracyjnych;
- Sprawy z zakresu prawa rodzinnego i stanu cywilnego, zgodnie z Ustawą o Organizacji Okręgu Federalnego Sądu Najwyższego;
- Upadłość osobista i handlowa, zgodnie z prawem upadłościowym.
4. Trybunał Arbitrażowy
Mianowanie, jak również liczba arbitrów, którzy mają być powołani do konstytucji trybunału są wyraźnie uregulowane w meksykańskim Prawo Arbitraż. W pogoni za efektywnością czasową i ekonomiczną, Artykuł 1426 FCCM ustala, że pomimo możliwości uzgodnienia przez strony liczby arbitrów, domyślna liczba arbitrów to jedna nieobecna umowa między stronami. Intrygująco, FCCM dopuszcza parzystą liczbę arbitrów, których strony powinny unikać, ponieważ może to prowadzić do impasu i stagnacji w przypadku braku porozumienia.
5. Postępowanie arbitrażowe
– Miejsce arbitrażu
Miejsce arbitrażu ustala się zgodnie z umową między stronami, na pierwszym miejscu. Jeżeli strony nie uzgodnią miejsca arbitrażu, trybunał wyznaczy siedzibę stosownie do okoliczności sprawy i wygody stron zgodnie z art 1436 FCCM, który czyta, „W przypadku braku takiego porozumienia, miejsce postępowania arbitrażowego określa trybunał arbitrażowy z uwzględnieniem okoliczności sprawy, w tym wygoda stron.”
– Postępowanie
Postępowanie arbitrażowe rządzi się obowiązkiem równego traktowania stron, a także zapewnienie stronom pełnej możliwości przedstawienia swojej sprawy, jak określono w art 1434 FCCM, który zapewnia, „Strony będą traktowane równo i każda ze stron będzie miała pełną możliwość przedstawienia swojej sprawy.”Pomimo tej fundamentalnej zasady, Meksykanin Prawo Arbitraż został postawiony przed meksykańskim Sądem Najwyższym z powodu braku standardów odpowiadających meksykańskiemu procesowi konstytucyjnemu;. Meksykański Sąd Najwyższy, jednak, stale błądził na rzecz arbitrażu, sygnalizowanie przyjaznego arbitrażowi stanowiska meksykańskiego wymiaru sprawiedliwości.[3]
6. Tymczasowe środki ochrony
Gdy strona postanawia wystąpić o zastosowanie tymczasowych środków ochrony, może zadecydować o tym przed trybunałami arbitrażowymi, zgodnie z art 1433 FCCM, który stwierdza?, „O ile strony nie uzgodnią inaczej, trybunał arbitrażowy może, na wniosek strony, nakazać dowolnej stronie podjęcie takiego tymczasowego środka ochrony, jaki trybunał arbitrażowy może uznać za konieczne w odniesieniu do przedmiotu sporu. Zespół orzekający może zażądać od dowolnej strony zapewnienia odpowiedniego zabezpieczenia w związku z takim środkiem." W przeciwnym razie, strona może również podjąć decyzję o złożeniu wniosku o tymczasowe środki ochrony przed krajowymi sądami meksykańskimi, zgodnie z art 1425 FCCM, który czyta, „Nawet jeśli istnieje umowa o arbitraż, strony mogą, przed lub w trakcie postępowania arbitrażowego, zwrócić się do sądu o zastosowanie tymczasowych środków ochronnych.”
Pierwsza opcja jest nadal mocno niezbadaną opcją, jako art 1433 FCCM nie zawiera jasnych wytycznych co do wymagań tego środka.
Z drugiej strony, druga opcja obejmuje ograniczoną liczbę rodzajów środków tymczasowych. Opcja ta nie pozbawia możliwości dochodzenia arbitrażu, nie stanowi też zrzeczenia się prawa do arbitrażu. Postępowanie sądowe będzie regulowane obowiązującym kodeksem postępowania.
7. Obowiązujące prawo
Oczekuje się, że strony uzgodnią prawo właściwe dla sporu, zgodnie z którym trybunały arbitrażowe muszą uzasadnić i uzasadnić swoje decyzje. Obowiązujące prawo może obejmować:, ale nie jest ograniczony do, tylko prawa kraju, ponieważ obowiązujące prawo może również obejmować lex mercatoria, jak również wszelkie inne umowy między stronami, zgodnie z art 1445 FCCM. Chyba że strony wyraźnie zezwolą na orzeczenie słuszności, znany również jako orzeczenie , Jak również dobre z, trybunałom arbitrażowym nie wolno przy rozstrzyganiu sprawy odstępować od obowiązującego prawa, zgodnie z art 1445(3) FCCM: „Trybunał arbitrażowy orzeka ex aequo et bono lub jako amiable compositeur tylko wtedy, gdy strony wyraźnie go do tego upoważniły.”
