Το ζήτημα των ενδίκων μέσων κατά της διαιτησίας ICSID ήταν πρόσφατα το επίκεντρο της προσοχής. Στην πραγματικότητα, η Δημοκρατία του Παναμά έστειλε υπόμνημα στο ICSID στις 12 Σεπτέμβριος 2016, διαθέσιμο παρακάτω, εκθέτοντας τις δυσκολίες των ηγεμόνων να μην μπορούν να εισπράξουν βραβεία κόστους υπέρ τους και ζητώντας από το ICSID να εξετάσει προσεκτικά αυτό το ζήτημα για να προστατεύσει τα ερωτώμενα κράτη από «ενάγοντες με απόδειξη κρίσης."[1]
Οι στατιστικές που υπέβαλε η Δημοκρατία του Παναμά έδειξαν ότι 35 ερωτηθέντα κράτη που είχαν λάβει βραβεία, μόνο 17 (48%) είχε πληρωθεί εξ ολοκλήρου, πέντε (14 %) πληρώθηκε εν μέρει και 13 (37%) δεν είχε πληρωθεί καθόλου.
Αυτό το πρόβλημα προκύπτει σε τρεις καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένης της πτώχευσης, τη μεταβίβαση μετοχών ενός ενάγοντος σε διάδικο που δεν κρίνει, και όταν ο ενάγων είχε καθιερωθεί ως όχημα ειδικού σκοπού.
Η Σύμβαση ICSID και οι Διαιτητικοί Κανόνες παρέχουν τρεις βασικούς τρόπους για να προστατεύσουν τα εναγόμενα Κράτη από τους ενάγοντες που δεν είναι κρίσιμοι.
Πρώτα, σύμφωνα με τον Κανόνα 28(1) των κανόνων διαιτησίας ICSID, ένα δικαστήριο ICSID μπορεί να εκδώσει μια εντολή μεταβολής κόστους, απαιτώντας από ένα από τα μέρη να καταβάλει τα τέλη και τα έξοδα του δικαστηρίου, τις χρεώσεις για τη χρήση των εγκαταστάσεων ICSID και τα έξοδα που σχετίζονται με οποιοδήποτε μέρος της διαδικασίας.[2]
Δεύτερος, ένα δικαστήριο ICSID μπορεί να διατάξει, σε "εξαιρετικός"Περιστάσεις,[3] ασφάλεια για το κόστος, που περιλαμβάνει παροχή κεφαλαίων, όπως ομόλογο, τραπεζική εγγύηση ή πιστωτική επιστολή που μπορεί να κρατηθεί κατά τη διαδικασία της διαιτησίας και στη συνέχεια να εφαρμοστεί για την εκπλήρωση της επιβράβευσης για τα έξοδα.[4]
Τρίτος, ένα συμβαλλόμενο κράτος μπορεί να επικαλεστεί την εγγενή αρχή του δικαστηρίου ICSID για να διατηρήσει την ακεραιότητα μιας διαδικασίας. Αρθρο 44 της Σύμβασης ICSID καθιστά σαφές ότι, «εάν προκύψει οποιοδήποτε ζήτημα διαδικασίας που δεν καλύπτεται από την παρούσα Ενότητα [της Σύμβασης ICSID] ή το [ICSID] Κανόνες διαιτησίας ή κανόνες που έχουν συμφωνηθεί από τα μέρη, το δικαστήριο αποφασίζει το ερώτημα."
Ωστόσο, αυτοί οι μηχανισμοί δεν επαρκούν για τα κράτη, η Δημοκρατία του Παναμά υποστήριξε στο υπόμνημά της. Έτσι, το κράτος της Κεντρικής Αμερικής πρότεινε στη Γραμματεία του ICSID να διεξαγάγει και να δημοσιεύσει μια έρευνα σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση και τις τάσεις όσον αφορά τις απολαβές κόστους υπέρ των ερωτηθέντων κρατών, καθώς και τις απόψεις και τις προτάσεις των Συμβαλλομένων Κρατών του ICSID σε σχέση με την ενισχυμένη προστασία των εναγόμενων Κρατών εναντίον ενάγοντων, και στη συνέχεια να αναπτύξει κατευθυντήριες γραμμές ανάλογα με τα διαιτητικά δικαστήρια.[5]
- Aurélie Ascoli, Νόμος της Aceris
[1] http://res.cloudinary.com/lbresearch/image/upload/v1477064514/rop_memorandum_to_icsid_administrative_council_re_effective_protection_english_version_2_219116_1641.pdf
[2] Κανόνας 28(1) των κανόνων διαιτησίας ICSID: «Με την επιφύλαξη της τελικής απόφασης για την πληρωμή του κόστους της διαδικασίας, το δικαστήριο μπορεί, εκτός εάν συμφωνηθεί διαφορετικά από τα μέρη, αποφασίζω: (ένα) σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, το τμήμα που θα καταβάλει κάθε μέρος, σύμφωνα με τον διοικητικό και δημοσιονομικό κανονισμό 14, των τελών και εξόδων του Δικαστηρίου και των χρεώσεων για τη χρήση των εγκαταστάσεων του Κέντρου; (σι) σε σχέση με οποιοδήποτε μέρος της διαδικασίας, ότι το σχετικό κόστος (όπως καθορίζεται από τον Γενικό Γραμματέα) βαρύνει εξ ολοκλήρου ή σε ένα συγκεκριμένο μερίδιο από ένα από τα μέρη. "
[3] Βλέπω RSM Production Corporation v. Αγία Λουκία, Υπόθεση ICSID αριθ. ARB / 12/10 (Απόφαση σχετικά με το αίτημα ασφάλειας της Saint Lucia για έξοδα, 13 Αυγ. 2014), καλύτερος. 51–52 & Σημείωση 33.
[4] Αρθρο 47 της σύμβασης και του κανόνα ICSID 39 των κανόνων διαιτησίας ICSID.
[5] http://res.cloudinary.com/lbresearch/image/upload/v1477064514/rop_memorandum_to_icsid_administrative_council_re_effective_protection_english_version_2_219116_1641.pdf