Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα («ΗΑΕ») επικύρωσε τη Σύμβαση της Νέας Υόρκης τον Ιούλιο 2006.
Υπάρχουν δύο τρόποι για την επιβολή ξένων διαιτητικών βραβείων στα ΗΑΕ. Ο προτεινόμενος χρησιμοποιεί τα δύο-
επίπεδο αστικού δικαστηρίου του Διεθνούς Οικονομικού Κέντρου του Ντουμπάι (DIFC), δεδομένου ότι τα δικαστήρια DIFC είναι γενικά υπέρ της διαιτησίας και αναμένεται να επιβάλουν μια έγκυρη συμφωνία διαιτησίας. Και το άλλο χρησιμοποιεί το κανονικό δικαστικό σύστημα τριών επιπέδων των ΗΑΕ.
Τα πλεονεκτήματα της χρήσης του δικαστικού συστήματος DIFC προέρχονται κυρίως από την πολιτική ανεξαρτησία του από την υπόλοιπη χώρα. Τα δικαστήρια DIFC εφαρμόζουν τους δικούς τους κανόνες τόσο ουσιαστικούς όσο και διαδικαστικούς, που βασίζονται στο πρότυπο κοινού δικαίου της αγγλικής γλώσσας και, πιο συγκεκριμένα, η επιβολή των διαιτητικών αποφάσεων στο εξωτερικό διέπεται από τον κατάλληλο νόμο περί διαιτησίας βάσει του UNCITRAL Model Law. Σύμφωνα με αυτόν τον κανόνα, Είναι δυνατόν για τα μέρη να ζητήσουν αναγνώριση των βραβείων τους από τα δικαστήρια της DIFC, ακόμη και αν η διαιτησία και τα μέρη δεν έχουν καμία σχέση με το DIFC. κατα δευτερον, μόλις αναγνωριστεί, μια διαιτητική απόφαση θα αντιμετωπίζεται ως δικαστική απόφαση DIFC και στη συνέχεια θα πρέπει να είναι εκτελεστή στα τοπικά δικαστήρια του Ντουμπάι και στα ευρύτερα ΗΑΕ.
Το άλλο, λιγότερο ευνοϊκό, τρόπος είναι να χρησιμοποιήσετε το κοινό δικαστικό σύστημα (εκτός εκείνων στο DIFC). Δεδομένου ότι αυτοί οι δικαστές είναι πιο εξοικειωμένοι με τους παραδοσιακούς τοπικούς κανόνες, κυρίως άρθρα 203-218 της πολιτικής δικονομίας των ΗΑΕ, εμφανίζονται τρεις κύριες αρνητικές συνέπειες. Πρώτα, Το CPL παρέχει μια μεγάλη γκάμα πιθανών βάσεων για την πρόκληση βραβείων. Για παράδειγμα, αποτυχία εφαρμογής αυστηρών κανόνων ντόπιων για τις συμφωνίες διαιτησίας, διαιτητές δεν υπογράφουν κάθε σελίδα του βραβείου, εικαζόμενη παράλειψη διασφάλισης ότι οι μάρτυρες παρέχουν ορκωμένα αποδεικτικά στοιχεία. κατα δευτερον, ένα προκλητικό μέρος έχει αυτόματο δικαίωμα προσφυγής από το First Instance, στη συνέχεια στο Εφετείο, και τέλος στο Ακυρωτικό Δικαστήριο, όλα αυτά σημαίνει μια αναπόφευκτη μακρά διαδικασία. Εν τέλει, η άσκηση θολών δικαστηρίων. Αν και δύο Ακυρωτικά Δικαστήρια έχουν επιβεβαιώσει την υπεροχή της Σύμβασης της Νέας Υόρκης έναντι της CPL, ορισμένα τοπικά δικαστήρια των ΗΑΕ εξακολουθούν να εφαρμόζουν το CPL. Πιο πρόσφατα, το Ακυρωτικό Δικαστήριο του Ντουμπάι αρνήθηκε να αναγνωρίσει δύο διαιτησία του ICC με το αιτιολογικό ότι δεν είχε δικαιοδοσία, παρά το γεγονός ότι ο εναγόμενος είχε περιουσιακά στοιχεία στα ΗΑΕ. Υπό το φως αυτών των διαφορετικών αποφάσεων, Η εκτελεστότητα των ξένων διαιτητικών αποφάσεων στα ΗΑΕ παραμένει αβέβαιη, αν και με συνολική θετική τάση.
Γ. Ντένγκ, Νόμος της Aceris