Warto wspomnieć, że brak porozumienia w sprawie obowiązującego prawa, trybunały arbitrażowe muszą wybrać jeden, biorąc pod uwagę istotne cechy sprawy, jak również czynniki łączące, zgodnie z art 1445(2) FCCM.
8. Opłaty i koszty arbitrażowe
wystarczająco ciekawe, Meksykanin Prawo Arbitraż postanowiła oprzeć swój system opłat i kosztów na 1976 Regulamin Arbitrażowy UNCITRAL, zamiast prawa modelowego. Wśród najbardziej zauważalnych różnic jest artykuł 1416(IV) FCCM, który definiuje koszty jako „[T]on arbitrażowe opłaty sądowe; koszty podróży i inne wydatki poniesione przez arbitrów,; koszt porady eksperckiej lub jakiejkolwiek innej pomocy wymaganej przez trybunał arbitrażowy,; koszty podróży i inne wydatki dla świadków, pod warunkiem, że takie wydatki zostaną zatwierdzone przez trybunał arbitrażowy; koszty zastępstwa procesowego i pomocy prawnej strony wygrywającej, jeżeli takie koszty zostały dochodzone w toku postępowania arbitrażowego, i tylko w takim zakresie, w jakim trybunał arbitrażowy uzna je za uzasadnione; opłaty i wydatki instytucji arbitrażowej, która powołała arbitrów,.”
Co do tego, kto poniesie koszty postępowania arbitrażowego?, Artykuł 1455(1) FCCM zapewnia, że koszty następują po wydarzeniu, umożliwienie trybunałowi alokacji kosztów w zależności od różnych istotnych okoliczności sprawy, takich jak kwota zaangażowana, złożoność sprawy i czas poświęcony na spór.
9. Wykonanie orzeczeń arbitrażowych
Postępowanie egzekucyjne wszystkich orzeczeń arbitrażowych, „niezależnie od kraju, w którym został wyprodukowany”, jest przewidziany w artykułach 1461-1462 FCCM, wraz z procedurą uproszczoną określoną w art 360 z Federalny Kodeks Postępowania Cywilnego.
Istnieje pięć podstawowych kroków do wykonania orzeczenia zagranicznego. Pierwszy, oczekuje się, że wykonawca złoży wniosek do właściwego sądu;, dostarczenie zapisu na sąd polubowny i wyroku, w wersji uwierzytelnionej. Drugi krok podejmuje sam sąd, jak powinien powiadomić kontrahenta o istnieniu postępowania egzekucyjnego, a także zapewnienie jej trzydniowego terminu na przedstawienie swoich poglądów w tej sprawie”.. dodatkowo, w tym okresie strony mogą przedstawić dodatkowe dowody. Trzeci, prowadzone jest przesłuchanie. Gdyby strony miały przedstawić jakiekolwiek dowody, na przedstawienie dowodów można przyznać dodatkowy termin dziesięciu dni na przedstawienie dowodów. Wreszcie, sąd musi wydać decyzję o przyznaniu lub odmowie wykonania w terminie pięciu dni.
Ostateczna decyzja o wykonaniu nie podlega regresowi i nie podlega zaskarżeniu. Jedynym możliwym wyzwaniem jest pozew konstytucyjny, zgodnie z art 114(III) z Prawo ochrony.
Orzeczeniom krajowym i międzynarodowym można odmówić wykonania tylko na podstawie warunków określonych w art 1462 FCCM, niezależnie od dostępności innych środków zaradczych, takich jak uchylenie nagrody, zgodnie z art 1457 FCCM.
Co do zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, podstawy odmowy uznania i wykonania będą zależeć od postanowień zawartych w obowiązujących międzynarodowych konwencjach i traktatach, których Meksyk jest stroną.
10. Środki na odłożenie nagrody
Meksykanin Prawo Arbitraż określa podstawy, na których strona może wnieść o uchylenie orzeczenia arbitrażowego w art 1457 FCCM, która powiela podstawy do odłogowania w Ustawie Modelowej.
