کرسی داوری (همچنین به عنوان محل یا محل شناخته می شود) یکی از مهمترین عواملی است که باید هنگام تهیه بندهای داوری بین المللی در یک قرارداد مورد توجه قرار گیرد و اغلب با محل داوری اشتباه گرفته می شود, که همان چیز نیست.

انتخاب کرسی داوری می تواند پیامدهای عمده ای برای داوری داشته باشد که بعداً به وجود می آید. مقررات اجباری کرسی داوری همیشه در مورد داوری اعمال می شود: برای مثال, اگر کرسی داوری به عنوان ریاض انتخاب شود, پس داوری باید مطابق شرع باشد, بدون اعطای علاقه. کرسی داوری همچنین به طور معمول روش حاکم بر روند داوری و همچنین دادگاه را که اختیار مداخله در داوری را تعیین می کند تعیین می کند., به عنوان مثال با صدور اقدامات موقت یا ابطال جایزه. انتخاب لندن به عنوان کرسی داوری, برای مثال, به طور کلی برنامه های امنیتی را برای هزینه های تحت قانون داوری مجاز می دانند 1996. انتخاب یک ایالات متحده است. کرسی داوری, از سوی دیگر, ممکن است مداخله دادگاههای داخلی اجازه تولید اسناد موجود را تحت فشار قرار دهد 28 بخش USC 1782.

کرسی داوری باید از جایی که قرار است جلسات دادرسی برگزار شود ، متمایز شود, حتی اگر آنها معمولاً در همان مکان قرار دارند. تفاوت بین مکان و محل در برخی از قوانین داوری تأکید می شود, مانند به عنوان مثال مقاله 18 از قوانین ICC (2017) و مقاله 16 از قوانین LCIA (2014).

به طور سنتی, محبوب ترین کرسی های داوری تجاری بین المللی لندن بود, پاریس, نیویورک و ژنو, که در آن قدیمی ترین و محبوب ترین موسسات داوری مستقر است. با این حال, آمارهای اخیر نشان دهنده افزایش تنوع در مورد کرسی داوری است.

2016 آمار ICC در مورد جایگاه داوری

آمار ICC برای 2016 نشان می دهد که از 106 موارد ثبت شده در 2016, 96 صندلی خود را در پاریس داشتند, 65 در لندن و 54 در ژنو. سه مکان برتر که توسط احزاب برای کرسی انتخاب شده بودند ، توسط شهر بلیز دنبال شدند, صلاحیت عمومی برای ادغام وسایل نقلیه هدف خاص, به دنبال آن نیویورک, زوریخ, سنگاپور و مادرید.

با توجه به موارد ICC که محل استقرار آنها در ایالات متحده است, بیرون از 80 موارد ثبت شده در 2016, 41 صندلی خود را در نیویورک داشتند, NY, 10 در کالیفرنیا, 10 در تگزاس, 7 در فلوریدا, 2 در ایلینویز, 2 در واشنگتن و 2 ایالت واشنگتن. برای داوری های ICC با صندلی خود در کانادا, بیشتر کرسی های کانادا در استان های انتاریو بود, آلبرتا و کبک. سرانجام, هنگ کنگ محل داوری بود 8 موارد ICC در چین نشسته است.

چه چیزی در مورد جایگاه داوری تغییر کرده است و چرا؟?

مطابق گزارش جامع تهیه شده توسط IBA در 2015 حق "وضعیت فعلی و آینده داوری بین المللی: دیدگاه های منطقه ای ", به نظر می رسد که در اروپا و آمریکای شمالی کرسی های "امن" برای داوری محبوبیت خود را حفظ می کنند. اینها شامل لندن است, پاریس و ژنو بلکه زوریخ, استکهلم, نیویورک, ایالت واشنگتن, تورنتو, هیوستون و ونکوور, بریتیش کلمبیا. سوابق همچنین حاکی از آن است که مادرید به طور فزاینده ای به محلی برای احزاب آمریکای لاتین و اسپانیا تبدیل می شود. لاهه, وین و فرانکفورت نیز کرسی های داوری دائمی هستند.

کرسی های مستقر همچنین محبوبیت خود را در بین احزاب آمریکای لاتین و آفریقا حفظ کرده اند و قصد دارند کرسی خنثی در بندهای داوری خود داشته باشند. در آفریقا, مثلا, احزاب هنوز لندن را ترجیح می دهند, پاریس و ژنو, اما جالب است که توجه داشته باشید که موریس به عنوان کرسی داوری احزاب آفریقایی به دست آورده است.

آسیا, از سوی دیگر, طی دهه گذشته تحولات چشمگیری در زمینه داوری بین المللی مشاهده شده است که منعکس کننده رشد اقتصادی آن است. با تغییر اقتصاد جهانی و داوری محبوبیت پیدا می کند, مراکز مالی آسیا به عنوان مراکز محبوب جدید داوری بین المللی ظاهر شده اند. سنگاپور و هنگ کنگ, به خصوص, به کرسی های اصلی داوری در آسیا تبدیل شده اند. سنگاپور امروزه محبوب ترین صندلی در آسیا است, با زیرساخت های خوب توسعه یافته, قوانین ملی مدرن و موقعیتی قوی به عنوان یک مرکز مالی و تجاری. علاوه بر این, سنگاپور همچنین در یک مکان جغرافیایی مناسب قرار دارد و یک مکان بی طرف برای مهمانی ها از دو طرف مخالف جهان است..

در خاورمیانه, در حالی که کرسی های غالب پاریس هستند, لندن و ژنو, تغییرات چشمگیر طی سالهای گذشته نیز منجر به تغییرات مثبتی شده است که بر انتخاب کرسی احزاب تأثیر گذاشته است. امارات متحده عربی, و به ویژه دبی, از زمان محبوبیت بعنوان کرسی داوری برتر برای احزاب از خاورمیانه ، شاهد افزایش عظیمی از محبوبیت بوده است 2006, هنگامی که امارات متحده عربی به کنوانسیون نیویورک برای تشخیص و اجرای جوایز داوری پیوست. علاوه بر این, زیرا کشورهای خاورمیانه به سمت داوری گشوده و قوانین ملی خود را مدرن می کنند, بسیاری قاهره را می بینند (کرسی داوری مهم تاریخی اما امروز کمتر), تونس, بیروت و ریاض به عنوان مراکز داوری در منطقه در حال ظهور هستند, مخصوصاً برای طرفهایی که به زبان عربی صحبت می کنند و مایل به انجام دادرسی به زبان خود هستند.

در نتیجه, صندلی های داوری که به طور سنتی رایج بوده اند ، هنگام انتخاب گاوصندوق محبوبیت خود را در بین طرفین حفظ کرده اند, کرسی خنثی و داوری برای حل اختلافات آنها. با این حال, به دنبال تغییرات سریع در اقتصاد جهانی و این واقعیت که داوری در حال رشد و گسترش است و در قاره های دیگر نیز گسترش می یابد, مراکز جدید, به ویژه در آسیا و خاورمیانه جایگاه خود را در جامعه داوری جهانی تأسیس کرده اند.

فقط چند دهه پیش, یک مکان داوری بی طرف و مستقل گاهی اوقات در نیمه راه کره زمین قرار داشت. احزاب احتمالاً در سالهای آینده فرصت های بیشتری برای حل و فصل اختلافات تجاری بین المللی خود به زبان خود و در محیطی آشناتر دارند.

نینا جانکوویچ, قانون Aceris