Na podstawie tych podstaw i ich późniejszych interpretacji, zakres kontroli sądów w postępowaniach uchylających i egzekucyjnych jest bardzo ograniczony, z wyłączeniem możliwości przeglądu merytorycznego nagrody. Wyjątkami pozostają porządek publiczny i zdatność arbitrażowa, które pozwalają na większą recenzję, kiedy konieczne, nawet w dniu nie funkcjonuje podstawie przez sąd. Zakres interpretacji, jednak, pozostaje bardzo ograniczona w praktyce.
Tryb uchylenia wyroku naśladuje postępowanie o niewykonanie orzeczeń zagranicznych, zgodnie z art 360 federalnego kodeksu postępowania cywilnego. To jest nic nie warte, jednak, że strona chcąca uchylić wyrok musi złożyć wniosek w terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania wyroku lub zarządzenia wniosku o sprostowanie lub wykładnię, jak określono w art 1458 FCCM.
11. Zasady polityki publicznej
Artykuł 1462(II) i artykuł 1457(II) FCCM zapewnia, że porządek publiczny jest podstawą do uchylenia nagrody przyznanej w Meksyku, i odmówić uznania nagrody w Meksyku, odpowiednio. Szczególnie, zgodnie z uzasadnieniem sądu w Nordson Corporation v. Branże kamer,[4] co zostało ponownie potwierdzone przez Sąd Kolegialny 15ten Okrążenie,[5] Sądy meksykańskie powstrzymują się od oceny merytorycznej orzeczeń arbitrażowych. Zostało to poparte przez Pierwszą Izbę meksykańskiego Sądu Najwyższego, który uchylił orzeczenie sądu niższej instancji poprzez certyfikator, który próbował uchylić krajowe orzeczenia w oparciu o procedury wdrożone przez arbitrów. Sąd ten zinterpretował, że „wyrok sądu polubownego jest uważany za sprzeczny z porządkiem publicznym, i zostanie odłożona na bok i odmówiona będzie egzekucji, ilekroć sprawa wykracza poza granice tego porządku”, to znaczy, wykracza poza instytucje sądowe państwa, Zasady, normy, oraz instytucje ją tworzące i wykraczające poza wspólnotę ze względu na ofensywny charakter błędu popełnionego w decyzji”. Taka nagroda zmieniałaby limit wyznaczony przez porządek publiczny, mianowicie, mechanizm, za pomocą którego państwo uniemożliwia niektórym prywatnym działaniom wpływ na podstawowe interesy społeczeństwa””.[6]
Podsumowując, arbitraż międzynarodowy w Meksyku jest regulowany przez Artykuły 1415-1480 Federalnego Kodeksu Handlowego, która została uznana za niezależną ustawę i została oparta prawie w całości na prawie modelowym. Te prawa, na korzyść arbitrażu, zostały zinterpretowane przez sądy w sposób przyjazny dla arbitrażu oraz zostały wzmocnione i poparte przyjęciem odpowiednich konwencji międzynarodowych. Jego strategiczne położenie geograficzne, jego rosnące transakcje międzynarodowe, a także dążenie do rygorystycznych mechanizmów rozstrzygania sporów, wzywa przedsiębiorstwa, zarówno meksykańskie, jak i zagraniczne, uciekać się do arbitrażu w Meksyku w dążeniu do rozwiązania sporów.
[1] mi. Muñoz, Międzynarodowy przegląd arbitrażowy dla osób poniżej 40 roku życia, w Przeglądzie Młodych Arbitrażów (Wyd.24), 10. Alternatywne rozwiązywanie sporów jako narzędzie do przezwyciężenia dostępu do przeszkód wymiaru sprawiedliwości i dysfunkcji instytucjonalnej w Meksyku, pp. 58-62.
[2] Dekret 22 lipiec 1993, Zawierające zmiany i zróżnicowane przepisy dodatkowe wprowadzone do kodeksu handlowego i federalnego kodeksu postępowania cywilnego.
[3] Amparo w recenzji 759/2003.
[4] Nordson Corporation v. Industrias Camer SA. centralne ogrzewanie, Zniszczyć. 14, 1996.
[5] Mecalux Meksyk SA. C.V.., Może 28, 2002.
[6] Amparo w recenzji 755/2011, dla. 81.